Η απόκτηση του Σοτζέι Μασούντ ήταν η πρώτη κίνηση αυτού του μεταγραφικού παζαριού. Σήκωσε σκόνη, υπό την έννοια ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή ηλικίας μεγάλης (33 στα 34), με αρκετούς να συζητούν αρκετά σχετικά με τον ατίθασο χαρακτήρα του.
Γιατί, όμως, τον απέκτησε η ΑΕΚ; Πού ποντάρει; Τι προσδοκά; Μια πρώτη ανάγνωση αφορά το γεγονός ότι ο διεθνής ιρανός άσος μπορεί να δώσει κάτι από την ηγετική φινέτσα του Μάνταλου, καθόσον ο έλληνας πολυτάλαντος χαφ παραμένει στα πιτς ένεκα του σοβαρού τραυματισμού του στον χιαστό. Παράλληλα, ενισχύεται και γεμίζει σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ μιας ομάδας που κυνηγά τον τίτλο ύστερα από 24 χρόνια ξηρασίας.
Αρκούν αυτά; Οσοι «διαβάζουν» πολύ τη διοίκηση Μελισσανίδη και ταυτόχρονα ρίχνουν ματιές στο παρελθόν, καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα: η ΑΕΚ αρέσκεται να αγοράζει ποδοσφαιριστές που έχουν κάνει σημαντική διαδρομή σε άλλες ελληνικές ομάδες και να βάζει με την απόκτησή τους ένα γοητευτικό στοίχημα. Να δούμε παραδείγματα; Ενίοτε τρανταχτά;
Το καλοκαίρι του 1992 ο Δημήτρης Μελισσανίδης εντελώς ξαφνικά έφερε στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Τάσο Μητρόπουλο. Στα 35 του ήταν ο άλλοτε αρχηγός του Ολυμπιακού που είχε αποχωρήσει από το Λιμάνι χωρίς να συμφωνήσει και με ορισμένους να επιμένουν πως έφαγε τα ψωμιά του. Η συνέχεια; Ο Μητρό κατέκτησε δύο τίτλους με την ΑΕΚ, έχοντας θαυμαστή συνεισφορά στην πορεία της ομάδας.
Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και με τον ηλικίας 33 ετών Δημήτρη Σαραβάκο. Ναι, σημαία του Παναθηναϊκού ήταν, αλλά ξανά η συγκεκριμένη διοικητική έκδοση της ΑΕΚ δεν δίστασε να τον προσεγγίσει και εν τέλει να τον πείσει ότι μπορεί να αναγεννηθεί. Δικαιώθηκαν αμφότερες οι πλευρές για τον γάμο, καθόσον ο πάλαι ποτέ «μικρός» έριξε τα τείχη και έβαλε την ΑΕΚ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και στα 70s
Θα λέγαμε δε ότι η ΑΕΚ επιδιώκει να εντάσσει στο δυναμικό της παίκτες ελαφρώς σιτεμένους που όμως δίνουν πολλά, καταθέτουν τσαγανό και βγάζουν τις τελευταίες αναλαμπές μιας αξιομνημόνευτης καριέρας. Να θυμίσουμε τις εποχές Λουκά Μπάρλου με τον αξεπέραστο Μίμη Δομάζο (το ’78, και αμέσως έφερε τίτλο!) ή τον Κώστα Ελευθεράκη που μετακόμισε επίσης από τον Παναθηναϊκό στην Ενωση και «έγραψε» 23 συμμετοχές και 5 γκολ το ’80 στα 31 του χρόνια; Ή ακόμη ακόμη δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τους Γκέσιο και Κώττη, που στο φινάλε της διαδρομής τους πρόσφεραν στην ΑΕΚ. Οπως φυσικά και τον Ιλια Ιβιτς, που εντάσσεται στα ψώνια του χειμώνα και που τον αγόρασε ο Μάκης Ψωμιάδης, σε πλήρη αντίθεση με την άποψη του Φερνάντο Σάντος (2002) –ο σέρβος στράικερ βοήθησε πολύ ώστε να έρθει ο τίτλος του Κυπέλλου.
Συμπέρασμα: η ΑΕΚ το έχει ξανακάνει. Και ευελπιστεί ο Μασούντ να της βγει όπως τόσοι και τόσοι που δεν ήταν στο άνθος της ηλικίας τους!
