Κροκόδειλοι ζούσαν στην Εύβοια και συγκεκριμένα στο Αλιβέρι πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια, ενώ κόμπρες και μεγάλες σαύρες στον Αξιό, σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα επιστημόνων που μελέτησαν σειρά απολιθωμάτων.
Συγκεκριμένα, τα δόντια των προϊστορικών κροκοδείλων βρέθηκαν από την μορφή απολιθωμάτων στο Αλιβέρι Ευβοίας από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και μελετήθηκαν/ταυτοποίησαν από επιστήμονες με επικεφαλής τον Γιώργο Γεωργαλή, παλαιοντολόγο από το Πανεπιστήμιο του Φρίμπουργκ και το Πανεπιστήμιο του Τορίνο.
«Πρόκειται για κάποια από τα αρχαιότερα απολιθώματα κροκοδείλων που βρέθηκαν στην Ελλάδα», διευκρινίζει ο κ. Γεωργαλής, ο οποίος δημοσίευσε σχετική εργασία στο επιστημονικό έντυπο Historical Biology.
Προσθέτει ότι στην περιοχή βρέθηκαν και απολιθώματα από χαμαιλέοντες, που είναι και μοναδικά στην Ελλάδα, καθώς και διάφορα φίδια, σαύρες, χελώνες και βάτραχοι.
«Όπως καταλαβαίνετε, στην περιοχή εκείνη την εποχή επικρατούσε πολύ πιο θερμό κλίμα, είχε πολύ έντονο υδάτινο στοιχείο και κατά πάσα πιθανότητα έμοιαζε με ζούγκλα», αναφέρει ο ερευνητής.
Παράλληλα, κόμπρες και τεράστιες σαύρες, που μοιάζουν με τον σημερινό Δράκο του Κόμοντο, ζούσαν πριν από εκατομμύρια χρόνια στην περιοχή του Αξιού, που ήταν σαβάνα. Απολιθώματα που ταυτοποιήθηκαν πρόσφατα δείχνουν ότι το ιδιαίτερα θερμό κλίμα στην περιοχή του Αξιού, κατά το Μειόκαινο (η πρώτη γεωλογική εποχή της Νεογενούς Περιόδου), πριν από περίπου 9 εκατομμύρια χρόνια, ήταν ιδανικό για κόμπρες και βαράνους, μεγαλόσωμες δηλαδή σαύρες, στις οποίες ανήκει και ο σημερινός Δράκος του Κόμοντο, που ζει σε νησιά της Ινδονησίας.
Τα απολιθώματα των ερπετών αυτών είχαν εντοπισθεί πριν από χρόνια στην περιοχή της Νέας Μεσήμβριας και φυλάσσονται στο Τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά μόλις πρόσφατα έγινε η ταυτοποίησή τους.
Τα ευρήματα περιγράφηκαν σε άρθρο, στο ελβετικό επιστημονικό έντυπο Swiss Journal of Geosciences, από τους παλαιοντολόγους Γιώργο Γεωργαλή, Ζαν-Κλοντ Ραζε (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισίου), Λουις ντε Μπονις (Πανεπιστήμιο του Πουατιέ) και Γιώργο Κουφό (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης).
«Εγινε ταυτοποίηση των περίπου 10 απολιθωμάτων και αναγνωρίσαμε ένα μικρό φίδι, μία μεγάλη σαύρα, μία κόμπρα και έναν βαράνο που αποτελούσαν τότε την ερπετοπανίδα της περιοχής», εξηγεί ο κ. Γεωργαλής.
Διευκρινίζει, μάλιστα, ότι πρόκειται για τα πρώτα απολιθώματα σαυρών και φιδιών στον Αξιό, μιας περιοχής όπου έως τώρα είχαν ταυτοποιηθεί κυρίως οστά θηλαστικών όπως ο Ουρανοπίθηκος (Ouranopithecus macedoniensis), λιοντάρια, ύαινες και αντιλόπες.
Καταλήγοντας, ο κ. Γεωργαλής τονίζει ότι δεν έχει γίνει ενδελεχής έρευνα στην Ελλάδα για τα απολιθωμένα ερπετά, τα οποία βρίσκονταν σε πολλές θέσεις στην χώρα και η μελέτη τους θα συντελούσε στην κατανόηση της εξέλιξης των σαυρών και των φιδιών σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε συνδυασμό με την παλαιογεωγραφία και το κλίμα της ευρύτερης περιοχής.