Tην αντιμετώπισε δυο φορές την περυσινή σεζόν, έφαγε και την κρυάδα (98-71) στην πρεμιέρα της εφετινής Ευρωλίγκας, οπότε ο Τσάβι Πασκουάλ δεν έχει λόγο να ξανασκαλίσει το παρελθόν του απόψε (21.00) που ο Παναθηναϊκός υποδέχεται στο ΟΑΚΑ την ομάδα της καρδιάς του… Να όμως που αυτή η υπόθεση έχει και αντίστροφη ανάγνωση, καθότι και ο Παναθηναϊκός μπορεί να θεωρεί την Μπαρτσελόνα ομάδα της δικής του καρδιάς για δύο λόγους: αφενός διότι αυτήν έριξε στο κανναβάτσο στον αλήστου μνήμης τελικό της 11ης Απριλίου του 1996 στο Μπερσί για να γίνει η πρώτη ελληνική ομάδα που ανέβηκε στον θρόνο της Ευρώπης και αφετέρου επειδή σήμερα φιλοδοξεί να της κάνει τα… σαράντα!
Μακάβριο πλην αληθές τούτο, καθώς οι Πράσινοι και οι Μπλαουγκράνα βρίσκονται ενώπιος ενωπίω για τεσσαρακοστή φορά, με τους Καταλανούς να έχουν τη μερίδα του λέοντος στις νίκες (25-14).
Αφήνει λοιπόν στην άκρη ο επί οκτώ συναπτά έτη προπονητής της Μπαρτσελόνα το συναισθηματικό μέρος του συναπαντήματος και καταπιάνεται με το αγωνιστικό, που αποτελεί και το μείζον, βάζοντας στο πικάπ του τον ίδιο δίσκο!
«Εδώ είναι ΟΑΚΑ»
Εχει κολλήσει η βελόνα από την προηγούμενη εβδομάδα, όταν είπε ότι «αντιμετωπίζουμε την Εφές στην καλύτερη φάση της» και επανέλαβε με ακρίβεια αυτή τη δήλωση για τους Καταλανούς, οι οποίοι παρά την απουσία του Κέβιν Σεραφέν, όντως βρίσκονται σε καλό φεγγάρι, προερχόμενοι από δύο κατοστάρες στο ισπανικό πρωτάθλημα και δύο εμφατικές νίκες επί της Χίμκι και επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
«Εδώ όμως είναι ΟΑΚΑ, δεν είναι παίξε γέλασε» αντιτείνει ο Παναθηναϊκός, ο οποίος έχει 20 νίκες στα τελευταία 22 εντός έδρας ματς της Ευρωλίγκας και εμφορείται και από ένα εξιλεωτικό κίνητρο: την επιθυμία του να πάρει το αίμα του πίσω για την αιχμαλωσία που υπέστη στις 13 Οκτωβρίου –και όπως επισήμανε ο Μάρκους Ντένμον «δεν ξεχνάμε αυτό το ματς και το έχουμε πάρει προσωπικά».
Εκείνο το βράδυ ο Πασκουάλ αισθάνθηκε απαίσια και ο συνεργάτης του Ινιγο Θορθάνο διερμήνευσε με ακρίβεια την αγανάκτησή του με μια δήλωση που χτύπησε καμπανάκι στις τάξεις του Παναθηναϊκού: «Αυτό που έγινε σήμερα είναι σκέτη ντροπή. Αν οι παίκτες συμπεριφέρονται στο γήπεδο λες και είναι σταρ, τότε δεν πρόκειται να πάμε πουθενά».
Τρεις μήνες αργότερα το σκηνικό έχει αλλάξει άρδην και η ομάδα πάει κάπου!