Η κοινωνία ξέρει
Επίσης ορισμένοι εξ όσων έσπευσαν να της αμφισβητήσουν το δικαίωμα της δημόσιας παρέμβασης θα μπορούσαν να το κάνουν με περισσότερο τακτ και λιγότερη αθλιότητα. Χαριτωμενιές του είδους “ο Τσίπρας έβγαλε τη γυναίκα του στο κλαρί” φανερώνουν πρόεδρε Λεβέντη μου σοβαρή έλλειψη ήθους και παντελή απουσία πολιτικής επιχειρηματολογίας.
Το ίδιο ισχύει και για ορισμένα στελέχη της ΝουΔού. Οταν απαιτείς και σωστά από την κυβέρνηση και τους γκρίζους μηχανισμούς στα μέσα ενημέρωσης που είναι διασυνδεδεμένοι μαζί της να εγκαταλείψουν τη συνεχιζόμενη ανανδρία κατά της Μαρέβα Μητσοτάκη, θα έπρεπε να αποφύγεις τον πειρασμό των χλευασμών εις βάρος της Μπέττυς Μπαζιάνα.
Η ελληνική κοινωνία, που υποφέρει από τους δυσβάστακτους φόρους και τη σκληρή λιτότητα, διαθέτει την ικανότητα να αξιολογήσει ορθά αν είναι αλήθεια ότι ο Τσίπρας δεν εξαπάτησε κανέναν ούτε είπε ψέματα σε κανέναν. Ή να διαμορφώσει την άποψη που πρέπει (η κοινωνία) πληροφορούμενη ότι κάθε 5 Ιουλίου η σύντροφος του Πρωθυπουργού αναλύεται σε δάκρυα για το δημοψήφισμα.
Το μαρτύριο της σταγόνας
Στο μεταξύ παρατείνεται η αγωνία των υπουργών και διαφόρων προς υπουργοποίηση βουλευτών (όπως εκείνες οι αξεπέραστες μορφές Λάππας, Βέττας, Σιμορέλης κ.λπ.) για τον προσεχή ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Ο πρόεδρος Τσίπρας στην πρόσφατη, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, συνομιλία που είχε στα όρθια με τους δημοσιογράφους στο Μέγαρο Μαξίμου, τους άφησε να καταλάβουν ότι πρώτα θα ολοκληρωθεί η 3η αξιολόγηση και μετά θα προχωρήσει στον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, η οποία, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα είναι εκλογική (η παρούσα μετράει, ως γνωστόν, ήδη 15 μήνες ζωής).
Δεδομένου ότι η 3η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί με την ψήφιση των προαπαιτούμενων ώς τις 22 Ιανουαρίου, οπότε και θα συγκληθεί το Eurogroup για να την εγκρίνει, λογικά ώς το τέλος του μήνα θα έχει τελειώσει και το μαρτύριο της σταγόνας στο οποίο ο πρόεδρος Αλέξης έχει υποβάλει, χρονιάρες μέρες, τους ανθρώπους του.
Σανό Σκοπίων
Τα περίπου 70 προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης συμπεριλαμβάνουν και μερικά θέματα για τα οποία εικάζεται ότι θα γίνει σφαγή εντός και εκτός Βουλής. Υπ’ αυτήν την έννοια, υποθέτω, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς γιατί … τα Σκόπια (πρέπει να) ονομασθούν οπωσδήποτε …«Νέα Μακεδονία»!
Η χαρακτηριστική άνεση με την οποία το Μαξίμου πλασάρει προς τα έξω το χαρτί με το οποίο θα εμφανιστεί στη διαπραγμάτευση της μεθεπόμενης εβδομάδας στη Νέα Υόρκη φανερώνει και την πραγματική στόχευση αυτής της ιστορίας.
Η γαργάρα του εταίρου
Σε ό,τι αφορά το Σκοπιανό, η επιχειρούμενη στροφή του εταίρου του Πρωθυπουργού στην κυβέρνηση αναμένεται να ολοκληρωθεί στη διάρκεια ενός Υπουργικού Συμβουλίου το οποίο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις δεν θα είναι το σημερινό (σήμερα επισήμως αφορά το πολυνομοσχέδιο και την ψήφισή του), αλλά θα πραγματοποιηθεί ίσως την επόμενη εβδομάδα.
Η σύσκεψη της περασμένης Πέμπτης στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο εταίρος αυτός έκανε γαργάρα με χοντρό αλάτι για να καταπιεί όλα όσα έλεγε έως πολύ πρόσφατα για το Σκοπιανό, θεωρείται προπαρασκευαστική, και αναμένεται να ολοκληρωθεί στη διάρκεια του προαναφερόμενου Υπουργικού Συμβουλίου όπου επ’ ακροατηρίω θα δηλώσει ότι είναι ταγμένος στην εθνική προσπάθεια και οτιδήποτε από όσα έλεγε έως τώρα για την ονομασία των Σκοπίων δεν ισχύουν.
Προσυνεδριακά αγκάθια
Προβλήματα διακυβέρνησης για τους κυβερνητικούς εταίρους σχετικά με το όνομα των Σκοπίων (για τα άλλα, τα μέτρα λιτότητας, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα φυσικά), προβλήματα συνεννόησης για τους μικρότερους. Αναφέρομαι σε ένα ακόμη πρόβλημα που έχει ανακύψει στο εσωτερικό της παράταξης της Κεντροαριστεράς, και αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως φοβάμαι (αδόκιμος όρος, αλλά τι να κάνουμε, δεν βρήκα άλλον –εγώ γιατί να φοβάμαι ας πούμε) ότι θα προκαλέσει σοβαρά εμπόδια στον δρόμο για την ενοποίηση της παράταξης.
Πρόκειται για το πώς θα οργανωθεί το ιδρυτικό Συνέδριο τον Μάρτιο, τότε δηλαδή που θα αποφασιστεί το πώς θα ενοποιηθεί ο χώρος. Οι πρώτες συζητήσεις που έχουν γίνει δείχνουν πως οι ηγέτες των τριών κομμάτων που μετέχουν στην κίνηση, ήτοι η πρόεδρος Φώφη, ο επικεφαλής ηγέτης Σταύρος και ο πρόεδρος Γιώργος, έχουν συμφωνήσει στον διορισμό του 50% των συνέδρων. Και σε επίρρωση αυτής της συμφωνίας θα αποκαλύψω τώρα τι συνέβη κατά τη σύσκεψη των εκπροσώπων των διαφόρων τάσεων την περασμένη εβδομάδα υπό τον Βασίλη Κεγκέρογλου.
Ανακοινώθηκε, λοιπόν, στους εκπροσώπους όλων των φορέων ότι στην Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου θα εκπροσωπηθούν μόνο τα κόμματα που μετέχουν του Κινήματος Αλλαγής, οι δε άλλοι που ήταν υποψήφιοι στην κούρσα της ηγεσίας της παράταξης θα έχουν στην επιτροπή έναν ή και …κανέναν εκπρόσωπο! Ηλπιζαν όλοι ότι έχει γίνει κάποιο λάθος, αλλά χθες ανακοινώθηκε το όργανο, και …δεν υπήρξε κανένα λάθος!
Ο ανθυποψήφιος της προέδρου Φώφης που έλαβε 44% στον τελικό δεύτερο γύρο Νίκος Ανδρουλάκης θα έχει έναν μόνο εκπρόσωπο, όπως και ο δήμαρχος Καμίνης, όμως άλλοι όπως ο Γιάννης Μανιάτης ή ο Κωνσταντίνος Γάτσιος κανέναν διότι, λέει, δεν έχουν κόμμα! Αντιθέτως, έχει έναν εκπρόσωπο ο Γιάννης Ραγκούσης που δεν έχει κόμμα, όπως και ο Απόστολος Πόντας που έλαβε κατά την εκλογή περί τις 1.000 ψήφους.
Δεν ξέρω ποιος τα σκέφθηκε όλα αυτά και τι στόχευση έχουν (αν και το αντιλαμβάνομαι πλήρως –ρητορική είναι η αναφορά). Εχω να πω όμως ότι με κάτι τέτοιες μεθοδεύσεις πάγωσαν τον κόσμο του χώρου εκεί που είχε ζεσταθεί τον περασμένο Οκτώβριο. Και αντί να είναι μισό εκατομμύριο οι ψηφοφόροι που θα αναδείκνυαν τον αρχηγό, περιορίστηκαν στους μισούς.
Ας συνεχίσουν έτσι. Καλά το πάνε…
