Στις διεθνείς σχέσεις χρησιμοποιείται, για τις λύσεις των προβλημάτων με τις οποίες κερδίζουν και οι δύο πλευρές, ο όρος win win (kazan kazan στα τουρκικά). Στην υπόθεση των 8 τούρκων στρατιωτικών φαίνεται ότι αποφασίζονται από την κυβέρνηση ενέργειες και γίνονται δηλώσεις με το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: δοκιμάζονται έτσι και η ομαλότητα στις διμερείς σχέσεις και η προστασία των δικαιωμάτων.
Διερωτάται κανείς ειλικρινώς: μετά τη σειρά των ατυχών τουλάχιστον χαρακτηρισμών τους ως μη ευπρόσδεκτων πραξικοπηματιών και την έως σήμερα απουσία διαψεύσεων των σχετικών δηλώσεων Ερντογάν και λοιπών τούρκων αξιωματούχων περί υπόσχεσης παράδοσης των αιτούντων άσυλο, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου που απέκλεισε την έκδοση λόγω της κατάστασης του Κράτους (μη) Δικαίου στην Τουρκία, μετά και την απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου, σύμφωνα με την οποία δεν τεκμηριώνεται σοβαρή εγκληματική δράση ή συμμετοχή των 8 στην απόπειρα πραξικοπήματος, για ποιον λόγο ο, και υποψήφιος για επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής προσφεύγει κατά της χορήγησης ασύλου σε έναν εξ αυτών; Και για ποιον λόγο ζητά και αναστολή και προσωρινή διαταγή και μόλις την επιτυγχάνει ζητά να συλληφθεί, ενώ το δεκαοκτάμηνο που είναι το ανώτατο όριο της κράτησής του λήγει σε λίγες μέρες; Και τι θα γίνει αύριο, είτε το Διοικητικό Εφετείο δεχτεί την προσφυγή είτε την απορρίψει; Το σκέφτηκε απλώς ο υπουργός Δικαιοσύνης ή όντως μεθοδεύεται η δίκη τους εδώ;
Θα μάθουμε κάποια στιγμή τις απαντήσεις. Ελπίζω μόνο να μην καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η αδιαφορία για τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί να συνδυάζεται με επιπολαιότητα στις διεθνείς σχέσεις.
Ο Γιάννης Φ. Ιωαννίδης είναι δικηγόρος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
