Ειδικότερα, το «πρόγραμμα» των πλειστηριασμών των ξενοδοχείων, όπως έχει καταγραφεί από νομικούς, αλλά και από τις κατά τόπους ενώσεις ξενοδόχων, περιλαμβάνει επτά μονάδες στην Κρήτη, έξι στη Ρόδο και την Κω, έξι σε Κέρκυρα, Λευκάδα, Ζάκυνθο και Σκιάθο, μία στη Χαλκιδική και άλλες περίπου 20 σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Κοινό χαρακτηριστικό των υπερχρεωμένων ξενοδοχείων που βγαίνουν στο σφυρί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018 είναι ο υψηλός και μη εξυπηρετούμενος δανεισμός σε σχέση με το μέγεθος των ίδιων των μονάδων, καθώς και το ότι τα πιο πολλά ξενοδοχεία είναι φορτωμένα με υποθήκες που ήδη έχουν προσημειωθεί.
Η διαδικασία αξιολόγησης του ενεργητικού των τραπεζών, προσθέτουν, οδηγεί σε εκτεταμένη επεξεργασία και των δανειακών χαρτοφυλακίων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, το ενδιαφέρον πολλών funds στρέφεται ήδη στα δάνεια που συνδέονται με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, καθώς η άνοδος του ελληνικού τουρισμού διασφαλίζει ένα μίνιμουμ αποκόμισης κέρδους για τον δανειστή.
ZHTOYN ΚΟΥΡΕΜΑ. Την ίδια στιγμή, κορυφαίοι επιχειρηματίες του τουρισμού επιμένουν από την πλευρά τους ότι θα ήταν πιο πρόσφορο να επιλεγούν λύσεις – πακέτο, που θα εξειδικεύονται ανά ξενοδοχειακή μονάδα και θα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα κεφαλαιακής ενίσχυσης των επιχειρήσεων, είτε από τους σημερινούς ιδιοκτήτες είτε από νέους επενδυτές σε συνεννόηση με τους νυν μετόχους. Ταυτόχρονα, υποστηρίζουν πως θα έπρεπε να κουρευτούν οι δανειακές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων σε ποσοστό έως 50%. Κάτι τέτοιο, εξηγούν, θα τις καθιστούσε αυτομάτως δυναμικές επιχειρήσεις από προβληματικές που είναι σήμερα.
Συγκεκριμένα, αναγνωρίζουν με εμμέσως ότι «τα συμφέροντα των επιχειρηματιών δεν βρίσκονται πάντα στην ίδια πλευρά, και είναι συχνά αντικρουόμενα». Οι ξενοδόχοι που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, λόγω των εκκρεμοτήτων τους με τις τράπεζες, βιώνουν την καθημερινή αγωνία ότι θα τους ζητηθεί να παραδώσουν τα κλειδιά. Αντίθετα, οι μη έχοντες τέτοιου είδους προβλήματα, μέσω των πλειστηριασμών πιθανόν να καλοβλέπουν το ενδεχόμενο ενίσχυσης της θέσης τους στον ξενοδοχειακό κλάδο.
Ηδη, η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) συγκλίνουν στην άποψη ότι τα δύο τρίτα των μη εξυπηρετούμενων ξενοδοχειακών δανείων θα μπορούσαν να γίνουν βιώσιμα εάν ρυθμίζονταν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές και κυρίως οι λίγοι μεγάλοι. Στο πλαίσιο αυτό έχουν αρχίσει επαφές με τους 4-5 «ισχυρούς» του κλάδου, που διαθέτουν μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα και τα κόκκινα δάνειά τους ανέρχονται σε περίπου 1 δισ. ευρώ (1/3 του συνόλου). Στους συγκεκριμένους επιχειρηματίες έχουν τεθεί προθεσμίες για διευθέτηση μέρους των οφειλών τους.
Σε κάθε περίπτωση, η συντριπτική πλειονότητα των ξενοδόχων δεν υιοθετεί την ιδέα της μεταβίβασης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων σε ξένα funds, σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Οι ξενοδόχοι υποστηρίζουν πως μια τέτοια επιλογή θα προκαλούσε πολλαπλό σοκ στην αγορά, καθώς η μεταβίβαση των δανείων σε ξένα funds θα οδηγούσε σε κλείσιμο των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, αφήνοντας στον αέρα χιλιάδες εργαζομένους.