Είναι αυτονόητο πως κάθε δήμος θέλει να έχει αυτή τη στιγμή εργαζόμενους χαρούμενους, οι οποίοι να πηγαίνουν με ασφάλεια στη δουλειά τους. Στην Ελλάδα, όμως, άλλος πληρώνει, άλλος αποφασίζει, άλλος έχει ανάγκες κι άλλος τελικά δίνει την έγκριση για να προσληφθούν εργαζόμενοι. Και με αυτό θέλω να πω πως έχουμε κατά βάση ένα κακό και συγκεντρωτικό κράτος που δεν αφήνει τον δήμαρχο να προσλάβει όσους εργαζόμενους στην καθαριότητα έχει ανάγκη, να τους εκπαιδεύσει, να τους δώσει υπερωρίες ή να αγοράσει τα μηχανήματα που χρειάζεται, χωρίς να περιμένει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες 3-4 ετών. Στην πραγματικότητα, το κράτος δεν αφήνει τις τοπικές κοινωνίες να αποφασίσουν για τον τόπο τους, μέσα από κανόνες, βέβαια, που θα βάλει η κεντρική κυβέρνηση. Παράλληλα, οι δήμοι στη χώρα μας έχουν μειωμένους πόρους –μόλις το 2,4% του ΑΕΠ, την ώρα που ο μέσος όρος στις χώρες της Ευρώπης είναι 11,4% –και συνεχώς αυξανόμενα θέματα που χρειάζονται επίλυση. Εάν, λοιπόν, δεν υπάρξει απογαλακτισμός από το κράτος και δεν έχουμε τη χρηματοδότηση που απαιτείται για να καλυφθούν οι ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό και μηχανήματα, τότε θα γινόμαστε μάρτυρες θλιβερών περιστατικών. Εξυπακούεται πως για κάθε θανατηφόρο ή σοβαρό εργατικό ατύχημα θα πρέπει να διερευνώνται τα αίτια και να αποδίδονται οι ευθύνες εκεί που πρέπει. Ετσι, και στο θλιβερό περιστατικό στον Δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του εργαζομένου, θα πρέπει να εξεταστεί εάν τα λάστιχα του απορριμματοφόρου ήταν φθαρμένα ή υπήρξε κακή συντήρηση του οχήματος ή ήταν ανθρώπινο λάθος και αντίστοιχα να αποδοθούν οι ευθύνες.
Ο Γιώργος Πατούλης είναι δήμαρχος Αμαρουσίου, πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ)