Συνέντευξη

Τέσσερις σελίδες και απαντήσεις 3.479 λέξεων. Συν τέσσερα ηχητικά αποσπάσματα. Αποτέλεσμα: χιλιάδες σχόλια σε σόσιαλ μίντια. Κι αρκετές ώρες τηλεοπτικού χρόνου σε μεσημεριανάδικα και πρωινή ζώνη. Η συνέντευξη της Μπέττυς Μπαζιάνα συζητήθηκε πολύ. Εύλογο. Δεν γνωρίζαμε καν τη φωνή της. Κι επικρίθηκε πολύ. Αναμενόμενο, παρά τη συριζαϊκή ευθιξία που εκφράστηκε διά της Ράνιας Σβίγκου. Γιατί ο πρώτος κανόνας που μαθαίνουν όσοι επιλέγουν να εκτεθούν στους προβολείς της δημοσιότητας είναι πως πρέπει να περιμένουν αντιδράσεις. Πόσω μάλλον αν στην πολιτική κουλτούρα της χώρας δεν είναι σύνηθες οι σύζυγοι των πρωθυπουργών να κάνουν δημόσιες παρεμβάσεις για πολιτικά ζητήματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως εκλαμβάνονται ως «διακοσμητικά αντικείμενα», όπως συμπέραναν διάφοροι εσχάτως αυτοπαρουσιαζόμενοι και ως φεμινιστές. Η ανάλυση πρώτου επιπέδου –όπως εκφράστηκε από τον Βασίλη Λεβέντη –συσχετίζει τη συνέντευξη με τη δημοσκοπική πορεία του Τσίπρα. Και η επιφανειακή κριτική συνοψίζεται στο ποστ της πρώην συντρόφισσας Ζωής Κωνσταντοπούλου. Στην αντιπολίτευση, πάλι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που διατείνονται ότι η μπαζιανική πρωτοβουλία δεν ήταν αυθόρμητη. Με δυο λόγια, δηλαδή, λένε ότι είχε σαφή στόχευση.

Αποτέλεσμα

Αν δεχθεί κανείς, για χάρη της συζήτησης, ότι έχουν δίκιο, είχε τελικά αποτέλεσμα η κίνηση της Μπαζιάνα; Και ποιο ήταν; Πώς, άραγε, τη διάβασε και την αξιολόγησε ένας επαγγελματίας της επικοινωνίας; Με όρους πολιτικού μάρκετινγκ, πάντα, γιατί μιλάμε για μια καθαρά πολιτική συνέντευξη. «Η ιδέα για μια δημόσια τοποθέτηση ήταν σωστή» λέει. Το κλίμα για εκείνη, μετά και τις τελευταίες εμφανίσεις της στο πλαίσιο του ρόλου της Πρώτης Κυρίας, είναι θετικό. «Οπότε», συμπληρώνει, «ίσως τόσο η ίδια όσο και το Μαξίμου αισθάνθηκαν σίγουροι για τα οφέλη που θα μπορούσε να αποφέρει». Ωστόσο, σύμφωνα με τη δική του οπτική γωνία, η εκτέλεση της ιδέας δεν αποδείχθηκε και τόσο καλή. Τι εννοεί; «Οσα είπε δημιούργησαν την εικόνα μιας αριστερής Αντουανέτας. Μιας γυναίκας υπεροπτικής και απαξιωτικής για οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τη δική της προσέγγιση των πραγμάτων». Κέρδισε πόντους, άρα, σε εκείνους που συνεχίζουν να βλέπουν θετικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι εκνεύρισε περισσότερο όσους διαφωνούν με τις επιλογές της πρώτη φορά Αριστεράς. Οπότε, μόνο αν ο στόχος ήταν οι προσηλυτισμένοι, η συνέντευξη προκάλεσε το επιθυμητό αποτέλεσμα.