Μου ανέφερε λοιπόν, ο έμπειρος διπλωμάτης, ότι οι Ρώσοι είναι εκείνοι που δεν θέλουν –με τίποτε! –επίλυση του προβλήματος, διότι τυχόν επίλυση θα σημάνει αυτομάτως ένταξη των Σκοπίων στις δομές του ΝΑΤΟ. Και μου πρόσθεσε πόσο τους «βόλεψε» το βέτο που είχε ασκήσει η κυβέρνηση της ΝουΔού στο Βουκουρέστι. Και ότι σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, δεν επιθυμούν τη λύση. Επέμεινα σε αυτό το «σήμερα», για να λάβω την απάντηση ότι έχει να κάνει με την πρόσφατη ένταξη του Μαυροβουνίου στη νατοϊκή συμμαχία.
Τα μεταφέρω όλα αυτά, με την επισήμανση ότι λογικά θα πρέπει να κινήσουν το ενδιαφέρον του προέδρου Κυριάκου, γιατί όπως ανέφερα και χθες, στο εσωτερικό του κόμματός του στη Βόρεια Ελλάδα κινούνται οι απόψεις περί «μη λύσης» του προβλήματος με την ονομασία της γειτονικής χώρας.
Ενα κόμμα, μια γραμμή…
Η φίλη Ντόρα (μία είναι η Ντόρα), η οποία χειρίσθηκε το 2008 ως υπουργός Εξωτερικών το ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου, μου τηλεφώνησε για να υπεραμυνθεί της άποψης ότι η Νέα Δημοκρατία έχει θέση. Και αυτή δεν είναι άλλη από την απόφαση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, όπως αυτή κατά καιρούς έχει επιβεβαιωθεί, και η οποία συνοψίζεται στη φράση «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη “Μακεδονία” που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή».
Κατά τη φίλη Ντόρα, εξ αυτού του λόγου, δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας και οτιδήποτε άλλο λέγεται ή κυκλοφορεί ως φήμη είναι εντελώς λάθος.
Εγώ τώρα δεν θέλησα να της το χαλάσω, αλλά θα χρησιμοποιήσω μια φράση που έλεγαν παλιά οι χωροφύλακες έπειτα από κάθε έγκλημα: «Θα το δείξει η νεκροψία» (από τι πήγε το θύμα…).
Μακεδονομάχος
Αλήθεια , μια και το έφερε η κουβέντα, ο Αποστόλης Τζιτζικώστας, ο περιφερειάρχης Μακεδονίας, τι άποψη έχει για την υπόθεση αυτή; Να λυθεί το πρόβλημα ή όχι; Και με ποιον τρόπο; Διότι προφανώς δεν είναι θέση αυτή που εξέφρασε χθες ότι «θεωρεί πραγματικά ότι οι συνθήκες αυτήν τη στιγμή είναι ιδανικές για να μην υπάρχει ο όρος Μακεδονία στην ονομασία των Σκοπίων».
(Το αναφέρω σε σχέση με επίμονες φήμες ότι φέρεται να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο μεταξύ των «μακεδονομάχων»…)
Πήραν τη σάρισα
Αν πάντως μιλάμε για προβλήματα εξαιτίας του Σκοπιανού, ασφαλώς δεν γίνεται να παραγνωρίσουμε τα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο επικεφαλής του δεύτερου κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ δηλαδή. Και τούτο διότι, ως φαίνεται τρεις ή τέσσερις βουλευτές του κόμματός του δεν φαίνονται διατεθειμένοι να συναινέσουν σε σύνθετη ονομασία των Σκοπίων η οποία θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία. Μου ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι κοντά στις απόψεις του βουλευτή Κων. Κατσίκη, που είναι απολύτως κάθετος ως προς αυτό, κινείται η υφυπουργός Μακεδονίας Μαρία Κόλλια, ενώ κάπου εκεί γύρω κινούνται και οι απόψεις του Δημήτρη Καμμένου. Αυτός ο τελευταίος έχει πει κάπου ότι δεν δέχεται με τίποτε σύνθετη ονομασία με επιθετικό προσδιορισμό του είδους «Νέα Μακεδονία» και επίσης δεν δέχεται να αναγράφεται στα διαβατήρια των Σκοπιανών ως εθνικότητα το «μακεδονική».
Υπάρχει επίσης ο υφυπουργός Κόκκαλης που είναι στη φάση «κάτσε να δούμε ποια θα είναι η τελική πρόταση για το όνομα», και ευτυχώς που δεν είναι βουλευτής και ο δικός μου ο Τέρενς ο αποκαλούμενος και Ταχύς, ο οποίος επίσης είναι γνωστός «μακεδονομάχος»…
Κατόπιν όλων αυτών, γίνεται αντιληπτό γιατί ο αρχηγός τους πασχίζει per mare per terra να συγκληθεί Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, να μπορέσει ο άνθρωπος να βρει ένα καταφύγιο πίσω από την πλάτη των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών…
Εχει ψηφίσει 4 φορές…
Δεν τον καταλαβαίνω, πάντως, τι ζόρι τραβάει. Χθες, μετά τη σύσκεψη στο Μαξίμου, έλεγε ότι αυτός επιμένει στον ελληνικό όρο «Μακεδονία» και ότι έχει εμπιστοσύνη στον Κοτζιά ότι θα κάνει τέτοια διαπραγμάτευση που θα λύσει το πρόβλημα –ήτοι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Ο,τι και να λέει όμως υπάρχει μία αλήθεια: ότι είναι ο μόνος βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, ο οποίος έχει ψηφίσει, και με τα δυο χέρια που λένε, και από δυο φορές την κάθε φορά, τη θέση για το όνομα των Σκοπίων «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη “Μακεδονία” που θα ισχύει έναντι όλων για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή». Το καταπληκτικό ρεκόρ το σημείωσε τόσο ως βουλευτής της ΝουΔού, όσο και ως αρχηγός του κόμματος του οποίου ηγείται –εταίρος στην κυβερνητική πλειοψηφία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ψήφισε δηλαδή δύο φορές ως βουλευτής της ΝουΔού κατά την ψηφοφορία για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Καραμανλή το 2004 και το 2007, και ως μέλος της κυβέρνησης Τσίπρα κατά τις προγραμματικές δηλώσεις του Ιανουαρίου του 2015 και του Σεπτεμβρίου του 2015.
Αξεπέραστος ο άνθρωπος. Σε ό,τι κάνει…
Το θέμα δεν είναι αυτός, το θέμα είναι τι κάνει ο πρόεδρος Τσίπρας, ο οποίος δείχνει να τον σφιχταγκαλιάζει σε βαθμό… ασφυκτικό. Η είδηση ότι αύριο θα περιοδεύσουν μαζί στην Κάλυμνο και εν συνεχεία θα επισκεφθούν το Φαρμακονήσι, που είναι ακριβώς δίπλα από τα Ιμια, αποδεικνύει ότι η ταύτιση είναι πλέον πλήρης και χωρίς την παραμικρή χαραμάδα. Και δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο αριστερός πρόεδρος Τσίπρας δεν θα αποφύγει τις εθνικιστικές κορόνες, τις οποίες συνηθίζει σε κάθε ευκαιρία ο εταίρος του στην κυβέρνηση. Το περιμένω.
(Υπήρχε ωστόσο συγκεκριμένος λόγος να γίνει αυτή η περιοδεία; Και μάλιστα εκεί; Δηλαδή τι άλλο από όξυνση της έντασης με την Τουρκία, που έτσι κι αλλιώς χτυπάει κόκκινο εδώ και μήνες, θα πρέπει να περιμένει κανείς;)
Φιλίες
Η πληροφορία κυκλοφορεί από ημερών στην Αθήνα, και είναι πραγματικά μια θλιβερή πληροφορία. Διότι εμένα προσωπικά με θλίβει να μαθαίνω ότι ωραίες φιλίες, σφυρηλατημένες με δεσμούς ανεκτίμητους επί χρόνια, διαλύονται σαν το πρώτο χιόνι που το «πήρε» ο ήλιος που ξέφυγε μέσα από τα σύννεφα (τι είπα ο άνθρωπος, τώρα;).
Αλλά κάνω πέτρα την καρδιά μου, διότι κάτι τέτοια δύσκολα μπορώ να τα κρατήσω αποκλειστικά για μένα. Προτιμώ να τα μοιράζομαι, για να απορρίπτω μέρος του δυσβάσταχτου βάρους που με καταθλίβει τον ευαίσθητο.
Λέγεται λοιπόν, μετ’ επιτάσεως, κατά τον όρο που χρησιμοποιείται συνήθως για να καταδειχθεί η ένταση του πράγματος, ότι ο κύριος Ιβάν Σαββίδης δεν θέλει πλέον όχι να τον βλέπει, αλλά ούτε και να ακούει το όνομα Καμμένος.
Τι να συνέβη άραγε και είχαμε αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη; Ποια κακή μοίρα ζήλεψε αυτή την υπέροχη φιλία και επέφερε αυτό το αποτέλεσμα; Αδυνατώ να το εξηγήσω, αλλά αναζητώ την αιτία, και δεσμεύομαι να τη μεταφέρω εδώ, γνωρίζοντας πόσο ενδιαφέρει το κοινό μου…
