Να είμαστε σοβαροί. Δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να πέσει η κυβέρνηση για το Σκοπιανό.
Ο,τι κι αν συμφωνήσει, θα το ψηφίσουν ομόφωνα οι 153 γενναίοι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ –άλλοι κλαίγοντας κι άλλοι τραγουδώντας.
Θα ψηφίσει μαζί και ο Καμμένος; Πρώτος και καλύτερος.
Αφενός επειδή εκείνος είναι που φοβάται περισσότερο την πτώση της κυβέρνησης κι όσα ακολουθήσουν.
Αφετέρου επειδή στην κωλοτούμπα είναι πρωταθλητής.
Και σε τελευταία ανάλυση, σιγά τα παλικάρια. Ενα «μπου!» τους έκανε ο Ερντογάν με το άσυλο των Τούρκων κι ακόμη τρέχουν να καταθέτουν αιτήσεις αναίρεσης. Παραλίγο να αλλάξουν χρόνο στα αστυνομικά τμήματα.
Συνεπώς πρόβλημα δεν υπάρχει κι ούτε έχει λόγο η αντιπολίτευση να ανακατεύεται εκεί που δεν την σπέρνουν. Να αφήσει ήσυχη την κυβέρνηση να κάνει τη δουλειά της.
Το μόνο που η αντιπολίτευση μπορεί να προσφέρει είναι να επιχειρήσει να αφομοιώσει κάπως τις αναπόφευκτες αντιδράσεις που θα προκληθούν μετά τον όποιο συμβιβασμό. Αλλά μετά. Και τόσο, όσο.
Δυστυχώς όμως ζούμε στην Ελλάδα. Οπου ο καθένας έχει κάτι να πει ακόμη κι όταν ούτε ξέρει, ούτε τον ρωτούν.
Τα τελευταία 24ωρα έχω βαρεθεί να διαβάζω δηλώσεις, τοποθετήσεις και διευκρινίσεις διαφόρων μη εμπλεκομένων για το πώς πρέπει να γίνει και πώς δεν πρέπει να γίνει με τα Σκόπια.
Μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί εθνική παράλειψη αλλά ουδείς περιμένει από τον Μάρδα, τον Παπανδρέου, τον Θεοχαρόπουλο ή τον Ηλία Ψινάκη να λύσουν το Σκοπιανό. Αν δεν απατώμαι για τα χρειώδη διαθέτουμε νόμιμη κυβέρνηση.
Εκτός κι αν έγνοιά τους δεν είναι να λυθεί το Σκοπιανό αλλά να βοηθήσουμε την κυβέρνηση να το λύσει με μικρότερο κόστος –κατά προτίμηση και χωρίς να χρειάζεται την κωλοτούμπα του Καμμένου.
Τότε όμως αλλάζει η κουβέντα.
Διότι η φιλανθρωπική οργάνωση Tsipras and friends έχει κλείσει από το 2015 και δεν προβλέπεται να επαναλειτουργήσει σύντομα.
Ασε που στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει λύση, δεν υπάρχει συμφωνία, δεν υπάρχει καν διαπραγμάτευση σε εξέλιξη –μόνο κάτι τραπεζώματα του Μπουτάρη στον Πρωθυπουργό της FYROM…
Πράγμα που σημαίνει ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με «χρήσιμους ηλίθιους» (που όσο να είναι έχει καταντήσει επάγγελμα…) αλλά με «πρόθυμους ηλίθιους» που επιπροσθέτως είναι και άχρηστοι.
Διότι όταν έχεις να κάνεις με τσίρκο, η πλάκα είναι να τους βλέπεις να κάνουν τα ακροβατικά τους.
Ενώ αν πας να κάνεις ο ίδιος τον ακροβάτη, το πιθανότερο είναι ότι θα σπάσεις κανένα πόδι!..