ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Θα μπορούσα να γράψω μουσική για μια ταινία χωρίς να έχω δει κανένα πλάνο. Εργάζομαι περισσότερο με το ένστικτο και πράγματα που έρχονται από μέσα μου. Είτε είναι βιωματικά είτε από μνήμης. Οταν μου διηγούνται την ιστορία για την οποία πρέπει να δουλέψω, κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να γίνω μέρος της κι εγώ, να αποκτήσω ένα ρόλο. Ετσι βάζω τις νότες, ελεύθερα και αυθόρμητα. Σαφώς καταγράφονται και όσα ζω κι αισθάνομαι εκείνη την περίοδο στη ζωή μου. Δεν μπορεί να διαχωριστεί η δημιουργία από τη ζωή. Η κατά παραγγελία σύνθεση δεν έχει τίποτα αρνητικό. Προσπαθώ να δουλεύω ανακαλώντας τις πρώτες φορές που είχα αρχίσει να γράφω μουσική, τις πρώτες μου νότες. Εκφραζόμουν απολύτως ελεύθερα και ίσως με έναν τρόπο ψυχοθεραπευτικό. Δεν μπορώ να μπαίνω σε “ντουλαπάκια”, να με καταπιέζουν, να με πνίγουν. Πάντα όμως επιθυμώ να υπάρχει ένας διάλογος ανάμεσα σε μένα και τον δημιουργό: τον σκηνοθέτη ή τον σεναριογράφο. Αν δεν ισχύουν οι βασικές αυτές προϋποθέσεις δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συνεργαστώ. Εχω πει πάρα πολλά όχι και σε δουλειές που έβλεπα πως το περιβάλλον απείχε από εκείνο που εγώ θεωρώ ιδανικό. Εχω γράψει πολλές μουσικές για ταινίες, κυρίως για τον τουρκικό κινηματογράφο. Η “Πολίτικη κουζίνα” μού άνοιξε αυτό τον δρόμο. Από όσες μελωδίες και αν έχω συνθέσει υπάρχει μια δουλειά που βρίσκεται στο κέντρο της καρδιάς μου και θα βρίσκεται για πάντα: “Το αστέρι και η ευχή”.

Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ. Επιχείρησα να γράψω μουσική προσπαθώντας να φανταστώ τι θα έγραφα εκείνη την περίοδο για να ντυθεί με μελωδίες η κατάκτηση του Κυπέλλου. Εγραψα λοιπόν ένα κομμάτι όπου τον πρώτο ρόλο έχει η τρομπέτα –στα γήπεδα είναι το όργανο που κυριαρχεί. Επειτα συνέθεσα ένα θέμα που θα το ολοκλήρωνε μια μεγάλη ορχήστρα και θα έδινε τον επικό χαρακτήρα για να γιορταστεί ένα τόσο σπουδαίο γεγονός. Αυτό το φιλμ μου έδωσε την έμπνευση να γράψω τέσσερα λαϊκά μοτίβα. Ενα ζεϊμπέκικο που έχει βασικό ρόλο, ένα χασάπικο , έναν καρσιλαμά και ένα ακόμη σε στίχους του Τάσου Μπουλμέτη που τραγουδάει ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης ο οποίος έχει τον ρόλο του μπουζουξή. Δημιούργησα κάποιες ατμοσφαιρικές μελωδίες –τις οποίες ερμηνεύει μια μεγάλη ορχήστρα –που συνοδεύουν τις εικόνες των παικτών όταν ετοιμάζονται για να μπουν μέσα στο γήπεδο. Προσπάθησα οι ήχοι, οι μελωδίες που θα δημιουργούσαν να είχαν τη μυρωδιά και την κίνηση που ακολουθούσε τότε η εποχή. Για παράδειγμα το λαϊκό τραγούδι τότε ζούσε μεγάλες στιγμές και οι παίκτες πήγαιναν για να διασκεδάσουν στα μπουζούκια μετά από κάθε νίκη. Είναι μια σημαντική εικόνα της εποχής και έπρεπε να αποδοθεί.

«ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ». Στην ταινία του Τάσου Μπουλμέτη πρωταγωνιστεί ένα γεγονός που λειτούργησε ενωτικά εκείνη την εποχή: η κατάκτηση του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος μπάσκετ από την ομάδα της ΑΕΚ. Αυτή ήταν μια αφορμή για να “συστεγαστεί”, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, το κοινό αίσθημα σε μια χώρα που ζούσε μέσα σ’ ένα καθεστώς χουντικό και σκοτεινό. Μελετώντας βίντεο εκείνης της βραδιάς όταν οι παίκτες της ΑΕΚ σήκωσαν το τρόπαιο μετά τη νίκη επί της Σλάβια Πράγας με 89-82, παρατηρούσα ότι υπήρχαν πλακάτ στήριξης στις κερκίδες στο Καλλιμάρμαρο από πάρα πολλές ομάδες. Κανένα άλλο γήπεδο δεν μπορούσε να χωρέσει μια τέτοια γιορτή και έτσι έφτασαν στη λύση του ανοιχτού χώρου. Και αυτό με είχε εντυπωσιάσει. Προσπάθησα να μπω μέσα στο γήπεδο, να καθήσω στις κερκίδες, να δω τους παίκτες του Νίκου Μήλα να αγωνίζονται με πάθος για τη νίκη. Ο Τάσος δημιούργησε μια ενωτική και όχι μια οπαδική ταινία για τους ΑΕΚτζήδες. Η μεγάλη αυτή νίκη της ΑΕΚ στις 4 Απριλίου του 1968 ήταν απλώς η αφορμή για να αποτυπωθεί η ατμόσφαιρα μιας εποχής που κόχλαζε. Ενα κομμάτι που έγραψα για να ντύσει κάποια πλάνα ο Τάσος το ονόμασε “Θυμωμένος πλανήτης”!

ΤΟ 1968 ΤΩΝ ΑΝΑΤΡΟΠΩΝ. Βρήκα το σενάριο του “1968” καταπληκτικό. Αυτή η ταινία ήταν μια αφορμή για να αναμοχλεύσουμε τη μνήμη μας και να ανασύρουμε στην επιφάνεια ιστορικές στιγμές που σημάδεψαν τον κόσμο. Το 1968 ήταν η χρονιά που η ΑΕΚ πήρε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ αλλά έδωσε και κραδασμούς που συντάραξαν ολόκληρο τον πλανήτη. Ηταν η εποχή της έντονης αμφισβήτησης, της διεκδίκησης των αιτημάτων που επιζητούσαν καλύτερες συνθήκες. Ο πλανήτης φλεγόταν. Οι επιθέσεις των Βιετκόνγκ στο Βιετνάμ και τη Σαϊγκόν και οι σφοδρές αντεπιθέσεις των Αμερικάνων δημιουργούν το απόλυτο πολεμικό σκηνικό μίσους. Στις ΗΠΑ την άνοιξη του 1968 δολοφονείται ο υπέρμαχος των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Δυο μήνες αργότερα δολοφονείται ο Ρόμπερτ Κένεντι ο οποίος στάθηκε απέναντι στην πολιτική που εφάρμοζε ο πρόεδρος Τζόνσον για το Βιετνάμ. Στο ανατολικό μπλοκ γράφονται επίσης ιστορικά γεγονότα όπως η Ανοιξη της Πράγας αλλά και η σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία. Στην Ελλάδα ζούσαμε τον δεύτερο χρόνο της χούντας, πεθαίνει ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Τελευταία Νέα