Ηταν τον Μάιο του 2014 όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός διαβεβαίωνε τους εργαζομένους της ΕΥΔΑΠ ότι «μόνο πάνω από το πτώμα του θα περνούσε η ιδιωτικοποίηση» της εταιρείας. Και ήταν την ίδια περίοδο που κατήγγελλε ότι «η Ελλάδα ακολουθεί τον δρόμο της Χιλής του Πινοτσέτ, ο οποίος πρώτος παρέδωσε το νερό στα συμφέροντα».
Σήμερα η κυβέρνησή του προωθεί την πώληση του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ. Αν όμως έχει αξία αυτή η υπενθύμιση δεν είναι επειδή προσφέρεται για αστεϊσμούς ούτε για να καταδειχθεί η ασυνέπεια λόγων και πράξεων. Εχει αξία ως υπενθύμιση του γεγονότος ότι η χώρα αυτή κατέθεσε βαρύτατο φόρο στον βωμό του λαϊκισμού.
Ο σημερινός Πρωθυπουργός δεν είναι ασφαλώς ο πρώτος που ανέβηκε στο όχημα του λαϊκισμού για να κατακτήσει στην εξουσία. Ελέγχεται όμως για το γεγονός ότι συντήρησε μια νοοτροπία, την ίδια ώρα που το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα αναγνώριζε αυτήν ακριβώς τη νοοτροπία ως μία από τις γενεσιουργούς αιτίες της κρίσης.
Με άλλα λόγια, εάν σήμερα πωλείται το νερό είναι και επειδή η ελληνική Αριστερά, σε αντίθεση για παράδειγμα με την πορτογαλική, επένδυσε στη λαϊκιστική ρητορική, στις εύκολες υποσχέσεις, στις μεγαλόστομες δεσμεύσεις. Θα ήταν ευχής έργο, τώρα που έβαλε πωλητήριο στα ασημικά του Δημοσίου, να αντλήσει τα διδάγματά της από αυτή της τη στάση. Αλλά και όσοι φιλοδοξούν να τη διαδεχθούν να εξαγάγουν τα δικά τους συμπεράσματα.