Απόφαση – σταθμός του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς δικαιώνει δανειολήπτες που είχαν πάρει στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο και ανοίγει τον δρόμο για μαζικές διεκδικήσεις και άλλων δανειοληπτών.
Η απόφαση αυτή, η οποία είναι άμεσα εκτελεστή, υποχρεώνει την τράπεζα να δεχθεί την εξόφληση των δανειακών υποχρεώσεων των πελατών της με την παλιά ισοτιμία. Ετσι ανοίγει ο ασκός του Αιόλου καθώς η απόφαση αυτή αποτελεί πιλότο και για άλλες ανάλογες υποθέσεις που βρίσκονται εκκρεμείς στα δικαστήρια.
Ειδικότερα το Εφετείο Πειραιά, με απόφαση η οποία εκδόθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2017, απέρριψε την έφεση που είχε κάνει τράπεζα σε πρωτόδικη απόφαση υπέρ δανειοληπτών, κρίνοντας ότι τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο είναι επενδυτικά προϊόντα και για τον λόγο αυτό οι τράπεζες όφειλαν να ενημερώνουν ενδελεχώς τους καταναλωτές, κάτι που δεν έγινε από τους υπαλλήλους της τράπεζας. Ετσι όταν η ισοτιμία ελβετικού φράγκου κατέγραψε σημαντική αύξηση έναντι του ευρώ, οι δανειολήπτες βρέθηκαν στη δύσκολη θέση να αποπληρώνουν τις δόσεις τους αλλά το κεφάλαιο της οφειλής τους να αυξάνεται.
Μάλιστα οι δικαστές έκριναν ότι ο επίμαχος όρος της ισοτιμίας αντίκειται στην αρχή της διαφάνειας, καθώς, όπως αναφέρεται στο αιτιολογικό της απόφασης, δεν «περιείχετο σ’ αυτόν καμία κρούση για τη βαρύτητα του συναλλαγματικού κινδύνου που αναλάμβαναν αποκλειστικά και μόνο οι εφεσίβλητοι (δανειολήπτες) και τούτο διότι, δεν αποκαλύπτει στους εφεσίβλητους τον ακριβή τρόπο λειτουργίας του ως άνω μηχανισμού συναλλαγματικής ισοτιμίας, τις ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής ξένου νομίσματος καθώς και τη σχέση του μεταξύ του μηχανισμού αυτού και του μηχανισμού που προβλέπουν άλλες ρήτρες σχετικά με την αποδέσμευση του δανείου, ώστε οι εφεσίβλητοι να μπορούν να προβλέψουν βάσει ευδιάκριτων κριτηρίων τη βαρύτητα του συναλλαγματικού κινδύνου που συνοδεύει τις ένδικες δανειακές συμβάσεις, που έχουν μεγάλη χρονική διάρκεια». Παράλληλα σημειώνει ότι οι επιστολές που έστειλε η τράπεζα προς τους δανειολήπτες, αναφερόμενη στον συναλλαγματικό κίνδυνο, εστάλησαν μετά την υπογραφή των συμβάσεων, και συνεπώς οι οφειλέτες δεν είχαν τη δυνατότητα να αντιληφθούν την επικινδυνότητα του δανείου σε ξένο νόμισμα.
Στην απόφαση υπογραμμίζεται ότι οι δανειολήπτες αγνοούσαν και μάλιστα χωρίς δική τους υπαιτιότητα ότι από το 2007 υπήρχε ο συναλλαγματικός κίνδυνος υποτίμησης του ευρώ σε ποσοστό 30%, γεγονός που από τότε είχε πληροφορηθεί η τράπεζα από την έκθεση του ΔΝΤ. Σύμφωνα με τους δικαστές η τράπεζα όφειλε να είχε αναθέσει και σε ειδικούς συμβούλους την ενημέρωση των δανειοληπτών.
Αντίθετα, σύμφωνα με την απόφαση, η τράπεζα είχε φροντίσει να εξασφαλισθεί η ίδια από τη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας και να μην έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα συμφέροντά της.
