Φωτογραφίες του κόσμου ανάμεσα σε ειδώλια

Τι μπορεί να συνδέει το μεγαλύτερο πήλινο ειδώλιο της Χαλκολιθικής Εποχής (3900-2500 π.Χ.) –το οποίο απεικονίζει μια γυμνή ανδρική μορφή και προέρχεται από το χώμα της Κύπρου –με στιγμιότυπα από την Αθήνα και την Κούβα του 21ου αιώνα; Πώς μπορεί ένα ταξίδι στον χρόνο να αποτελεί ταυτοχρόνως και ένα ταξίδι ανά τη σημερινή υφήλιο;

Τον ιδιαίτερο αυτό συνδυασμό κατάφερε να πετύχει η Μαίρη Χριστοφίδη, η φωτογράφος που εκθέτει 60 αντιπροσωπευτικά καρέ της δουλειάς της –μικρό δείγμα των 10.000 και πλέον λήψεων που έχει κάνει από το 1997 που ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τη φωτογραφία ως μέλος του Φωτογραφικού Κύκλου του Πλάτωνα Ριβέλλη –στο παλαιότερο ιδιωτικό μουσείο στην Κύπρο το οποίο στεγάζεται στο προγονικό σπίτι της οικογένειας Πιερίδη με αρχαιότητες και αντικείμενα ιστορικής αξίας από το 4000 π.Χ. έως τον 15ο μ.Χ. αιώνα.

«Εφερα στην Κύπρο τις φωτογραφίες που αγαπούσα πιο πολύ, εκείνες της περιπλάνησής μου. Δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο σκεπτικό», λέει στο «Νσυν» η Μαίρη Χριστοφίδη που μέσω της συγκεκριμένης έκθεσης –την οποία επιμελείται ο Τάκης Μαυρωτάς -, επιστρέφει στην πατρίδα της.

Αν και ανάμεσα στα καρέ μπορεί να δει κάποιος τοπία από τις πιο μακρινές γωνιές του πλανήτη, ωστόσο δεν θα βρει εικόνες από το κατεχόμενο τμήμα του νησιού, απ’ όπου και η ιδιαίτερη καταγωγή της. «Εχω φωτογραφήσει κι από εκεί αλλά δεν τις έχω δείξει κι ούτε θέλω. Πήγα δύο φορές και δεν μπορώ να ξαναπάω.Στεναχωρήθηκα επειδή μας έφυγε η λαχτάρα να πάμε να δούμε τα σπίτια μας και ξεχάσαμε το “Δεν ξεχνώ”».

Για τη Μαίρη Χριστοφίδη η φωτογραφία «είναι μια στιγμή. Υπάρχουν φωτογραφίες που βγήκαν σηκώνοντας απλά τη μηχανή. Κάτι είδα και θέλησα να το αποτυπώσω. Κάποιες φορές ήμουν πιο τυχερή διότι παίζει ρόλο η στιγμή, το φως, το κάδρο», λέει, «η φωτογραφία είναι η αποφασιστική στιγμή που πατάς το κουμπί. Μετά είναι το ποια επιλέγεις να κρατήσεις και μετά ακολουθεί η εκτύπωση που είναι μέρος της τέχνης της φωτογραφίας».