Πληθαίνουν καθημερινώς τα ερωτηματικά για τις παρασκηνιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης έναντι της Αγκυρας, καθώς και για τους περαιτέρω σχεδιασμούς της σε ό,τι αφορά την τύχη των οκτώ τούρκων αξιωματικών που κατέφυγαν στην Ελλάδα έπειτα από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016. Οπως αποκαλύπτεται από τα σχετικά έγγραφα, η σύλληψη του Σουλεϊμάν Οζκαϊνακτσί μετά την προσωρινή διαταγή, η οποία πάγωσε τη χορήγηση ασύλου κατόπιν προσφυγής της κυβέρνησης, έγινε με μία αστυνομική διαταγή και χωρίς την απαιτούμενη εισαγγελική εντολή. Ως εκ τούτου, η σύλληψη χαρακτηρίζεται από νομικούς και πολιτικούς παράγοντες παράνομη και αντιμετωπίζεται ως ευθεία παραβίαση των αρχών του κράτους δικαίου. Η απόφαση υπογράφεται από τον επικεφαλής της διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής, ταξίαρχο Κωνσταντίνο Λουζιώτη και σε αυτήν αναπτύσσεται ένα σκεπτικό, σύμφωνα με το οποίο ο ικέτης αξιωματικός περιγράφεται ως αφορμή κινδύνων και απειλών για την εθνική ασφάλεια και την ειρήνη στην Ελλάδα! Οπως εξήγησε τις προηγούμενες ημέρες μεταξύ των άλλων ο Βαγγέλης Βενιζέλος, «αν δεν προβλέπει η προσωρινή διαταγή ότι (ο αξιωματικός) μπορεί να τεθεί σε καθεστώς διοικητικής κράτησης ξανά, δεν μπορεί να επανέλθει στο καθεστώς που είχε πριν βγει η απόφαση της Επιτροπής Προσφυγών. Υπάρχει λοιπόν πολύ μεγάλο θέμα το οποίο δεν είναι αρμοδιότητος της Αστυνομίας, είναι αρμοδιότητος των εισαγγελικών Αρχών πρωτίστως, γιατί κανείς δεν μπορεί να κρατείται ερήμην των εισαγγελικών Αρχών». Η εξέλιξη εγείρει πολλά ερωτήματα σε σχέση με τις μεθοδεύσεις των ελληνικών Αρχών και ειδικότερα της κυβέρνησης, για τα όσα πιθανώς ακολουθήσουν ενόψει και της τελικής εκδίκησης της αίτησης ασύλου των αξιωματικών τον επόμενο μήνα. Η καχυποψία εντείνεται δε, καθώς η σύλληψη έγινε λίγες ημέρες έπειτα από την πρόσφατη αναφορά του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή περί ενδεχόμενης δίκης των Οκτώ στην Ελλάδα (κάτι που πάντως η Τουρκία απορρίπτει και πιέζει για την έκδοσή τους). Ο Κοντονής είχε μιλήσει για αδικήματα που τελέστηκαν στην αλλοδαπή. Οπως αναφέρεται όμως στη διαταγή της σύλληψης του αξιωματικού, «με αφορμή το πρόσωπό του, προκαλούνται σοβαροί κίνδυνοι από άλλα πρόσωπα της αλλοδαπής, ομοϊδεάτες και μη, που επιβουλεύονται την ασφάλεια και ειρήνη της χώρας και των πολιτών της χάριν των δικών τους επιδιώξεων». Με βάση αυτή την ιδιόμορφη διαπίστωση, «καθίσταται σαφές ότι το επιβαλλόμενο μέτρο της κράτησης ουδόλως αποσκοπεί στην εξαναγκαστική αναχώρηση του αλλοδαπού, τελεί σε αρμονία με την προσωρινή διαταγή του δικαστηρίου και προστατεύει σε κάθε περίπτωση όχι μόνο το δημόσιο συμφέρον, αλλά και το καλώς εννοούμενο συμφέρον του προσώπου του αλλοδαπού, ανεξάρτητα από την επικίνδυνη συμπεριφορά του».
Κατόπιν αυτών, τα κυρίαρχα ζητήματα εντοπίζονται στην ασφάλεια του φυγάδα αξιωματικού, στην επιλογή της κυβέρνησης να υιοθετήσει κατευναστική στάση έναντι του Ερντογάν και στο γεγονός ότι μία υπόθεση που εμπίπτει στους κανόνες του εθνικού και διεθνούς δικαίου, έχει πλέον μετατραπεί σε διμερές θέμα και αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας.
Το Πρωτοδικείο αποφασίζει
Είναι νόμιμοτο καθεστώςτης κράτησης που εφαρμόστηκε μετάτη δικαστική απόφαση που παγώνει προσωρινάτη χορήγησητου ασύλου στον πρώτο από τους οκτώ τούρκους αξιωματικούς;Στο κρίσιμο αυτό ερώτημα καλείται
να απαντήσει άμεσα –πιθανότατα και εντός της ημέρας –το Διοικητικό Πρωτοδικείοτης Αθήνας, που εκ του νόμου έχει την αρμοδιότητα να κρίνει αν το συγκεκριμένο μέτρο έχει νομικό έρεισμα ή όχι.
