Είναι μια γυναίκα ανώτερης κοινωνικής τάξης η οποία αναμετράται με τον εσωτερικό της κόσμο. Στην προσπάθειά της να συμφιλιωθεί με τη ζωή, αναλογίζεται συχνά το παρελθόν και τις επιλογές που τη σημάδεψαν. Και μαζί της φέρνει στη σκηνή τα κοινωνικά ζητήματα της εποχής της, των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, αναγκάζοντας τους θεατές να γίνουν κοινωνοί των ιδεών της. Η «Κυρία Ντάλογουεϊ», το εμβληματικό έργο της Βιρτζίνα Γουλφ, ζωντανεύει στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας χάρη στη διασκευή και τη σκηνοθεσία της Μαρίας Ξανθοπουλίδου. «Η βαθιά της αγωνία για επικοινωνία με συγκινεί πολύ. Περιγράφει τη ζωή, τη φύση, τους ανθρώπους με μοναδική λεπτομέρεια και τρυφερότητα. Γνωρίζει τι είναι αυτό που της λείπει αλλά δεν καταφέρνει να το εκφράσει ολόκληρο, κάτι που τη φέρνει αντιμέτωπη με ένα διαρκές ανείπωτο συναίσθημα που δεν μπορεί να γίνει βίωμα», επισημαίνει η σκηνοθέτιδα.
Μέσα από το κείμενό της, η Βιρτζίνια Γουλφ σκιαγραφεί αριστοτεχνικά ανθρώπινα πορτρέτα και σχέσεις, αναδεικνύοντας ιδιαίτερα τη δυσμενή κοινωνική θέση της γυναίκας όπως την βίωνε και η ίδια. «Αυτό που θέλει να πει για τους ανθρώπους και τις κοινωνίες που τους καταπιέζουν συνοψίζεται νομίζω στην άποψη ότι οι άνθρωποι γίνονται βίαιοι, καταπιεστικοί και μελαγχολικοί όταν τους ζητηθεί να αποχαιρετήσουν κομμάτια του εαυτού τους που δεν συνάδουν με τους κοινωνικούς τους ρόλους, ή μάλλον καλύτερα, που οι άλλοι νομίζουν ότι δεν συνάδουν με αυτούς», τονίζει η Ξανθοπουλίδου.
Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα από την έκδοση του μυθιστορήματος, η θεατρική παράσταση, αν και πατάει στα βήματα της συγγραφέως, στήνει ένα διαφορετικό σύμπαν χάρη στη δική του σύμβαση με τους θεατές. «Η θεατρική μεταφορά φώτισε κάποια από τα σημεία και τους προβληματισμούς του έργου της Γουλφ. Αυτό που συμβαίνει επί σκηνής είναι μια βόλτα στο υποσυνείδητο των χαρακτήρων και στο μυαλό της Βιρτζίνια Γουλφ. Κάτι που είναι πέρα από μία συγκεκριμένη χρονικότητα. Αυτό που νομίζω ότι έχουμε καταφέρει είναι η δημιουργία ενός ξεχωριστού κόσμου», επισημαίνει η σκηνοθέτρια.
Εξαιτίας της ευαίσθητης σχέσης που αναπτύσσει η Γουλφ με το γυναικείο φύλο, όλοι οι ήρωες επί σκηνής παίζονται από τις Φαίη Ξυλά, Στέλλα Αντύπα και Κατερίνα Φωτιάδη. Τη θηλυκή τριάδα σπάει ο Λόλεκ που παίζοντας ζωντανά μουσική λειτουργεί ως αντίβαρο. «Η μουσική λειτουργεί αντιστικτικά με τον λόγο και το κείμενο φέρνοντας ένα τέταρτο πρόσωπο στη σκηνή που δεν έχει λόγια αλλά μουσική. Στο μυθιστόρημα η Βιρτζίνια Γουλφ δημιούργησε τον Σέπτιμο να έχει μια δική του ιστορία που κινείται παράλληλα με αυτήν της Κυρίας Ντάλογουεϊ, παρουσιάζοντας έναν νεαρό άντρα ο οποίος δεν μπορεί να νιώσει τίποτα, προσπαθώντας να αναδείξει αυτό ακριβώς: ότι ανεξάρτητα από ηλικία και φύλο, οι άνθρωποι με τον τρόπο που στήνουμε τις ζωές μας, χρειάζεται να κάνουμε μια απολύτως συνειδητή και ισχυρή προσπάθεια για να χαρούμε τη ζωή, κάτι που θα έπρεπε να είναι απλά φυσικό», καταλήγει η Ξανθοπουλίδου.

INFO

«Η κυρία Ντάλογουεϊ» από Παρασκευή έως Κυριακή στις 21.00 στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας (Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη, τηλ. 2114117878, είσοδος 5-15 ευρώ)

Τελευταία Νέα