Από την οροφή του γηπέδου της οδού Αρτάκης κρέμεται η XXXL φανέλα του με το Νο 4, είχε κιόλας ο Φάνης Χριστοδούλου την ονομαστική γιορτή του (για την οποία του ευχήθηκε δημοσίως τα «Χρόνια Πολλά» ο Παναγιώτης Γιαννάκης) όμως αλλού ακούγονται τα νεοσμυρνιώτικα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες του Αρη!

Πλάκα πλάκα του Αρη προχθές γεννούσαν και τα κοκόρια του: αυτά τα κοκόρια που ξαναέβαλε στον ορνιθώνα του στις 3 του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν παλιννόστησε έπειτα από τριάμισι χρόνια στον Παναθηναϊκό, ο Λευτέρης Μποχωρίδης…

Τριάντα τρεις ημέρες αργότερα, ανήμερα τα Φώτα, ο γεννημένος στις 18 Απριλίου του 1994 αριστερόχειρας combo guard έσκισε το σενάριο του Πανιωνίου, μείωσε δραματικά τις ελπίδες του να σώσει την παρτίδα και έκανε τη δική του φανέλα με το Νο 4 το λάβαρο της άλωσης της Νέας Σμύρνης (81-87).

Οντας δυο παίκτες σε συσκευασία ενός (λόγω της υποτροπής του τραυματισμού στη μέση και της αποχώρησης του Γιάννη Αθηναίου έπειτα από 280 δευτερόλεπτα) ο Μποχωρίδης υπήρξε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή και στο κατάλληλο γήπεδο: εκεί όπου στις 2 Μαρτίου του 1985 (Πανιώνιος – Αρης 84-82) μπήκαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας, καθώς έπειτα από εκείνη την ήττα στη δεύτερη παράταση, οι ένδοξοι πρόγονοι του Μποχωρίδη έτρεξαν ένα σερί 80-0 σε εντός και εκτός έδρας αγώνες!

«Αρης είσαι», όπως λένε με αυταρέσκεια οι Αρειανοί και αυτό ο Μποχωρίδης το ξέρει καλά, καθότι αποτελεί γέννημα θρέμμα της ομάδας από την οποία το καλοκαίρι του 2014 έφυγε για το μεταπτυχιακό του! «Δεν ήταν καθόλου χαμένα τα τριάμισι χρόνια στον Παναθηναϊκό» τονίζει. «Αισθάνομαι σαν να σπούδασα στο Πανεπιστήμιο και έχω πλέον όλα τα απαραίτητα εφόδια για να κάνω την πρακτική μου. Δεν έπαιξα πολύ, αλλά και μόνο οι προπονήσεις με βοήθησαν, με ωρίμασαν, με έκαναν καλύτερο».

Προχθές ο Μποχωρίδης ήταν αυτό που λένε οι Αμερικανοί «do-it-all»: τα πάντα όλα με 27 πόντους (8/11 δ., 2/4 τρ., 5/8 β.), δυο ριμπάουντ, τρεις ασίστ, μια τάπα, τρία κλεψίματα, εννέα κερδισμένα φάουλ, συν μια… κλωτσοπατινάδα με τον Βαγγέλη Σακελλαρίου, αλλά μασάει η κατσίκα ταραμά; «Εχω μαύρη ζώνη στο τάε κβον ντο και αν μου κολλούσε περισσότερο θα το γύριζα σε άλλο άθλημα» σχολιάζει αστειευόμενος.