Χρονιάρες μέρες, ο πρωθυπουργός έγινε πάλι ρεζίλι στον Δυτικό κόσμο. Αντικείμενο για μια ακόμη φορά η υπόθεση των οκτώ τούρκων αξιωματικών. Την Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου, η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου αναγνώρισε ως πρόσφυγα τον πρώτο από αυτούς, απονέμοντας πολιτικό άσυλο. Η είδηση αναφέρθηκε μόνο στην Ελλάδα και στην Τουρκία: ως τιμή για τη δημοκρατία μας στα ελληνικά μέσα, ως «σκάνδαλο», «προσβολή», και «αθέτηση υπόσχεσης», στα τουρκικά, που ελέγχει ο τρόμος του Ερντογάν. Αλλά η είδηση δεν γράφτηκε αλλού γιατί ανήκε, κατά τη γνωστή διατύπωση, στο είδος «σκύλος δάγκωσε άνθρωπο». Κοινώς, δεν αποτελούσε είδηση, γιατί στις πολιτισμένες χώρες θεωρείται απόλυτα φυσική η παραχώρηση ασύλου σε έναν άνθρωπο που διώκεται ως τάχα «τρομοκράτης» από ένα τύραννο που τρομοκρατεί, φυλακίζει, βασανίζει και ενίοτε δολοφονεί τους πολιτικούς αντιπάλους του.
Το Σάββατο όμως ο έλληνας πρωθυπουργός πρόσφερε το «άνθρωπος δαγκώνει σκύλο». Σε Ευρώπη, Αμερική, και αλλού, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν, πολλά σε πρωτοσέλιδα, ότι «ο Τσίπρας μπλόκαρε τη χορήγηση ασύλου στον τούρκο πιλότο». Το ότι σε μια χώρα που δηλώνει ότι σέβεται τη διάκριση εξουσιών και τις ανθρώπινες αξίες, ο ίδιος ο πρωθυπουργός ζήτησε να ακυρωθεί η απόφαση της αρμόδιας υπηρεσίας να σώσει έναν αθώο από τα αιματοβαμμένα μπουντρούμια του Ερντογάν-ναι, αυτό είναι είδηση.

Το ρεζιλίκι θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο αν τα διεθνή μέσα ήξεραν περισσότερες λεπτομέρειες. Η πρώτη είναι ότι η επονείδιστη πράξη του έλληνα πρωθυπουργού αποτελεί απλώς συνέχεια στη σειρά που άρχισε με την παράνομη υπόσχεση του στον Ερντογάν, Ιούλιο του 2016, να του παραδώσει τους οκτώ αξιωματικούς, σειρά που συνέχισε με πολλαπλές απόπειρες παρέμβασης στο έργο της ανεξάρτητης ελληνικής Δικαιοσύνης. Η δεύτερη λεπτομέρεια είναι ότι η τελευταία δήλωση Τσίπρα για τους Οκτώ πριν προσπαθήσει να μπλοκάρει την απόφαση της Επιτροπής Ασύλου, που έγινε μάλιστα παρουσία του Ερντογάν, ήταν ότι «στην Ελλάδα το θέμα του ασύλου ανήκει στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη». Η τρίτη, και σημαντικότερη λεπτομέρεια είναι το περιεχόμενο της απόφασης της Επιτροπής, που διαλύει όλα τα ψέματα που είπε για τους Οκτώ η τουρκική κυβέρνηση και τα οποία υιοθετεί ακόμη πρόθυμα ο έλληνας πρωθυπουργός. Το μεγαλύτερο από όλα αυτά είναι ότι οι οκτώ ικέτες αξιωματικοί είναι πραξικοπηματίες.

Ο Άρειος Πάγος, στην ιστορική του απόφαση προ έτους, διέταξε να μην εκδοθούν οι Οκτώ γιατί στην Τουρκία δεν υπάρχει σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ότι δηλαδή μια δημοκρατία δε στέλνει ανθρώπους, αθώους ή ενόχους, σε μια χώρα όπου το καθεστώς βασανίζει τους εχθρούς του, τους καταδικάζει με δίκες-παρωδία από πειθήνιους δικαστές που διατήρησαν τη θέση τους μετά το πογκρόμ του Ερντογάν στη Δικαιοσύνη, και όπου ακόμη και πολίτες μπορούν να δολοφονούν όποιους δεν αρέσουν στον δικτάτορά τους ατιμώρητα-αυτό και διά νόμου. Όμως η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου μπήκε στην ουσία. Μελέτησε τις κατηγορίες, εξέτασε σε βάθος τα στοιχεία, άκουσε εμπειρογνώμονες, και έκρινε ότι ο αξιωματικός Σουλεϊμάν Οσκαϊνακτζί δεν συμμετείχε στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και δεν διέπραξε όχι μόνο δολοφονίες ή τρομοκρατικές ενέργειες αλλά ούτε καν άλλη αξιόποινη πράξη. Συμπέρασμα: διώκεται απλώς και μόνο για πολιτικούς λόγους.

Είμαι σίγουρος ότι στο Μαξίμου δε μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν την απόφαση της Επιτροπής, αλλά ούτε καν τον νόμο για το άσυλο, που ψήφισαν οι ίδιοι. Διαβάζοντας τον νόμο θα μάθαιναν ότι μόνος αρμόδιος να προσφύγει κατά της απόφασης της Επιτροπής είναι ο Υπουργός Εσωτερικών. Διαβάζοντας την απόφαση θα μάθαιναν ότι με τέτοια θωράκιση στοιχείων και επιχειρημάτων, η αίτηση ακύρωσης της κυβέρνησης θα την κάνει να φάει ακόμη μια φορά τα μούτρα της, προσβάλλοντας την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, και άρα τη δημοκρατία. Κι αυτό γιατί είναι εξαρτημένη από το ποταπότερο πάθος, και για άτομα και για κυβερνήσεις: τη δειλία.

Ενός κακού τεθέντος, μύρια έπονται. Ύστερα από το διεθνές ρεζιλίκι της αίτησης ακύρωσης, ανέλαβε να καλύψει τη ντροπή του πρωθυπουργού ο εντεταλμένος ψεύτης του, Δημήτρης Τζανακόπουλος. Υπάρχουν τριών τύπων ψεύτες: αυτοί που όταν το ψέμα αποκαλυφθεί το παραδέχονται, αυτοί που το αρνούνται, και αυτοί που λένε ότι αυτό που εννοούσαν ψευδόμενοι είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού που είπαν. Ας πούμε, έστω ότι κάποιος εν γνώσει της αναληθείας της δήλωσης λέει στη γυναίκα του «τα ροζ παπούτσια σου είναι στη ντουλάπα». Εάν η γυναίκα του ψάξει και δει ότι τα παπούτσια δε βρίσκονται εκεί, ο ψεύτης πρώτου τύπου το παραδέχεται και λέει την αλήθεια, φερ’ ειπείν ότι δάνεισε τα παπούτσια στην ερωμένη του. Ο ψεύτης δεύτερου τύπου θα πει ότι την τελευταία φορά που είδε τα παπούτσια ήταν στη ντουλάπα, και δεν έχει ιδέα τι συνέβη. Ο ψεύτης τρίτου τύπου όμως θα ισχυρισθεί πως λέγοντας ότι τα παπούτσια είναι στην ντουλάπα εννοούσε ότι εκεί έπρεπε να είναι αν η γυναίκα του δεν ήταν αφηρημένη και τα άφηνε αλλού.
Ο Τζανακόπουλος είναι ψεύτης τρίτου τύπου, όπως μας ξαναθύμισε επανειλημμένα αυτές τις μέρες. Αρθρογράφοι και αντιπολίτευση είχαν επισημάνει την ανακολουθία του πρωθυπουργού: ενώ είχε πει ότι το θέμα του ασύλου ανήκει στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, μόλις αυτή αποφάσισε, ζήτησε να την ακυρώσει. Ο Τζανακόπουλος, βιαστικούλης και νευρικούλης όπως πάντα, στην αρχή τουιτάρισε ότι οι Επιτροπές δεν εκφράζουν τη Δικαιοσύνη μαζί με κάτι φιλοσοφικά περί διάκρισης Μοντεσκιέ και Ρουσώ. (Τρέχα γύρευε). Μετά συμβουλεύτηκε κάποιον που ήξερε και πήγε να τα μπαλώσει λέγοντας ότι «οι αποφάσεις των Επιτροπών έχουν οιονεί δικαιοδοτικό χαρακτήρα, αλλά είναι ατομικές διοικητικές πράξεις που προσβάλλονται με αίτηση ακύρωσης». Πάλι τα’κανε μαντάρα. Οι πράξεις των Επιτροπών δεν προσβάλλονται επειδή είναι «ατομικές διοικητικές», αλλά επειδή κάποιοι νόμοι προβλέπουν ότι κάποιες πράξεις, ακόμη και της Δικαιοσύνης, προσβάλλονται. Και τότε ο Τζανακόπουλος αρίστευσε στο ψέμα τρίτου τύπου: θέλησε να μας πείσει ότι ο Τσίπρας έκανε την αίτηση ακύρωσης για να στείλει το θέμα στην πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη, και όχι στην «οιονεί», της Επιτροπής. Με άλλα λόγια, κατά Τζανακόπουλο, η κυβέρνηση έφτυσε τη Δικαιοσύνη για να τη σώσει.
Όμως χαμένος στη μελέτη του Μοντεσκιέ και του Ρουσώ, ο Τζανακόπουλος δεν παρατήρησε το ουσιαστικότερο: όταν μιλάμε για ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ή την «οιονεί» των Επιτροπών ή αυτή που αρέσει στον ίδιο, των Διοικητικών Εφετείων, εννοούμε ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία. Όταν δηλαδή ο πρωθυπουργός είπε ότι το θέμα του ασύλου ανήκει στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, οι νοήμονες άνθρωποι απανταχού του πλανήτη κατάλαβαν ότι ο πρωθυπουργός δε θα κάνει καμία παρέμβαση στο έργο της. Και μετά, μόλις η ανεξάρτητη Δευτεροβάθμια Επιτροπή απεφάνθη, ο Τσίπρας θέλει να ακυρώσει την απόφασή της, καταργώντας την ανεξαρτησία της. Πράξη άξια του μετρ της κωλοτούμπας.

Ο Απόστολος Δοξιάδης είναι συγγραφέας

Τελευταία Νέα