Ενδείξεις περί πλήρους «προσαρμογής» της κυβέρνησης στις απαιτήσεις της Τουρκίας σχετικά με την τύχη των οκτώ φυγάδων αξιωματικών προκύπτουν από έναν συνδυασμό γεγονότων και δηλώσεων των τελευταίων ημερών.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η Αθήνα εμφανίζεται να υιοθετεί τους ισχυρισμούς της Αγκυρας ότι πρόκειται για πραξικοπηματίες, συντασσόμενη με τον τρόπο αυτό με τις επιθυμίες του Ερντογάν και πάντως συμβάλλοντας στο παιχνίδι που επιχειρεί να παίξει ο τούρκος πρόεδρος (όχι μόνον) στο εσωτερικό της χώρας του.
Λίγες ώρες μετά την αναιτιολόγητη και παράνομη σύλληψη του αξιωματικού Σουλεϊμάν Οζκαϊνακτσί μετά και την προσωρινή διαταγή, η οποία πάγωσε τη χορήγηση ασύλου κατόπιν προσφυγής της κυβέρνησης, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, έκανε ένα περαιτέρω βήμα.
«Βγήκε μία απόφαση (σ.σ.: για τη χορήγηση ασύλου σε έναν αξιωματικό). Αυτήν την απόφαση εμείς την εφεσιβάλαμε με βάση το κράτος δικαίου. Οπως έχουν βγει άλλες 1.500 αντίθετες αποφάσεις, δεν τις εφεσιβάλαμε», είπε ο Γιάννης Μουζάλας μιλώντας στον Σκάι και συμπλήρωσε: «Ποια είναι η διαφορά; Η διαφορά είναι ότι εδώ πέρα υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι πρόκειται για πραξικοπηματίες. Βλέπετε, εγώ δεν λέω ότι είναι πραξικοπηματίες. Και κατά την άποψή μας αυτό δημιουργεί, είναι γνωστό αυτό, ένα πρόβλημα με τη γείτονα χώρα και εμείς αυτό που θέλουμε, αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός, είναι ότι είμαστε κράτος δικαίου, θα πάμε δικαστικά».
ΕΚΠΛΗΞΗ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑ. Η παρέμβαση αυτή του Γιάννη Μουζάλα προξένησε πολλές ανησυχίες και σχόλια σε πολιτικούς και νομικούς κύκλους, καθώς και μεταξύ εκπροσώπων οργανώσεων υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και αυτό για δύο λόγους:
Αφενός επειδή συμβαίνουν τα ακριβώς αντίθετα από όσα υποστήριξε ο υπουργός. Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου περί μη εκδόσεως των οκτώ και της Επιτροπής Ασύλου, με την οποία είχε αρχικώς χορηγηθεί άσυλο στον Οζκαϊνακτσί, δεν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι οκτώ συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος.
Αφετέρου, επειδή η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται με δηλώσεις όπως αυτές να υιοθετεί τις θέσεις του Ταγίπ Ερντογάν και να τηρεί μία κατευναστική και φοβική στάση προς αποφυγήν δήθεν προβλήματος με «τη γείτονα χώρα».
Κατόπιν αυτών και εν αναμονή της τελικής εκδίκασης των αιτήσεων ασύλου, πληθαίνουν οι φωνές ανησυχίας όσων διαβλέπουν μία διάθεση συναλλαγής της ελληνικής κυβέρνησης με την Αγκυρα για το θέμα, κατά παρέκκλιση από τους κανόνες δικαίου και με άγνωστες επιδιώξεις και επιπτώσεις.
