Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να δίνουν συνεντεύξεις η κυρία Μπαζιάνα, η κυρία Μαρέβα, ο σύζυγος της Φώφης ή ο αδελφός του Κουτσούμπα (που λέει ο λόγος, δεν ξέρω αν έχει αδελφό ο άνθρωπος…).
Γενικά δεν έχω πρόβλημα με καμία συνέντευξη. Oποιος θέλει μιλάει κι ό,τι λέει κρίνεται. Δημοκρατία έχουμε.
Ειδικά στην κυρία Μπαζιάνα είμαι ευγνώμων.
Διατύπωσε με εκκωφαντική αφέλεια μια σειρά από αμφιλεγόμενες απόψεις, τις οποίες μάλιστα η εφημερίδα που τη φιλοξένησε έσπευσε να υιοθετήσει.
Αβροφροσύνη; Ελπίζω. Δεν πιστεύω η δημοσίευση μιας συνέντευξης να περιλαμβάνει και την υποχρέωση υιοθεσίας του ομιλούντος!
Ακόμη κι έτσι όμως έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε απόψεις οι οποίες (να το αναγνωρίσω…) δεν είναι μόνο δικές της.
Αν δεν απατώμαι, τα περί «φασιστικής μπότας» των «ισχυρών της Ευρώπης» και περί «πραξικοπήματος», «εκβιασμών» και «δημοκρατίας» (σε εισαγωγικά) τα έχει πει και η Μποφίλιου με δικά της λόγια.
Αλλά δεν θα σταθώ εκεί. Η μπουρδολογία δεν έχει σκοτώσει ποτέ κανέναν –ιδίως όταν ασκείται ακίνδυνα σε κλειστούς χώρους.
Αντιθέτως θα σταθώ στην ακραία επικίνδυνη άποψη ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία».
Για τρεις λόγους.
Πρώτον, επειδή στη δημοκρατία δεν υπάρχει «εξουσία», υπάρχουν εξουσίες. Μόνο στα ολοκληρωτικά καθεστώτα υπάρχει μία «εξουσία» στην οποία υπόκεινται οι υπόλοιπες.
Δεύτερον, επειδή στη δημοκρατία ψηφίζουμε για την εκλογή Βουλής και τη συγκρότηση κυβέρνησης που θα έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Για τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Τρίτον, επειδή σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία όλοι δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο του Συντάγματος, των εθνικών νόμων, του ευρωπαϊκού δικαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην οποία οικειοθελώς μετέχουμε. Κόμματα, κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση, δικαστήρια, μέσα ενημέρωσης, τραπεζικό σύστημα, ανεξάρτητες αρχές, συνδικάτα, οικονομικά κι επιχειρηματικά συμφέροντα, οι πάντες.
Κανείς δεν ασκεί αυτόνομη, ανεξέλεγκτη κι απεριόριστη εξουσία.
Για να το εξηγήσω ίσως πιο απλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τη μοναδική εξουσία που μπορεί κάποιος να πάρει με εκλογές, την κυβέρνηση. Τα άλλα τα κανονίζουν άλλοι.
Ακόμη κι έτσι όμως η κυβέρνηση υπόκειται σε όρια και κανόνες.
Για παράδειγμα, δεν μπορεί να μοιράζει άδειες τηλεόρασης. Αν το κάνει (όπως επιχείρησε ο Παππάς), την πλακώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ή, ας πούμε, δεν γίνεται να συλλαμβάνει ανθρώπους που έχουν αφεθεί ελεύθεροι από δικαστήρια –όπως συνέβη χθες με τον τούρκο φυγάδα αξιωματικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν πήρε καμία «εξουσία» (όπως το εννοεί η κυρία Μπαζιάνα) επειδή, ευτυχώς ή δυστυχώς, τέτοια εξουσία στη δημοκρατία δεν υπάρχει.
Ευτυχώς, λέω εγώ. Κι ας λυπάται η κυρία Μπαζιάνα.