Μπήκε στην ολλανδική πολιτική σκηνή πριν από περίπου έναν χρόνο, όμως οι δημοσκοπήσεις ανεβάζουν σήμερα τον Τιερί Μποντέ και το αντιευρωπαϊκό εθνικιστικό του κόμμα Φόρουμ για τη Δημοκρατία (FVD) στη δεύτερη θέση στην πρόθεση ψήφου των Ολλανδών, παρότι διαθέτει μόλις δύο έδρες στην Κάτω Βουλή. Η ραγδαία άνοδος του 34χρονου πολιτικού, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο της πολιτικής του καριέρας «προκαλώντας» το δημοψήφισμα κατά της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Ουκρανία, προξενεί δυνατό πονοκέφαλο στη Χάγη και στα τέσσερα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.
Ο Μποντέ είναι το «νέο, φρέσκο πρόσωπο» της ρητορικής της επιστροφής στα εθνικά κράτη, αντιπροσωπεύοντας, όμως, ρεαλιστικότερες θέσεις από τον ακροδεξιό Χερτ Βίλντερς. Κερδίζει έτσι ευκολότερα υποστηρικτές και μάλιστα νεαρής ηλικίας, αναγκάζοντας τα ολλανδικά κόμματα και ειδικότερα τον πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε να υιοθετούν δεξιότερη ατζέντα. Στο κατακερματισμένο πολιτικό περιβάλλον της Ολλανδίας η άνοδος του Μποντέ μπορεί να προαναγγέλλει, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, ανατροπή των σημερινών εύθραυστων πολιτικών ισορροπιών με σοβαρές επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ενωση.
«Ο Βίλντερς είναι υποστηρικτής ακραίων, μη ρεαλιστικών και ανέφικτων θέσεων και εκφράζει τις ιδέες του με μορφή σλόγκαν. Αντίθετα, εμείς προτείνουμε ρεαλιστικές προτάσεις και συγκεκριμένες κινήσεις, ενώ η κοινωνικοοικονομική μας ατζέντα διαφέρει. Είμαστε υπέρ του ελεύθερου εμπορίου και της ανοιχτής οικονομίας» επεξηγεί ο Μποντέ στα «ΝΕΑ». Η ηπιότερη προσέγγισή του έναντι του Βίλντερς θεωρείται ότι αποτελεί μοχλό για την ευκολότερη και απειλητικότερη διείσδυσή του στο ολλανδικό κοινό. Ποιες είναι οι προτεραιότητές του; Εξοδος της Ολλανδίας από την ΕΕ, έλεγχος των συνόρων και της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ανοιχτή οικονομία και ελεύθερο εμπόριο ελεγχόμενο, όμως, από τη Χάγη και όχι με όρους Βρυξελλών.
«Πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο της χώρας μας» τονίζει, θυμίζοντας τα επιχειρήματα υπέρ του Brexit του Νάιτζελ Φάρατζ. «Η Ολλανδία θα μπορούσε να διακυβερνηθεί καλύτερα χωρίς τις παρεμβάσεις των Βρυξελλών». Κατά τον Μποντέ, ο οποίος όπως και ο Φάρατζ έχει γαλλικές ρίζες, η ΕΕ αποτελεί ένα καρτέλ που βολεύει τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα και τις πολυεθνικές. «Οι πολίτες έχουν κουραστεί από την υφιστάμενη διακυβέρνηση και ζητούν αλλαγή» δηλώνει και χαρακτηρίζει το Brexit, το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός που έχει βιώσει. Τάσσεται, άλλωστε, υπέρ των δημοψηφισμάτων, ενώ θεωρεί την αναζήτηση ταυτότητας, υπό τη μορφή του ελληνικού «οίκου», απαραίτητη έναντι της παγκοσμιοποίησης.
Κάθε εβδομάδα φροντίζει να βρίσκεται στην ολλανδική επαρχία ενισχύοντας την παρουσία του κόμματός του, το οποίο αποκαλεί «κλασικό αναγεννησιακό κίνημα». Διευρύνει, μάλιστα, τις συζητήσεις με ιδέες πολιτικής φιλοσοφίας και αναφορές από τον Χέγκελ μέχρι τον Αριστοτέλη και τον γάλλο συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ. Ο Μποντέ υποστηρίζει ότι οι συντηρητικές του πολιτικές πεποιθήσεις έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από δύο γεγονότα που βίωσε την πρώτη του χρονιά ως προπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας του Αμστερνταμ: τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τη δολοφονία του ολλανδού ακροδεξιού πολιτικού Πιμ Φόρταϊν.
«Βγάλτε την Ελλάδα από το ευρώ»
Σχετικά με τη μετανάστευση θεωρεί τη Συνθήκη της Γενεύης «ξεπερασμένη» και τάσσεται υπέρ του αυστραλιανού μοντέλου, χωρίς το κλείσιμο συνόρων, αλλά με επιλεκτική αποδοχή μεταναστών «οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν και να δεχτούν την κουλτούρα μας». Οσον αφορά τους πρόσφυγες, η λύση βρίσκεται σε δημιουργία προσωρινών χώρων φιλοξενίας στην περιοχή της Μεσογείου και κοντά στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Για την Ελλάδα πιστεύει ότι η λύση στην οικονομική κρίση, «η οποία προκλήθηκε εξαιτίας της ευρωπαϊκής πολιτικής», βρίσκεται στην έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Επόμενος στόχος του η ενδυνάμωση του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου, αλλά και στις εκλογές για την ανάδειξη της ολλανδικής Ανω Βουλής το επόμενο έτος. «Στόχος μας είναι να αποτρέψουμε να αποκτήσει πλειοψηφία ο κυβερνητικός συνασπισμός, ώστε να μπλοκάρουμε νομοθετικές διαδικασίες» δήλωσε στα «ΝΕΑ». Μέχρι τότε φιλοδοξεί να ταράζει τα νερά της πολιτικής σκηνής ακόμη και μέσω μη πολιτικών γεγονότων, όπως έγινε δύο μήνες μετά την είσοδό του στο ολλανδικό Κοινοβούλιο, όταν ζήτησε να μεταφερθεί το πιάνο του στο γραφείο του. Ηταν μια είδηση που «έτρεξε» σε όλα τα μίντια.