Η «Νέα Εδέμ» ενός νέου ζωγράφου

Την αναζητά διαρκώς. Σχεδόν εμμονικά σε ένα τοπίο, σε μια παιδική ανάμνηση, σε μια οικογενειακή στιγμή που αποπνέει θαλπωρή, σε έναν μαγικό χώρο. Είναι η Εδέμ. Ο Παράδεισος. Ενας τόπος που παρέχει ασφάλεια. Κι είναι αυτός που επιχειρεί να αποτυπώσει στον καμβά του ο Τζουλιάνο Καγκλής. «Αλλωστε αυτό δεν αναζητά ο άνθρωπος από τότε που εξέπεσε από τον Παράδεισο; Εναν τόπο στον οποίο να αισθάνεται ασφαλής;» λέει ο 43χρονος ζωγράφος με αφορμή τη νέα του ατομική έκθεση «Νέα Εδέμ» στην γκαλερί Εκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου.

Εντονες πινελιές και χρώματα που θα μπορούσαν να ανήκουν σε όνειρα ή εφιάλτες δημιουργούν εικόνες που μοιάζουν μαγικές, κάτι που δεν είναι παράλογο για κάποιον που, όταν δεν κρατά πινέλο, ξαφνιάζει τον περίγυρό του με ταχυδακτυλουργικά κόλπα. «Είναι το δεύτερο πάθος μου και προσπαθώ να τα παντρέψω με τη ζωγραφική» εξηγεί. «Αγαπώ τις ανοιχτές φόρμες, αν και έχω συγκεκριμένη αφετηρία όταν ξεκινώ ένα έργο. Στην πορεία όμως φεύγει από τα χέρια μου, έχει δική του ζωή και πολλές αναγνώσεις. Σου λέει κάτι που δεν ήξερες για τον εαυτό σου. Γι’ αυτό άλλωστε ζωγραφίζω: για να δω τα όριά μου και να ανακαλύψω πράγματα που δεν γνωρίζω για μένα τον ίδιο» λέει ο Τζουλιάνο Καγκλής, ο οποίος το 2013 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο για ζωγράφο κάτω των 40 ετών. «Ουσιαστικά φτιάχνω το έργο που θα ήθελα να δω από κάποιον ιδανικό ζωγράφο, βάζω ό,τι μου αρέσει, απλώς έχει τη γραφή μου. Δεν αρκεί, όμως, μόνο το θέμα. Χρειάζεται κάτι περισσότερο για να μετουσιωθεί σε έργο. Κι όταν πλέον το ξανακοιτάξω και δω ότι δεν υπάρχει κάτι που να με ενοχλεί πάνω του, τότε ξέρω ότι είναι έτοιμο. Ωστόσο, μπορεί με τη δεύτερη ματιά να αποφασίσω να το καταστρέψω. Ρισκάρω βεβαίως να στερηθώ ένα διαμάντι, η κίνηση αυτή όμως μπορεί να με οδηγήσει σε αχαρτογράφητα νερά. Η περιπέτεια είναι που μετράει» λέει.