Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων λειτουργεί ως κομματικό και όχι ως θεσμικό, όπως θα όφειλε, όργανο. Η ανακοίνωση που έβγαλε προς υπεράσπιση της συντρόφου του Πρωθυπουργού για τον τρόπο που σχολιάστηκε η συνέντευξή της θυμίζει γράμμα περσινής πεισμωμένης αρραβωνιαστικιάς. Με κόνξες, ειρωνείες, οξύμωρα σχήματα, αναφορές σε «λεβέντες που θορυβούν» και χρήση του σεξισμού με την ίδια ευκολία που στο «Γάμος α λα ελληνικά» ο Γκας Πορτοκάλος χρησιμοποιούσε το απορρυπαντικό Wintex διά πάσαν νόσον και πάσαν ακαθαρσίαν. Μόνο που, μέσα στην άδολη αριστερή αγωνία τους να αποδείξουν στην κυρία Μπαζιάνα ότι, εδώ τουλάχιστον, έχουν κερδίσει και την εξουσία, τα κορίτσια της Γενικής Γραμματείας δεν «συσκεύασαν» τα επιχειρήματά τους με τα υλικά της πραγματικότητας. Μάλλον τα τύλιξαν στη λαδόκολλα της μανίας καταδίωξης από τους «άλλους», τους «πρώην», τους «σκάρτους». Τόσο άγαρμπα δε που μοιάζει σαν η ανακοίνωση να έχει γραφτεί πριν καν δημοσιευτεί η συνέντευξη.
Τις τελευταίες μέρες έχω διαβάσει δεκάδες σχόλια γι’ αυτήν τη συνέντευξη. Τα αρνητικά, σε αντίθεση με αυτά περί των οποίων κόπτονται οι συντάκτριες της ανακοίνωσης, δεν αμφισβητούν το δικαίωμά της «να έχει οπτική και αξίες» αλλά επισημαίνουν ακριβώς τη στρεβλότητα της οπτικής, το λενινιστικό περιεχόμενο των αξιών της και το διχαστικό πνεύμα των αναφορών της, προσβλητικές για το στοιχειώδες δημοκρατικό αίσθημα. Και όπως «η γυναίκα του Πρωθυπουργού έχει και στόμα και μιλιά», αντίστοιχο δικαίωμα διά να ομιλούν έχουν και όσες την κρίνουν. Αλλά, είπαμε, η Γενική Γραμματεία έχει μια φλου αρτιστίκ άποψη όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών. Τα αναγνωρίζει επιλεκτικά και σίγουρα όχι σε όσες, για παράδειγμα, έχει πασπατέψει ο σύντροφος πρεσβευτής της Βενεζουέλας.
Τελευταία Νέα