Φάντασμα

Eνα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον Καμμένο. Το φάντασμα της κωλοτούμπας.

Είτε θα την κάνει και θα την πληρώσει πολιτικά ο ίδιος.

Είτε δεν θα την κάνει και θα το πληρώσει πολιτικά η κυβέρνηση.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Διότι δεν υπάρχει πλέον περίπτωση να λύσει η κυβέρνηση το Σκοπιανό με κάποιους άλλους «χρήσιμους ηλίθιους».

Ή με τον Καμμένο και βλέπουμε ή με κανέναν.

Ο Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι δεν μπαίνει στην κουβέντα κι ότι δεν θα πάει καν σε Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, αν δεν υπάρξει προηγουμένως ενιαία κυβερνητική θέση. Και θα είναι πολύ δύσκολο να κάνει μόνη της η υπόλοιπη αντιπολίτευση το μαξιλαράκι του Τσίπρα –άσε που δεν το θέλει κιόλας.

Ακόμη κι ο Θεοδωράκης θα το ξανασκεφτεί.

Ετσι ο υπουργός Αμυνας προσπαθεί να επινοήσει διάφορες οδούς διαφυγής μήπως γλιτώσει το πικρό ποτήρι.

Τη μια ντύνεται Παύλος Μελάς και την άλλη δηλώνει εμπιστοσύνη στον υπουργό Εξωτερικών. Αν ισχύει το δεύτερο, τότε πρέπει μάλλον να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα που εμπιστεύεται τον Κοτζιά.

Τελευταία ιδέα του Καμμένου, το δημοψήφισμα. Το οποίο σκέφτηκε μερικά εικοσιτετράωρα αφότου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξεκαθάρισε ότι δεν το σκέφτεται η κυβέρνηση!

Υποθέτω ότι στη συνέχεια θα προτείνει να λύσουμε το Σκοπιανό στον κλήρο, στα ζάρια, στο μπλακ τζακ και «στα τρία κόρνερ πέναλτι».

Εκτός κι αν ελπίζει να τον σώσουν οι Σκοπιανοί απορρίπτοντας πρώτοι την όποια συμφωνία. Θα δούμε, όρεξη να έχουμε.

Η όλη υπόθεση όμως έχει ήδη δύο διδάγματα.

Ενα πολιτικό. Οτι η αντιπολίτευση έκανε μια ορθή επιλογή στοχοποιώντας τον Καμμένο κι ο Τσίπρας μεγάλο σφάλμα ταυτιζόμενος με τον Καμμένο.

Τώρα οι μεν θα εισπράττουν από τον Καμμένο και ο δε θα τον πληρώνει. Δίκαιο. Του Τσίπρα φίλος είναι, όχι των άλλων.

Ενα ηθικό. Οτι μπορείς να κοροϊδεύεις κάποιους για λίγο αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για πολύ.

Είναι ωραία σκέψη αλλά (για να μην κάνω τον έξυπνο) πριν από εμένα το είπε ο Αβραάμ Λίνκολν.

Το καλό δηλαδή με την πολιτική είναι ότι στο τέλος του δρόμου επικρατεί πάντα η κοινή λογική και κερδίζει η ξεροκέφαλη πραγματικότητα.

Διότι όταν είσαι κυβέρνηση του 20% κι ο αντίπαλος προηγείται 10-12 μονάδες ακατέβατα, όταν έρχονται εκλογές και το ΠΑΜΕ σού πλακώνει την υπουργό με τα ψηλοτάκουνα κι όταν έχεις στήσει μαγαζί με τον Καμμένο δεν μπορείς να λύσεις όχι το Σκοπιανό αλλά ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών σου.