Έπειτα από επανειλημμένες αποτυχημένες απόπειρες, ερευνητές στις ΗΠΑ κατάφεραν να αναπτύξουν στο εργαστήριο, τον πρώτο λειτουργικό ανθρώπινο σκελετικό μυ, ο οποίος προέρχεται από βλαστικά κύτταρα του δέρματος.
Είχε προηγηθεί από την ίδια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Ντιουκ της Β. Καρολίνα η δημιουργία το 2015 του πρώτου λειτουργικού μυϊκού ιστού από κύτταρα που είχαν ληφθεί από βιοψίες μυών. Εκείνα τα κύτταρα (μυοβλάστες) είχαν προχωρήσει πέρα από το στάδιο των βλαστοκυττάρων και, με την κατάλληλη καλλιέργεια και υποστήριξη, τελικά ωρίμασαν σε μυϊκές ίνες.
Όμως, αυτή τη φορά, η καλλιέργεια μυών από άλλα ενήλικα κύτταρα πέρα από τα μυϊκά, όπως του δέρματος ή του αίματος, τα οποία προηγουμένως έχουν επαναπρογραμματισθεί ώστε να επαναφερθούν στην αρχική πολυδύναμη κατάστασή τους, αποτελεί σημαντική πρόοδο, καθώς θα επιτρέψει στους επιστήμονες να αναπτύξουν πολύ περισσότερα μυϊκά κύτταρα και σε λιγότερο χρόνο.
Η δημιουργία εργαστηριακών μυών, μεταξύ άλλων, θα βοηθήσει στην αναγεννητική ιατρική, στην ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών για σπάνιες μυϊκές διαταραχές (π.χ. μυική δυστροφία Duchenne), στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων και στις μελέτες της βασικής βιολογίας των μυών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιοϊατρικής μηχανικής Νενάντ Μπουρσάκ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications».
Όπως είπε ο κ. Μπουρσάκ, «το να ξεκινήσουμε με πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα που δεν είναι μυϊκά κύτταρα, αλλά μπορούν να γίνουν όλα τα είδη των υπαρχόντων κυττάρων στο σώμα μας, μας επιτρέπει να αναπτύξουμε έναν απεριόριστο αριθμό μυογεννητικών προδρόμων κυττάρων. Αυτά τα πρόδρομα κύτταρα μοιάζουν με τα ενήλικα μυϊκά βλαστοκύτταρα που αποκαλούνται δορυφορικά και τα οποία θεωρητικά είναι σε θέση να δημιουργήσουν έναν ολόκληρο μυ ξεκινώντας από ένα μόνο κύτταρο».
Οι εργαστηριακοί μύες συσπώνται και αντιδρούν στα εξωτερικά ερεθίσματα (ηλεκτρικά, βιοχημικά κ.ά.) όπως οι φυσικοί μύες. Οι επιστήμονες εισήγαγαν επίσης τους εργαστηριακούς ανθρώπινους μυς σε ενήλικα ποντίκια και έδειξαν ότι οι μύες επιβιώνουν και λειτουργούν για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες, καθώς προοδευτικά ενσωματώνονται στους άλλους φυσικούς μυϊκούς ιστούς.
Προς το παρόν ο εργαστηριακός μυς δεν είναι τόσο δυνατός όσο ο φυσικός, όμως στο μέλλον μπορεί να βελτιωθεί. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι εργάζονται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση.