Μέση Ανατολή, Τουρκία και οικονομία –αυτή είναι για τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη η ατζέντα που θα κυριαρχήσει την επόμενη χρονιά. «Εχουμε εισέλθει σε μια μακρά και πολωτική προεκλογική περίοδο» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο πρώην υπουργός, τονίζοντας πως οι επιθέσεις στους θεσμούς γίνονται ώστε να «περισωθούν τα αντιμνημονιακά προσχήματα της περιόδου που ονομάστηκαν… αυταπάτες». Οσον αφορά το ενδεχόμενο αλλαγής του εκλογικού νόμου, αναφέρει πως «χρειαζόμαστε ένα εκλογικό σύστημα περισσότερο αντιπροσωπευτικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της επόμενης περιόδου» –ένα πλαίσιο που συμπεριλαμβάνει και το σπάσιμο της Β’ Αθηνών σε μικρότερες εκλογικές περιφέρειες. Σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα στην Κεντροαριστερά, επισημαίνει πως το «το ξεκίνημα υπήρξε ελπιδοφόρο», τονίζοντας ωστόσο πως ερώτηση περί συνεργασιών έχει νόημα μόνο αν το Κίνημα Αλλαγής «είναι ρωμαλέο».

Ποια είναι τα βασικά πολιτικά θέματα που θα μας απασχολήσουν στη νέα χρονιά;

Η ειρήνευση στη Μέση Ανατολή είναι καυτό ζήτημα με συνέπειες στην ευρύτερη περιοχή. Το ίδιο οι εξελίξεις στη Τουρκία, τη στιγμή που στην Ευρώπη ανοίγει η συζήτηση για τη νέα αρχιτεκτονική της ΕΕ και της ευρωζώνης. Στο εσωτερικό της χώρας κρίσιμο ζήτημα είναι η οικονομία: ο ρυθμός ανάπτυξης, οι τράπεζες και η διαχείριση των κόκκινων δανείων, η έξοδός μας στις αγορές, καθώς και η τύχη των μεγάλων επενδύσεων. Ολα αυτά σηματοδοτούν και την τύχη της απασχόλησης, του κοινωνικού κράτους και τελικά της ανακούφισης των φτωχών στρωμάτων και την επανεκκίνηση της προσπάθειας των μεσοστρωμάτων να επιχειρήσουν την ανασύνταξη της επαγγελματικής και προσωπικής τους ζωής.

Είναι το 2018 χρόνια εκλογών;

Οπως καλά γνωρίζετε, τις πρόωρες εκλογές τις αποφασίζει αποκλειστικά και μόνο ο εκάστοτε Πρωθυπουργός, αξιολογώντας συνήθως τις πιθανότητες εκλογικής επιτυχίας κόμματός του. Το αφήγημα του κ. Τσίπρα για την «απελευθέρωση από τον μνημονιακό ζυγό» επιδιώκει αφενός το χτίσιμο της εικόνας του αποτελεσματικού πρωθυπουργού και ταυτόχρονα της υπόσχεσης ότι η επόμενη μέρα συνιστά αλλαγή στη ζωή των ανθρώπων. Με αφετηρία αυτή την επιδίωξη, θα αποφασίσει τις εκλογές. Ωστόσο έτσι κι αλλιώς έχουμε εισέλθει σε μια μακρά και πολωτική προεκλογική περίοδο.

Πρόσφατα επισκεφτήκατε την Μάνδρα. Τι είδατε εκεί; Εχουν αφήσει τους πλημμυροπαθείς στην τύχη τους;

Το τραγικό συμβάν της Μάνδρας πρέπεινα αποτελέσει αντικείμενο απολογισμού για τον τρόπο διαχείρισής του και ταυτόχρονα προγραμματισμού δράσης. Απαιτείται άμεση κατασκευή συμπληρωματικών ή νέων υποδομών. Με τη συνεργασία νομοθετικής, εκτελεστικής εξουσίας και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι αναγκαία η επίλυση όλων των προβλημάτων για την ταχεία έναρξη και ολοκλήρωση αντιπλημμυρικών έργων. Προτείνω επίσης οι υπηρεσίες να πραγματοποιούν μαζί με την Αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες ασκήσεις ετοιμότητας και διαχείρισης κρίσεων. Ετσι γίνεται συμμέτοχος ο πολίτης και αποτελεσματικότερο το κράτος. Φαντάζεστε να ξεσπούσε η καταιγίδα την ώρα προσέλευσης των παιδιών στα σχολεία; Μιλώ για έναν εφιάλτη!

Βλέπετε πως υπάρχει ένα σχέδιο επίθεσης από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ προς τους θεσμούς;

Παρά τις συνέπειες της κρίσης, τα θεμέλια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας παραμένουν ισχυρά. Η ρητορική του μίσους, του διχασμού, του «εμείς ή αυτοί», η επίθεση στους θεσμούς, έχουν κοντά πόδια. Μάλλον απευθύνονται σε ένα πολύ περιορισμένο πια ακροατήριο, σε μια προσπάθεια να περισωθούν τα αντιμνημονιακά προσχήματα της περιόδου που ονομάστηκαν… αυταπάτες. Είναι δημοκρατικό καθήκον όλων μας η διαρκής επαγρύπνηση και υπεράσπιση των θεσμών. Η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο κτίριο του Εφετείου αποτελεί ακόμη έναν κρίκο στην αλυσίδα της εγχώριας τρομοκρατίας. Χωρίς δεύτερη συζήτηση, καθήκον του κράτους δικαίου αποτελεί η εξιχνίαση της εγκληματικής αυτής επίθεσης εναντίον της δημοκρατίας. Το ίδιο ισχύει και για τις παλιότερες μη εξιχνιασθείσες επιθέσεις. Χρειάζεται οι αρμόδιες υπηρεσίες να λειτουργήσουν μεθοδικά και αποτελεσματικά, ώστε να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.

Εδωσαν οι εκλογές της Κεντροαριστεράς νέα πνοή στον χώρο; Μπορούν να συμβιώσουν οι πολλές διαφορετικές απόψεις στον ίδιο φορέα;

Οι πολλές διαφορετικές απόψεις και πολιτικοϊστορικές αφετηρίες αποτελούν τον πλούτο του νέου εγχειρήματος. Είναι ασφαλώς στοίχημα το να συνοδοιπορήσουν όλοι μαζί και να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον με την ποικιλία των ιδεών, των χρωμάτων ακόμη και των επιμέρους διαφωνιών. Το ξεκίνημα υπήρξε ελπιδοφόρο. Τώρα είναι στο χέρι όλων η ελπίδα να μετατραπεί σε έναν ζωντανό, δυναμικό και φιλόδοξο πολιτικό σχηματισμό που εκπροσωπεί τα φτωχοποιημένα στρώματα της κρίσης, τις χιλιάδες των συμπολιτών μας της μεσαίας τάξης και των νεόπτωχων, καθώς και της νέας γενιάς που επιτέλους θέλει να ανοίξει την πόρτα της εργασίας και της αυτοπραγμάτωσης.

Πρέπει το Κίνημα Αλλαγής να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;

Μια ισχυρή πολιτική δύναμη έχει αποφασιστική παρέμβαση στις τύχες της χώρας. Ενα ισχνό και αδύναμο κόμμα ουσιαστικά δεν υφίσταται. Αρα η ερώτησή σας έχει νόημα μόνο αν το Κίνημα Αλλαγής είναι ρωμαλέο. Τότε μάλλον σε άλλους θα απευθύνετε αυτήν την ερώτηση και επειδή σήμερα παρά ποτέ έχουμε ανάγκη τις συνεργασίες, ο ρόλος μιας ισχυρής πολιτικής δύναμης στον προοδευτικό χώρο είναι μόνο ωφέλιμος για την Ελλάδα.

Χρειάζεται εθνική συνεννόηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου;

Ο εκλογικός νομός καθορίζει την πορεία της χώρας –πάρτε για παράδειγμα τη Γαλλία, όπου αν αντί για προεδρικό σύστημα δύο γύρων είχε κοινοβουλευτικό σύστημα, ο πολιτικός χάρτης θα ήταν ολωσδιόλου διαφορετικός. Συνεπώς πρόκειται για θεμελιώδες ζήτημα και απαιτείται ευρεία συνεννόηση. Υπήρξε ατυχής η ενέργεια της κυβέρνησης να αιφνιδιάσει τα κόμματα εισάγοντας τον νόμο που τελικά ψηφίστηκε ως «απλή άδολη αναλογική»! Το εκλογικό σύστημα δεν είναι ιδεολογικό ζήτημα αλλά ούτε και ζήτημα εποχικής ενασχόλησης. Χρειαζόμαστε ένα εκλογικό σύστημα περισσότερο αντιπροσωπευτικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της επόμενης περιόδου, με πολλαπλές επιλογές στον πολίτη, με έμφαση πρωτίστως στον αστικό ιστό της περιφέρειας και του Λεκανοπεδίου, με ισχυροποίηση των δεσμών σε τοπικό επίπεδο μεταξύ πολιτικού και ψηφοφόρου – πολίτη.

Συμφωνείτε με την άποψη ότι η μεγάλη περιφέρεια της Β’ Αθηνών πρέπει να σπάσει σε μικρότερες;

Αν γνώμονας της πολιτικής μας είναι οι παραπάνω αρχές, τότε το μοντέλο της τερατώδους Β’ Αθήνας είναι παντελώς ανεπίκαιρο, μη αντιπροσωπευτικό, μα κυρίως παραβλέπει μια θεμελιώδη προτεραιότητα της σημερινής πολιτικής, για την οποία είναι ελλειμματικά όλα τα κόμματα: την αστική πολιτική, δηλαδή την πολιτική για τις πόλεις μας. Φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο τη Β’ Αθήνας, αλλά και πολλές άλλες περιφέρειες.

Τελευταία Νέα