Κάποιες φορές η υπερβολική πληροφορία κάνει κακό. Οπως και η υπερβολική σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Δεν χρειάζεται πάντα να παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά, κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει αποτρεπτικό στο να περνάμε καλά. Μέσα από τις σελίδες του «Τρέχω» έχουμε παρουσιάσει εκατοντάδες θέματα που αφορούν το αγαπημένο μας άθλημα· είναι όμως ευκαιρία να κάνουμε μια μικρή επιστροφή στα βασικά. «Γιατί τώρα;» θα ρωτούσε κανείς. Επειδή μόλις μπήκε η νέα χρονιά και πολλοί, αμέσως μετά τις γιορτές, παίρνουν την απόφαση «φέτος να αρχίσουν τρέξιμο» ή να το ξεκινήσουν και πάλι ύστερα από ένα μεγάλο διάλειμμα. Και δεύτερον, διότι πλέον υπάρχει ένας τεράστιος όγκος πληροφοριών εκεί έξω που οι νέοι δρομείς καλούνται να επεξεργαστούν με τη μορφή άπειρων συμβουλών, διδασκαλίας, οδηγιών, τεχνικών, συνταγών, προειδοποιήσεων, νουθεσιών, παραινέσεων. Ο βομβαρδισμός έρχεται πανταχόθεν, από ιστοσελίδες, μπλογκ, βιβλία, περιοδικά, βίντεο και (καλή ώρα) εφημερίδες. Και φυσικά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: μια «δρομική» αναζήτηση στο twitter και το facebook είναι ικανή να σας πείσει πως αν δεν πατάτε πολύ προσεκτικά σίγουρα θα καταστρέψετε γόνατα, μέση και θα διαλύσετε το σώμα σας λόγω άγνοιας.
«Είναι λίγο ενοχλητικό», λέει ο αμερικανός συγγραφέας και αρθρογράφος Μαρκ Ρέμι, πρώην αρχισυντάκτης του κορυφαίου αμερικανικού περιοδικού «Runner’s World». «Τα περισσότερα από όσα διαβάζουμε στα κοινωνικά δίκτυα είναι περιττά ή επινοημένα. Κάποια από αυτά θα προτείνουν κάτι ακριβώς αντίθετο από κάτι άλλο που μόλις έχετε διαβάσει κάπου αλλού. Πολλά είναι ανοησίες. Το χειρότερο από όλα είναι ότι ακούγονται τρομακτικά· η σωρεία «συμβουλών» αντί να βοηθήσουν μπορούν να αποτρέψουν τους υποψήφιους δρομείς να κάνουν το πρώτο βήμα. Οι αρχάριοι μπορούν να αγνοήσουν σχεδόν όλα όσα ακούν, βλέπουν και διαβάζουν για το τρέξιμο. Και είναι σημαντικό κάποιος να τους το πει».
Ο Μαρκ Ρέμι είναι γνωστός για τη θετική στάση ζωής και το καυστικό χιούμορ του, κάτι που φαίνεται από την ιστοσελίδα του www.dumbrunner.com Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν παίρνει στα σοβαρά και το τρέξιμο. Σύμφωνα με τη δική του πολύχρονη εμπειρία, ένας νέος δρομέας χρειάζεται να επικεντρωθεί μόνο σε μερικές αρχές κοινής λογικής, τρεις γενικές οδηγίες που αρκούν για να πάνε όλα καλά:
Το πρώτο βήμα είναι πραγματικά το πιο δύσκολο, οπότε σταματήστε να σκέφτεστε να τρέξετε και… τρέξτε. Ανοίξτε την πόρτα, βγείτε έξω και αρχίστε. Οσο πιο σύντομα το κάνετε τόσο το καλύτερο. Πηγαίνετε αργά. Κι αν το τρέξιμό σας θυμίζει περισσότερο γρήγορο περπάτημα, ΟΚ, δεν τρέχει τίποτα. Σε αυτή τη φάση, η ταχύτητα είναι άσχετη· στην πραγματικότητα, το να ανησυχείτε για τον ρυθμό σας μπορεί να φέρει μόνο κακά αποτελέσματα. Μη σας νοιάζει λοιπόν. Επίσης, ξεκινήστε λίγο λίγο. Αν αυτό σημαίνει ότι θα τρέχετε (ή περπατάτε) γύρω από το τετράγωνο της γειτονιάς σας ή έως τη γωνία και πίσω, και αυτό είναι ΟΚ. Οπως και με τον ρυθμό, η ανησυχία για την απόσταση μπορεί να οδηγήσει μόνο σε κακά πράγματα. Φορέστε κάτι άνετο. Δεν χρειάζεται να έχετε δρομικά γκάτζετ. Αφήστε τα fitbit, τα ρολόγια GPS, κ.λπ. στο σπίτι. Σε αυτή τη φάση θα κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Το να κάνετε το τρέξιμο (ή γενικότερα την άσκηση) μέρος της καθημερινής σας ρουτίνας είναι δύσκολο και δεν θα συμβεί γρήγορα. Αλλά είναι ζωτικής σημασίας. Προγραμματίστε 20 ή 30 λεπτά για αυτό στο ημερολόγιό σας, όπως θα κάνατε ένα ραντεβού. Βάλτε υπενθυμίσεις στο κινητό. Κανονίστε ραντεβού με έναν φίλο σας. Οτιδήποτε θα σας αναγκάσει να βγείτε έξω. Καθώς θα αρχίσετε να αισθάνεστε ολοένα και πιο καλά τρέχοντας – αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί – θα μπείτε στον πειρασμό να πιέσετε τον εαυτό σας να πάει πιο γρήγορα και πιο μακριά, να κάνει πολλά πράγματα, πολύ γρήγορα. Είναι μια φυσική παρόρμηση. Αντισταθείτε. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος που οι νέοι δρομείς σαμποτάρουν τον εαυτό τους.
Δώστε προσοχή το σώμα σας. Μην φοβηθείτε να κάνετε πίσω ή να αναπροσαρμόσετε την προπόνησή σας αν κάτι δεν σας κάθεται καλά. Δώστε προσοχή στον περιβάλλοντα χώρο. Οχι μόνο για αυτοκίνητα και άλλες πιθανές απειλές, αλλά και για να παρατηρήσετε τον κόσμο γύρω σας. Θα εκπλαγείτε πόση ομορφιά κρύβεται εκεί έξω και πόσα όμορφα μέρη, όταν θα αφιερώσετε χρόνο για να το παρατηρήσετε. Δώστε προσοχή στις σκέψεις σας. Το τρέξιμο έχει έναν υπέροχο τρόπο να καθαρίζει το μυαλό δίνοντας σαφήνεια και προοπτική στις ιδέες και τους προβληματισμούς σας. Επωφεληθείτε. Δώστε προσοχή επίσης από πού ήρθατε και πού πηγαίνετε. Μπορεί να ακούγεται εντελώς κλισέ, όμως το τρέξιμο είναι πραγματικά ένα εκπληκτικό ταξίδι που μπορεί να σας διδάξει ταπεινότητα. Να το θυμάστε αυτό.
Αυτά είναι όλα. Πραγματικά. Απλώς ξεκινήστε, έχετε υπομονή και δώστε προσοχή. Ολα τα υπόλοιπα; Αγνοήστε τα.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν μπορείτε να έχετε απορίες. Εννοείται. Αλλά μην αφήνετε τον εαυτό σας να χαθεί στους προβληματισμούς. «Μην πολυσκέφτεστε» προτείνει ο Μαρκ Ρέμι. «Μόλις έχετε μπει λίγο στα δρομικά κόλπα, μόλις νιώσετε άνετα και γίνετε τακτικός δρομέας, ναι σε εκείνη τη φάση ίσως χρειαστείτε πληροφορίες για προχωρημένους. Αυτό θα σημαίνει ότι θα βουτήξετε το δαχτυλάκι σας στον ωκεανό των πληροφοριών. Να θυμάστε όμως ότι δεν χρειάζεται και να το κάνετε». Μπορείτε να είστε ένας ευτυχισμένος, υγιής δρομέας για το υπόλοιπο της ζωής σας χωρίς να ανησυχείτε για τα “επτά σίγουρα λάθη που κάνει ένας δρομέας μετά την προπόνηση”. «Επειδή στο κάτω κάτω της γραφής», καταλήγει, «το τρέξιμο ουσιαστικά δεν έχει να κάνει με συμβουλές, οδηγίες, προειδοποιήσεις και συνταγές επιτυχίας. Δεν έχει καν να κάνει με βιβλία, περιοδικά, βίντεο, ιστοσελίδες και social media. Το τρέξιμο είναι για εσάς, για τα πόδια σας, την καρδιά σας, την ψυχή σας. Να θυμάστε και αυτό».