Αν η βλακεία αρχίσει να κινείται ποιος μπορεί να τη σταματήσει; Ο Κώστας Ζουράρις έχει αναρωτηθεί ποιος μπορεί να σταματήσει τη βλακεία, δεν αναρωτήθηκε όμως ποιος μπορεί να την κινήσει. Ο ίδιος πάντως κάνει φιλότιμες προσπάθειες για το δεύτερο, κάνοντας πολλούς να αναφωνήσουν «κι όμως κινείται».
Ο «χύδην» λόγος που χρησιμοποιεί ως βέλος για συγκεκριμένους (προφανώς) στόχους μοιάζει να αποτελεί ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια για να δει αν μπορεί να εφαρμοστεί ένας από τους νόμους του Νεύτωνα.
Αρέσκεται να δοκιμάζει τα όρια όσων στοχοποιεί παραβλέποντας πως μπορεί να αντιδράσουν και συνοδοιπόροι του. Οπως συνέβη με το τελευταίο του ατόπημα να προκαλέσει τους οπαδούς του Ολυμπιακού και του Αρη, με εκφράσεις χαμαιτυπείου. Πάτησε το κουμπί των αντιδράσεων με την περιέργεια ενός μικρού παιδιού. Ή μήπως με την κουτοπονηριά ενός πολιτικού που προσπαθεί να συσπειρώσει το ακροατήριό του υπενθυμίζοντας τις καταβολές του;
Δεν είναι πολλά άλλωστε τα γλυκαντικά που μπορούν να προσφέρουν οι κυβερνώντες στους εκλέκτορες. Φθηνό οπαδιλίκι, άντε και κανένα σιροπιαστό με την ονοματοδοσία της FYROM. Επανειλημμένα ο Ζουράρις έχει χρησιμοποιήσει την έκφραση «βλακόμετρο» αναφερόμενος φυσικά σε τρίτους. Αγνοεί φαίνεται τον άγραφο κανόνα που λέει πως βλάκας είναι αυτός που σε κάθε συζήτηση επιμένει συνεχώς πως είναι εξυπνότερος από τους άλλους.
