Οι περισσότεροι άνθρωποι, κάποια στιγμή στη ζωή τους, επιλέγουν να αυτοϊκανοποιηθούν. Δεν υπάρχει «φυσιολογική» συχνότητα. Κάποιοι το κάνουν καθημερινά, κάποιοι μερικές φορές εβδομαδιαίως, κάποιοι σπάνια, ενώ άλλοι δεν το κάνουν ποτέ. Οταν όμως ένα άτομο αυτοϊκανοποιείται τόσο συχνά, που καταλήγει να εμποδίζει την καθημερινή του ζωή, τότε δημιουργείται πρόβλημα. Επιδημιολογική μελέτη από το Ινστιτούτο Kinsey του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, μας δίνει κάποιες ενδείξεις για το πόσο συχνά αυτοϊκανοποιούνται οι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το δείγμα αποτελούνταν από 5.865 άτομα, ηλικίας 14 έως 94 ετών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, σε όλες τις ηλικίες υπήρχαν άνθρωποι που δήλωσαν ότι αυτοϊκανοποιούνταν.

Στους εφήβους και τα άτομα ηλικίας 70 ετών και άνω, η αυτοϊκανοποίηση ήταν πιο συχνή από την επαφή με κάποιον/κάποια σύντροφο. Οσον αφορά τη συχνότητα, περίπου το ένα τέταρτο των ανδρών ηλικίας μεταξύ 18 έως 59 ετών αυτοϊκανοποιούνταν λίγες φορές τον μήνα. Περίπου 20% αυτοϊκανοποιούνταν δύο έως τρεις φορές κάθε εβδομάδα, ενώ λιγότερο από 20% περισσότερο από τέσσερις φορές την εβδομάδα.

Οι περισσότερες από τις γυναίκες αυτοϊκανοποιούνταν μία φορά την εβδομάδα ή λιγότερο.

Τον Μάρτιο του 2017 δημοσιεύθηκε μελέτη που έδειξε ότι οι γυναίκες αυτοϊκανοποιούνταν περισσότερο σε περιόδους που έκαναν συχνά σεξ και όταν ήταν ευχαριστημένες από τη σεξουαλική τους ζωή. Αντίθετα, οι άνδρες αυτοϊκανοποιούνταν περισσότερο όταν είχαν λιγότερο σεξ και όταν ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι από τη σεξουαλική τους ζωή.

Πότε είναι ανησυχητική η συχνή αυτοϊκανοποίηση; Η απάντηση εξαρτάται από το άτομο. Το να αυτοϊκανοποιείται κάποιος περισσότερες από τέσσερις φορές την εβδομάδα δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα. Αλλά όταν η δραστηριότητα γίνεται καταναγκαστική, παρεμποδίζει τη δουλειά, την κοινωνική ζωή και τις σχέσεις του ατόμου ή τραυματίζει τα γεννητικά όργανα, θα ωφελούσε να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό.

Η Εύη Κυράνα (www.kyrana.gr) είναι διδάκτωρ Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ειδικευμένη στην Κλινική Σεξολογία και υπεύθυνη του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας του ΑΠΘ