Συνέντευξη του Βασίλη Σπανούλη, φιλοξενείται στο πρώτο τεύχος του επίσημου περιοδικού της ΚΑΕ Ολυμπιακός («We Are Olympiacos»). Ο αρχηγός των «ερυθρολεύκων» αναφέρθηκε στους λόγους που θ` αργήσει να σταματήσει το μπάσκετ, στη στάση του εντός κι εκτός αποδυτηρίων, στον εφετινό Ολυμπιακό, αλλά και στον πατέρα του, στη θύμιση του οποίου δακρύζει… Αποσπάσματα της συνέντευξης του Βασίλη Σπανούλη:
Για τον τραυματισμό του: «Από τις πιο δύσκολες στιγμές που έζησα όσα χρόνια παίζω. Ευχαριστώ τον θεό που δεν έχω αντιμετωπίσει σοβαρούς τραυματισμούς. Η ομάδα ήταν πολύ δίπλα μου. Όλοι ξέρουμε πως τον Νοέμβριο, τον Δεκέμβριο δεν κρίνεται κάτι, δεν έχει στεφθεί κανείς πρωταθλητής τόσο νωρίς. Όταν έβλεπα τα ματς από την τηλεόραση κατάλαβα τους δικούς μου που αγχώνονται όταν με βλέπουν να παίζουν».
Για τους πρώην συμπαίκτες του που τον μνημονεύουν συνέχεια: «Στα αποδυτήρια προσπαθώ να είμαι ειλικρινής και αυθόρμητος. Οτι κάνω το κάνω γιατί πιστεύω πως αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να φτάσει κάποιος στην επιτυχία. Μερικές φορές είμαι πιο σκληρός, αλλά δεν το κάνω για να το παίξω… κάπως. Εισπράττω σεβασμό από τους συμπαίκτες μου. Δεν έχω νιώσει να αδικούμαι. Υπάρχει καλοπροαίρετη κριτική και κακοπροαίρετη. Αυτή με έκανε αυτό που είμαι τώρα».
Για τους αντιπάλους που έχουν κίνητρο να τον μαρκάρουν με «δίψα»: «Αυτός είναι ο λόγος που θα αργήσω να σταματήσω το μπάσκετ. Αν δεν υπήρχε αυτό δε θα είχα κίνητρο κι όρεξη να προπονούμαι κάθε μέρα. Με ιντριγκάρει ο ανταγωνισμός. Να μιλάει για μένα ο Ντόνσιτς και τόσοι σπουδαίοι παίκτες με γεμίζει περηφάνια».
Για την εφετινή ομάδα: «Καλά είμαστε. Ούτε ενθουσιασμός, ούτε απογοήτευση γιατί είναι νωρίς. Θυμάμαι μία σεζόν που ξεκινήσαμε με 23-0 και δεν πανηγυρίσαμε τίτλο. Θα υπάρχουν καλά κι άσχημα αποτελέσματα, το θέμα είναι να μην υπάρξει πανικός. Αυτό που χρειάζεται είναι σκληρή δουλειά και αυτοκριτική. Για να πας μέχρι τέλους, πρέπει να πας στο Final και για να βρεθείς εκεί πρέπει να πας στους «8». Αυτό σκεφτόμαστε μόνο».
Για τον οργανισμό του Ολυμπιακού: «Τον έχω αγαπήσει κι έχω αγαπηθεί πολύ, ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου ως παίκτης. Δεθήκαμε από την πρώτη στιγμή. Αγωνιζόμαστε με πάθος γιατί αντιπροσωπεύουμε τόσο πολύ κόσμο».
Για τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο: «Τους είμαι ευγνώμων που με πίστεψαν και με έφεραν στον Ολυμπιακό. Η σχέση μας πλέον είναι περισσότερο οικογενειακή. Όταν βρισκόμαστε μιλάμε πρώτα για τη ζωή μας και μετά για την ομάδα. Δεν είναι απλά επενδυτές. Το κάνουν από την αγάπη τους για τον Ολυμπιακό. Σε τόσο δύσκολες στιγμές για την Ελλάδα αυτοί ξοδεύουν πολλά χρήματα για την ομάδα».
Για τα παιδιά του: «Περνάω χρόνο με όλα. Αν ασχοληθώ με ένα, τα άλλα έχουν παράπονο και στεναχωριέμαι. Δεν περίμενα να κάνω τόσα πολλά, αλλά έτυχα σε γυναίκα που ήθελε κι αυτή. Ο μεγάλος μου γιος μου λέει κάτι κουφά μετά τα ματς. Γιατί έβαλα μόνο 5 πόντους, γιατί χάσαμε, γιατί το ένα γιατί το άλλο….».
Για το τι είναι ικανό να τον κάνει να δακρύσει: «Όταν σκέφτομαι τον πατέρα μου δακρύζω. Κάθε τι που κάνω είναι αφιερωμένο σε εκείνον. Τον σκέφτομαι στις άσχημες στιγμές και γεμίζω με εγωισμό».