Η έλευση στην Αθήνα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) Μπουγιάρ Οσμάνι και οι συναντήσεις που θα έχει σήμερα στο υπουργείο Εξωτερικών συνιστούν το «πρώτο επεισόδιο» ενός «καυτού» 15ημέρου για το Μακεδονικό. Με επίκεντρο τη συνάντηση που έχει προγραμματιστεί για τις 19 Ιανουαρίου στη Νέα Υόρκη ανάμεσα στον Μάθιου Νίμιτς και στους διαπραγματευτές των δύο κρατών, οι διαβουλεύσεις για την εξεύρεση λύσης αναμένεται να εισέλθουν σε περίοδο εντονότερης κινητικότητας –χωρίς φυσικά τίποτα να προκαταβάλλει είτε τη θετική είτε την αρνητική έκβαση των συνομιλιών.

Ο Οσμάνι θα συναντήσει τόσο τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά όσο και τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Κατρούγκαλο. Ο αντιπρόεδρος της σκοπιανής κυβέρνησης είναι αρμόδιος και για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, αλλά ακόμη σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι προέρχεται από το αλβανικό κόμμα DUI. Διακατέχεται επίσης από μετριοπαθείς απόψεις. Οι Αλβανοί των Σκοπίων επιθυμούν διακαώς, αρχικώς, την ένταξη στο ΝΑΤΟ και, ακολούθως, την προσέγγιση με την ΕΕ. Από την άποψη αυτή, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η επιθυμία τους για λύση τούς φέρνει κοντά στις ελληνικές θέσεις. Συνιστά δε σημείο επαφής με τρίτους παίκτες όπως η Ουάσιγκτον, που επίσης θέλει να δει την ευρωατλαντική ενσωμάτωση της ΠΓΔΜ.

Η Αθήνα έχει ανεβάσει το θέμα ψηλά στις προτεραιότητές της. Τις τελευταίες ημέρες, ακόμη και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς έχει αρχίσει να αναφέρεται στο «κεκτημένο» της εθνικής θέσης που διαμορφώθηκε το 2007, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 στο Βουκουρέστι. Το «κεκτημένο» αυτό δεν είναι άλλο από την εξεύρεση μιας λύσης αμοιβαίως αποδεκτής που θα περιλαμβάνει μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων (erga omnes) και για όλες τις χρήσεις. Αν και για τους έμπειρους παρατηρητές δεν έχει καταστεί σαφές στην ελληνική κοινή γνώμη τι ακριβώς σημαίνει ο όρος «erga omnes», είναι δύσκολο για οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση να εμφανιστεί ότι επιδιώκει μια λύση που θα πηγαίνει πίσω από την εθνική γραμμή του 2007.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τις τελευταίες ημέρες έχει εμφανιστεί μια σύγχυση σχετικά με τη σύνδεση της εθνικής θέσης που διαμορφώθηκε το 2007 και του αποτελέσματος της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008. Εμπειρος διπλωμάτης που έχει στο παρελθόν χειριστεί από διάφορες θέσεις το Μακεδονικό επισημαίνει ότι στο Κοινό Ανακοινωθέν του Βουκουρεστίου αναφέρεται ότι η γειτονική χώρα δεν μπορεί να ενταχθεί στη Συμμαχία πριν από την επίλυση της εκκρεμότητας με αμοιβαία αποδεκτό τρόπο. Πουθενά στο κείμενο δεν αναφέρεται ως προϋπόθεση η ελληνική εθνική θέση. Παράλληλα, η επίκληση από διάφορους αναλυτές στην Ελλάδα της άποψης περί «βέτο Καραμανλή» δεν βοηθά την προώθηση των εθνικών συμφερόντων.