Οι αλλαγές στη ζωή μας για κάποιους είναι θεμιτές και αναγκαίες, για άλλους είναι επίπονες και στρεσογόνες. Το νέο έτος μας καλεί –είτε θέλουμε είτε όχι –να μπούμε σε μια διαδικασία περισυλλογής. Να αναρωτηθούμε αν ζούμε τη ζωή που επιθυμούμε ή εκείνη που μας ικανοποιεί.
Οι πιο φιλικοί στην έννοια της αλλαγής θα βιώσουν αυτήν την διαδικασία με καλύτερη διάθεση ενώ εκείνοι που οι αλλαγές τους απειλούν ενδεχομένως θα εμφανίσουν μεγαλύτερο άγχος. Ορισμένοι παράγοντες που μας δυσκολεύουν είναι: οι μη ρεαλιστικοί στόχοι που θέτουμε, η προσδοκία ότι όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο χωρίς να σκεφτόμαστε το πώς, η πίστη ότιοι αλλαγές έρχονται έξωθεν και εμείς δεν είμαστε παρά παθητικοί δέκτες αυτών, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η απαισιοδοξία όπως και η έλλειψη υποστηρικτικού και κοινωνικού πλαισίου. Για να κάνουμε τις ικανοποιητικές για εμάς αλλαγές στη ζωή μας πιο εφικτές, μπορούμε να διευκολύνουμε τον εαυτό μας με τα ακόλουθα τέσσερα βήματα:
Αποδοχή: να αποδεχτούμε έστω για μια στιγμή τη δική μας πραγματικότητα. Η διαδικασία της αποδοχής θα μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τις πραγματικές μας συγκρούσεις και δυσκολίες συμβάλλοντας έτσι στην επίλυσή τους.
Ιεράρχηση: η πεποίθηση ότι οι δυσκολίες μας είναι περιπλεγμένες σε ένα κουβάρι και ότι εμείς αδυνατούμε να το ξετυλίξουμε δημιουργεί άγχος και απογοήτευση. Αντίθετα, η ιεράρχηση των υπαρκτών προβλημάτων θα τα κάνει πιο χειροπιαστά και θα μας δώσει μια αίσθηση ελέγχου απέναντί τους.
Ανοιγμα: η αποφυγή να μιλήσουμε για τα θέματα που μας απασχολούν συχνά μας οδηγεί σε μια αίσθηση εγκλωβισμού και στη σκέψη ότι είμαστε μόνοι και ανυπεράσπιστοι. Αντίθετα, το μοίρασμα των δυσκολιών μας με τους κοντινούς μας ανθρώπους θα μας δώσει μια άλλη οπτική και ενδεχομένως μια πραγματική λύση.
Ομαλή μετάβαση: ο προσωπικός χώρος και χρόνος, η αποδοχή των δικών μας ρυθμών και η ισορροπία ανάμεσα στα«πρέπει» και τα «θέλω» θα μας βοηθήσουν να βιώσουμε τη μετάβαση αυτή ομαλά και αποτελεσματικά.
