Ο Ανδρέας Βαζαίος ονειρεύεται μία διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο πρωταθλητής της κολυμβητής που κατέκτησε δυο ασημένια μετάλλια στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 25άρας πισίνας στην Κοπεγχάγη, μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΚΟΕ για τους στόχους του και για τις επιτυχίες του στην πρωτεύουσα της Δανίας.
«Νιώθω πολύ όμορφα. Ικανοποίηση, χαρά, ευτυχία. Είναι όλα αποτελέσματα μιας σκληρής δουλειάς. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα δύο μετάλλια. Σίγουρα το ένα ήταν απρόσμενο, ήρθε ξαφνικά. Στα 200μ. πεταλούδα, και ο χρόνος και το μετάλλιο, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα και για τους ανθρώπους που με στηρίζουν. Έχω προσθέσει το αγώνισμα αυτό στις προτεραιότητές μου, αφού αποτελεί βάση στις προπονήσεις μου στο αμερικανικό πανεπιστήμιο που φοιτώ. Φυσικά το βασικό μου αγώνισμα παραμένει τα 200μ. μικτή ατομική».
Για τους επόμενους στόχους του δήλωσε: «Ο πιο σημαντικός στόχος είναι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 50αρας πισίνας, το οποίο θα πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο στην Γλασκόβη. Μέχρι τότε όμως έχουμε πολύ δρόμο. Εύχομαι να είμαι υγιής για να μπορέσω να ανταποκριθώ, όχι μόνο σε αυτή τη διοργάνωση αλλά και σε εκείνες που θα προηγηθούν, όπως είναι οι Μεσογειακοί και οι Πανελλήνιοι αγώνες. Όλα αυτά γίνονται για το όνειρό μου και για την βασική επιδίωξη κάθε πρωταθλητή που θα πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλα αυτά είναι ένα κομμάτι του παζλ του κορυφαίου στόχου. Στόχος μου είναι να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ. Ο τελικός, ειδικά στο κολύμπι, είναι πολύ δύσκολο επίτευγμα. Το όνειρό μου είναι η διάκριση τους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Για το πόσο τον έχει βοηθήσει η μετακόμισή του στις ΗΠΑ, είπε: «Οι συνθήκες προπόνησης και προπαρασκευής στην Αμερική είναι καλύτερες. Φυσικά είμαι ευλογημένος που έχω προπονητή μου τον Αλέξανδρο Νικολόπουλο, ο οποίος είναι ικανότατος και αρκετά διαβασμένος. Δεν υστερούσα στην Ελλάδα σε προπονητική καθοδήγηση. Πήγα στην Αμερική αναζητώντας καλύτερες συνθήκες. Δεν ασχολούμαι πλέον εάν η πισίνα θα είναι ανοιχτή ή κλειστή, εάν το νερό θα έχει την κατάλληλη θερμοκρασία, εάν θα μπορούσα να σπουδάζω χωρίς προβλήματα. Στην Αμερική όλα αυτά είναι λυμένα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο Νικολόπουλο αλλά και τους προηγούμενους προπονητές μου, τον κύριο Δημήτρη Αθυμαρίτη και τον κύριο Βαγγέλη Κοζομπόλη».
Ο Έλληνας πρωταθλητής, πάντως, αντιμετωπίζει αρνητικά το ενδεχόμενο να ακολουθήσουν κι άλλα ταλέντα της κολύμβησης το δρόμο του: «Όχι, δεν πρέπει να σηκωθούμε να φύγουμε όλοι από τη χώρα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε εδώ. Χρειαζόμαστε την στήριξη της Πολιτείας και της Ομοσπονδίας, που πρέπει να μας βοηθήσουν λίγο παραπάνω. Δυστυχώς ή ευτυχώς, στην Αμερική τα πράγματα είναι πιο οργανωμένα. Με τη στήριξη από τους ιθύνοντες θα τα καταφέρουμε. Στην Κοπεγχάγη τα πήγαμε περίφημα. Δεν είναι μόνο τα μετάλλια, αλλά τα πανελλήνια ρεκόρ, οι τελικοί και οι ημιτελικοί. Όλα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν».
Όσο για το τι χρειάζεται η ελληνική κολύμβηση για να κάνει το βήμα παραπάνω, η τοποθέτηση του Βαζαίου είναι ξεκάθαρη: «Είναι πολύ απλό. Χρειάζεται βελτίωση των συνθηκών. Κίνητρα από την Πολιτεία. Αναγνωρίζω τα τεράστια θέματα που δημιούργησε η κρίση, η έλλειψη σοβαρής επιχορήγησης, αλλά, πάντα υπάρχει ένα αλλά… Κάποια πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα. Το καλύτερο είναι ο εχθρός του καλού. Απλά πράγματα. Δεν πρέπει να υπάρχει το δίλημμα «σχολείο η κολύμπι». Το «άνευ» για την εισαγωγή των πρωταθλητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο. Δεν παίρνουμε τη θέση κανενός στο πανεπιστήμιο. Είναι κρίμα να σταματούν την κολύμβηση τα μεγάλα ταλέντα, τα οποία ζητούν απλά μία ευκαιρία».
