Η συχνότητα του σταματήματος της καρδιάς (καρδιακή ανακοπή) κατά τη διάρκεια ενός ανταγωνιστικού αθλήματος είναι σήμερα άγνωστη.
Ομως μια ενδιαφέρουσα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο εγνωσμένου κύρους ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» προσπαθεί να ρίξει φως στο θέμα αυτό.
Η μελέτη αυτή έγινε σε δεδομένη περιοχή του Καναδά μεταξύ των ετών 2009-2014. Το σύνολο των επεισοδίων καρδιακής ανακοπής ήταν 74. Το σύνολο των αθλητών που υπέστησαν καρδιακή ανακοπή κατά τη διάρκεια ανταγωνιστικών αθλημάτων ήταν 16. Ομως ο μεγαλύτερος αριθμός καρδιακών ανακοπών συνέβη στα μη ανταγωνιστικά αθλήματα και ανήλθε σε 58. Το ευχάριστο από όλη αυτή την ιστορία ήταν ότι το 44% των αθλητών μετά την προσπάθεια ανάνηψης επανήλθε στη ζωή.
Μόνο για 3 αθλητές των ανταγωνιστικών αθλημάτων θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί η αυξημένη πιθανότητα ανακοπής που είχαν, εάν προηγουμένως είχε γίνει ενδελεχής μελέτη. Από τη μελέτη αυτή εκτιμάται ότι ο κίνδυνος της καρδιακής ανακοπής στους αθλούμενους δεν υπερβαίνει το 1% σε έναν αριθμό 100.000 αθλητών.
Ομως, το αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της μελέτης είναι ότι ο προληπτικός έλεγχος δεν βοηθά σημαντικά αφού από τις 78 καρδιακές ανακοπές μόνο 3 αποδόθηκαν σε συγκεκριμένες καρδιακές παθήσεις, εκ των οποίων μάλιστα οι 2 αθλητές είχαν υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.
Ομως, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης θα πρέπει να γνωρίζουμε ποιες παθήσεις της καρδιάς προκαλούν σε αυξημένο ποσοστό καρδιακή ανακοπή και καλόν θα είναι τα άτομα αυτά να μην αθλούνται. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι ένα απότομο ισχυρό χτύπημα στο στήθος ή οι αγώνες σε υψηλές θερμοκρασίες μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή ανακοπή στους αθλητές που εκδηλώνουν συμπτώματα θερμοπληξίας.
Οι συχνότερες βλάβες της καρδιάς που προκαλούν καρδιακή ανακοπή είναι: οι μυοκαρδίτιδες, οι μυοκαρδιοπάθειες, οι συγγενείς παθήσεις των στεφανιαίων αρτηριών, ορισμένες μορφές πρόπτωσης της μιτροειδούς βαλβίδας, η συγγενής στένωση της αορτής καθώς και η ασυμπτωματική στεφανιαία νόσος.
Τέλος, η λήψη φαρμάκων για ντόπινγκ αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα καρδιακής ανακοπής στους αθλητές σε συνδυασμό με το συγγενές ανεύρυσμα του τύπου Marfan. Κατά συνέπεια, πρέπει να συνιστάται προληπτικός έλεγχος γιατί, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, όταν υπάρχει καρδιακή πάθηση που μπορεί να προκαλέσει με μεγάλη πιθανότητα καρδιακή ανακοπή, τότε το άτομο αυτό δεν πρέπει να αθλείται.
