Το γεγονός που άναψε την σπίθα ήταν η αύξηση της τιμής των αβγών. Αλλά η διαμαρτυρία δεν γίνεται επτά μέρες τώρα για τα αβγά. Γίνεται για την εξουσία των αγιατολάχ, για τη διαφθορά του καθεστώτος, για μια εξωτερική πολιτική που έχει όλο και μεγαλύτερο κόστος. Οι διαδηλωτές είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα από 20 έως 30 χρόνων. Επιρρίπτουν την ευθύνη για την κατάσταση που βιώνουν στον υπερσυντηρητικό κύκλο του αγιατολάχ Χαμενεΐ, αλλά θεωρούν υπεύθυνη και την κυβέρνηση του μετριοπαθούς Χασάν Ρουχανί. Γιατί μπορεί ο πρόεδρος να έφερε σε πέρας τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα, αλλά δεν μπόρεσε να θέσει τον δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Η διαφθορά, παραλύει κάθε πρωτοβουλία στην οικονομία. Ο τραπεζικός τομέας βρίσκεται σε τόσο άθλια κατάσταση ώστε οι καταθέτες έχασαν τους τελευταίους μήνες τις καταθέσεις τους. Και φυσικά, σημειώνει η «Ρεπούμπλικα», εξόργισε τους πολίτες το γεγονός ότι είδαν με τα μάτια τους να βγαίνουν από τα ταμεία του κράτους δισεκατομμύρια για να καταλήξουν σε θρησκευτικά ιδρύματα και σκοτεινά ινστιτούτα έρευνας που ελέγχονται από τους μουλάδες, ενώ την ίδια ώρα μένουν απλήρωτοι οι εκπαιδευτικοί.
Κάπως έτσι έφτασαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης να φωνάζουν το σύνθημα «Καπιταλιστές μουλάδες, δώστε μας πίσω τα λεφτά μας». Αυτοί εξάλλου είναι οι ενορχηστρωτές των όλο και πιο δαπανηρών επεμβάσεων σε χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό στη Συρία, στον Λίβανο, στο Ιράκ και την Υεμένη. Και αυτοί αποστρέφονται την ιδέα ότι ο διάδοχος του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη, ο επόμενος αγιατολάχ δηλαδή, μπορεί να είναι κάποιος μετριοπαθής σαν τον Ρουχανί που θα τηρήσει τις υποσχέσεις του προέδρου για περισσότερη ελευθερία και περισσότερα δικαιώματα. Αυτό ακριβώς που ζητούν σήμερα οι Ιρανοί στους δρόμους.
