Αδυσώπητη για τα καθ’ ημάς συγκυρία: Η ανελισσόμενη αφενός αποδόμηση των δυνατοτήτων και η κατά συνέπειαν απομείωση των αντιστάσεων. Κι εκ παραλλήλου η επιτάχυνση καταλυτικών εξελίξεων σε κρίσιμες παραμέτρους των εθνικών γεωπολιτικών ορίων. Προς Βορράν –στη βαλκανική εκδοχή τους –με αόριστες, πλην υπαρκτές απειλές. Και προς ανατολάς, με καθόλα βάναυσους δείκτες. Οπως τους διαμορφώνει η τουρκική επιθετική αλαζονεία. Η οποία και αποτελεί σαφώς προεισαγωγή μεθοδευμένων σχεδιασμών, που διαλαμβάνουν ευθέως προσαρτησιακές προθέσεις όσον αφορά συγκεκριμένες περιοχές της ελληνικής εθνικής γεωγραφίας. Προθέσεις που ενεργοποιούνται: Αφενός με κλιμακούμενες πειρατικές διαθέσεις στη σύνολη αιγαιωτική ζώνη. Και αφετέρου, με αεροναυτικές εισδύσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και γενικότερα στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο της Μεγαλονήσου. Που τείνει να μετατραπεί σ’ ενεργό πυροκροτητή ευρύτερων αναφλέξεων, πάνω από τα πολυμερή ενεργειακά κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οπόταν και οι επιπλοκές, μπορεί να προκαλέσουν αλυσιδωτές συγκρουσιακές μετεξελίξεις. Απευκταίο ενδεχόμενο, που θα έχει ευθέως αντίκτυπο στα ελληνο-τουρκικά. Με προβλεπτές υποτροπές και όχι ανώδυνα παράγωγα. Είναι ταυτόχρονα προφανές, ότι: Οσα εγκυμονούνται στις όμορες βαλκανικές παρυφές με συνεμπλοκή περιφερειακών παικτών, δεν είναι άσχετα με τις προειρημένες τουρκικές στρατηγικές εντάσεων. Που ανατροφοδοτούνται από θάλλοντα σύνδρομα μεγαλοϊδεατισμού και διέπονται από ανάλογες βλέψεις. Προάγοντας επιθυμητούς περισπασμούς εις βάρος της Ελλάδος, μέσω φίλιων βραχιόνων. Αλβανικών και όχι μόνο. Με ανακίνηση έωλων ζητημάτων και ανατροφοδότηση πλασματικών εθνικιστικών πλεγμάτων. Κάτι που γίνεται προδήλως ήδη αντιληπτό. Και κατ’ ακρίβειαν αισθητό, με προαγωγή σοβαρών προκλήσεων, που υπονομεύουν την επιθυμητή καλή γειτονία. Αυτές οι τουρκικές βλέψεις ποτέ μεν δεν εξέλιπαν. Για πρώτη όμως φορά τόσο ξεκάθαρα –και κυριολεκτικώς απροκάλυπτα –διατυπώνονται. Από το σύνολο μάλιστα φάσμα της τουρκικής ηγετικής πανίδος. Ερντογανικής και κεμαλικής. Κυβερνώντων ισλαμιστών δηλαδή. Και αντιπολιτευομένων εν συνόλω! Πράγμα που: Και αν ακόμη εκτιμηθεί ως μέρος αναλώσιμης ρητορικής εντούτοις τείνει αφ’ εαυτού να δημιουργήσει δεσμευτικές υποχρεώσεις έναντι εκείνων προς τους οποίους αποτείνονται τέτοιες πομφόλυγες! Τον εθνικιστικό φανατισμό των οποίων εξάπτουν στο έπακρο. Κι αυτό είναι αυτονοήτως, το καθαυτό επικίνδυνο. Καθώς με βεβαιότητα ενέχει κόστος. Το οποίο και αφεύκτως θα εξαργυρωθεί αναλόγως. Αυτά λοιπόν όπως διατυπώνονται, με σαφή στόχευση την ακόμη και διά των λογχών κατάληψη ελληνικών νησιών, υπό άλλες συνθήκες θ’ αποτελούσαν casus belli για τον Ελληνισμό. Εάν δηλαδή –πλην των μεγεθών –δεν συνέτρεχαν και οι έωλες παθογένειες. Ως βάναυσες εν πολλοίς συνιστώσες του τραυματικού εθνικού γίγνεσθαι. Που λειτουργούν με δυναμικές εσωτερικών αδυναμιών και αποσαθρωτικών περισπασμών. Τους οποίους επιτείνει η χρεοκοπική κατιούσα. Κι αυτούς ακριβώς και γνωρίζει και αξιοποιεί στρατηγικά η Αγκυρα, προκειμένου να εκβιάσει και να διασφαλίσει τα επιθυμητά. Τα οποία και μεταφράζονται σε μεσοπρόθεσμη προαγωγή γεωπολιτικών τετελεσμένων. Και τα οποία σε μεγάλο βαθμό περνούν από την στρατηγική μιας διαρκούς αμφισβητήσεως της ελληνικής κυριαρχίας σε προεπιλεγμένες ζώνες. Και στο Αιγαίο. Και αλλού. Σ’ αυτά συνάπτεται κάτι άλλο και περίπου παράδοξο. Καθώς επισυμβαίνουν αμέσως μετά την εδώ επίσκεψη και τις συνομιλίες του «σουλτάνου».

Που σημαίνει ότι: Αντί αυτή να συνδράμει στην καταλλαγή απέβη αφετηριακή ανατάξεως αξιώσεων και αναπαραγωγής οξύνσεων! Αρα: Ή πλημμελώς προετοιμασμένη ήτο. Ή αρνητικά υπήρξαν τα διαπραγματευτικά της απότοκα. Που απεδείχθησαν εν τη πράξει, απόνερα διπλωματικής αστοχίας! Επιμολύνοντας τελικά τις βεβαρημένες σχέσεις. Και προϊδεάζοντας για επικίνδυνες υποτροπές. Τα παράγωγα των οποίων, εάν δεν προληφθούν, θα εισπραχθούν ως μοιραίες (εάν όχι και ολέθριες) παρενέργειες.

Τελευταία Νέα