Τις θυμάμαι μέχρι πριν από λίγα χρόνια ακόμη. Να στέκουν σαν διακοσμητικά στρατιωτάκια κάτω από το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Οι μεγάλες, οι «υπερπαραγωγές», μπροστά μπροστά για να κάνουν μπούγιο και οι πιο ταπεινές πίσω. Μιλάω για τις ευχητήριες κάρτες που ανταλλάσσαμε σωρηδόν αυτές τις μέρες. Με την τυποποιημένη (και τυπωμένη) ευχή «Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος». Και από κάτω : Οικογένεια τάδε.

Μετά ήρθε το Ιντερνετ, τα σόσιαλ μίντια, οι κάρτες καταργήθηκαν, ήταν –λένε –και αντιοικολογικό τόσο χαρτί στα σκουπίδια, αντικαταστήθηκαν στην αρχή με τις ηλεκτρονικές (χάλια ήταν), έμειναν πλέον οι διαδικτυακές ευχές. Τι ευχές δηλαδή, κατεβατά ολόκληρα με έμπνευση από τον Κοέλιο, λανγκάζ life coach και μαζική αποστολή. Πώς, την καινούργια χρονιά, να απεκδυθούμε τα μίζερα ρούχα της μιζέριας, να βάλουμε τα χρωματιστά τής δεν ξέρω ποιας, άλλωστε από εμάς εξαρτάται να αλλάξουμε τη ζωή τη δική μας και των γύρω μας διότι η καρδιά είναι ο μεγαλύτερος μυς, φτάνει να υπάρχει αγάπη. Κλέβει ο ένας τσιτάτα από τον άλλον, ψάχνουν να βρουν ποιος το πρωτοείπε, ψάχνονται για τον συμβολισμό του Θεανθρώπου, στα δύσκολα κοτσάρουν και έναν Εμπειρίκο «μη μας περάσουν και για τίποτα αμόρφωτους». Μέχρι και ο υπουργός Εξωτερικών, σου λέει, χριστουγεννιάτικα ποιήματα αποστέλλει αντί ευχών. (Αναρωτιέμαι, ποιος τις διαβάζει αυτές τις ιντερνετικές «επιστολές προς Κορινθίους», εκτός από αυτούς που τις γράφουν).

Εφέτος είχαμε και την εισβολή της πολιτικής ορθότητας στην ανταλλαγή ευχών. Να λέμε «Καλές γιορτές», όχι «Καλά Χριστούγεννα» διότι ο άλλος μπορεί να μην είναι χριστιανός και να παρεξηγηθεί… Σαν πολύ δεν το κουράσαμε, μέρες που είναι, με τις ντιρεκτίβες και τον διαγωνισμό ευχητήριας πρωτοτυπίας; Προσωπικά, τουλάχιστον, σαν να νοσταλγώ όλο και περισσότερο εκείνο το τυπικό «Αίσιον και ευτυχές».

Τελευταία Νέα