Οσο το Κίνημα Αλλαγής εμφανίζεται σταθερά ανοδικό στις δημοσκοπήσεις, οι φωνές και οι ψίθυροι πολλαπλασιάζονται: Τελικά, τι θα επιλέξει η Φώφη Γεννηματά, μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τη ΝΔ; «Το ερώτημα δεν έχει νόημα» απαντούν από τη Χαριλάου Τρικούπη –προφανώς, οι συζητήσεις θα γίνουν ανάλογα με την ετυμηγορία της κάλπης και με γνώμονα την πολιτική ατζέντα του Κινήματος Αλλαγής. Η μοναδική βεβαιότητα, όπως ανέφερε στο Συνέδριο της ΝΔ η Φώφη Γεννηματά, είναι η «ανάγκη για εθνική συνεννόηση», ανοίγοντας εύσχημα το παράθυρο στην ψήφο ανοχής.

Αν τελικά οι δημοσκοπικές προβλέψεις επιβεβαιωθούν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρεθεί ένα βήμα πριν από την αυτοδυναμία, είναι πολύ πιθανόν να συζητήσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Κίνημα Αλλαγής –τη στροφή του προς μια πιο κεντρώα μετατόπιση, άλλωστε, προανήγγειλε και η Ντόρα Μπακογιάννη στην εκδήλωση για το βιβλίο του Σπύρου Λυκούδη την περασμένη Πέμπτη. Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η Γεννηματά και ο νέος φορέας θα ανταποκριθούν στην πρόσκληση –όχι γιατί είναι μια κακή προοπτική, αλλά γιατί συνυπάρχουν πια πολλά και διαφορετικά ρεύματα μέσα στον κεντροαριστερό χώρο. Κάποια, όπως Το Ποτάμι, βλέπουν πιο θετικά μια προγραμματική συμφωνία με τη ΝΔ, ενώ άλλα, όπως η ΔΗΜΑΡ, θεωρούν πως η διαφορά ανάμεσα στην πρόοδο και στη συντήρηση πρέπει να τονιστεί και να αναδειχθεί πάση θυσία.

ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, και με το ενδεχόμενο νέων εκλογών ενόψει –με το σύστημα της απλής αναλογικής -, μια λύση που συζητείται στον κεντροαριστερό χώρο είναι η ψήφος ανοχής. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο η δημοκρατική παράταξη ανταποκρίνεται στον ιστορικό της ρόλο ως εγγυήτρια της πολιτικής σταθερότητας, αλλά θα περάσει αλώβητη από την επόμενη Βουλή, χωρίς κυβερνητική τριβή, έχοντας πετύχει ένα ελάχιστο πλαίσιο συναίνεσης, που θα επιτρέψει προώθηση των πολιτικών της θέσεων. Κυρίως, θα εξασφαλίζει την υπερψήφιση μιας σειράς καίριων ζητημάτων, όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ ανοίγει δρόμος και για συμφωνία όσον αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση.

Στο εσωτερικό μέτωπο, η ψήφος ανοχής δεν απομακρύνει τους ψηφοφόρους που δεν θέλουν επ’ ουδενί «μια νέα σύμπραξη με τη Δεξιά» –και οι οποίοι, όπως διαπιστώνουν στελέχη του χώρου, είναι αρκετοί. Είναι πράξη, ωστόσο, που εμπίπτει μέσα σ’ αυτό που ο Βαγγέλης Βενιζέλος αποκαλεί «εθνικό πατριωτισμό». Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την περασμένη Τετάρτη κατέστησε σαφές πως «πρέπει να υπάρχει αρραγές μέτωπο κατά του εθνικολαϊκισμού. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε την περίοδο 2010-2015 και να μην τη χαρίζουμε στη ΝΔ. Να υπερασπιζόμαστε τους θεσμούς, το κράτος δικαίου, τον πολιτικό φιλελευθερισμό. Γιατί ο επαναπατρισμός των ψηφοφόρων δεν θα γίνει με τη δική μας προσχώρηση στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με την ανακύκλωση των προ κρίσης πρακτικών».

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ. Το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών θα παίξει κυρίαρχο ρόλο στον προσυνεδριακό διάλογο του Κινήματος Αλλαγής. Μέχρι τότε, ωστόσο, το Πολιτικό Συμβούλιο, που συνεδρίασε για πρώτη φορά χθες, έδωσε τις πρώτες απαντήσεις για το Συνέδριο που αναμένεται, εκτός απροόπτου, στις 16-18 Μαρτίου, με κυρίαρχο θέμα συζήτησης την αναλογία του ποσοστού εκλεγμένων – ορισμένων συνέδρων και τη σύσταση της Οργανωτικής Επιτροπής. Η Φώφη Γεννηματά, που εμφανίστηκε έτοιμη να πετύχει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση, κατέστησε σαφές πως η εκπροσώπηση όλων των σχηματισμών και τάσεων θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Νωρίτερα, με επιστολή τους προς την επικεφαλής, οι Κινήσεις Πολιτών (που δεν έχουν συμμετοχή στο Συμβούλιο) πρότειναν μια Οργανωτική Επιτροπή με εκπροσώπηση «όλων των συνιστωσών του νέου φορέα. Στην Επιτροπή καμία συνιστώσα – κόμμα δεν θα πρέπει να έχει την πλειοψηφία, οι αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, ο δε πρόεδρος της Επιτροπής θα πρέπει να είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής».