Τι είχες ΑΕΚ, τι (δεν) είχα πάντα!
Το επετειακό (ένεκα του μετά βαΐων, κλάδων και… ταινιών εορτασμού του ιωβηλαίου του θριάμβου του ’68) 2018 μπήκε κατά τα ειωθότα του 2017: με άλλη μια ήττα, μακριά από το σπίτι της… Ο Προμηθέας δεν φοβήθηκε να χάσει, ενώ η ΑΕΚ φοβήθηκε να… νικήσει και το πρόβλημά της απεικονίζεται κρυστάλλινα στο βαθμολογικό προφίλ της: το ρεκόρ της σε έντεκα αγώνες είναι 6-5, με 6-0 στο ΟΑΚΑ και 0-5 εκτός έδρας, όπου δεν έχει σταυρώσει ακόμη νίκη!
Αλεξάνδρειο, Ρόδος, Λαύριο, Πυλαία, Πάτρα και η καταμέτρηση συνεχίζεται: αποχώρησε ο Μανωλόπουλος, επέστρεψε ο Σάκοτα, έφυγαν ο Τσαλμπούρης και ο Σι, προστέθηκαν ο Καββαδάς και ο Ατιτς, αλλά τζίφος. Τη μια (λέει ο «Σάλε» πως) η άμυνα έμεινε στο σπίτι, την άλλη κάποιοι έπαιξαν εγωιστικά και με αυτό το βιολί που βαράει η ΑΕΚ, οι παλινωδίες έχουν καταστεί η δεύτερη φύση της και τα εκάστοτε προσδόκιμα νέα σημεία αναφοράς χαντακώνονται εν τη γενέσει τους.
Την ώρα που η ποδοσφαιρική ΑΕΚ έκανε για δεύτερη φορά παρέλαση στο Αγρίνιο, η μπασκετική αδελφή της ναι μεν έχει ρίξει στο κανναβάτσο τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό (ημιτελικός Κυπέλλου), αλλά όποτε ροβολάει την οδό Σπύρου Λούη γίνεται η χαρά του κάθε γηπεδούχου και ενίοτε του κάθε πικραμένου, όπως ο Προμηθέας, ο οποίος προερχόταν από τρεις απανωτές ήττες και έξι λεπτά πριν από τη λήξη βρισκόταν δώδεκα πόντους πίσω!