Αναζήτηση
Ο μπαμπάς του Κώστα Ζουράρι ήταν ίσως ο πρώτος επιστήμονας που επιχείρησε να απομυθοποιήσει και να απενοχοποιήσει τη σεξουαλικότητα –οι παλιότεροι αναγνώστες εφημερίδων θα θυμάστε τις μικρές καταχωρίσεις με πλαίσιο στις μικρές αγγελίες: «Γεώργιος Ζουράρις, σεξολόγος –ανικανότης, αφροδίσια νοσήματα, στείρωσις». Ο γιος του, Κώστας, ο πιο προβεβλημένος από τους τρεις γιους του, ήταν στο Παρίσι τα χρόνια του 1968, μάθαινε μια κάποια αντισυμβατικότητα, ασκούνταν στην παραδοξολογία, το έπαιζε τολμητίας και ανατρεπτικός. Ευκολάκι για έναν εύπορο κοσμογυρισμένο που απευθυνόταν σε επαρχιωτάκια μιας περίκλειστης Ελλάδας.
Το παιχνιδάκι της πρόκλησης έγινε το ψωμοτύρι του Κώστα Ζουράρι με το που γύρισε στην Ελλάδα. Με κάθε τρόπο και για όλα. Τον πρώτο καιρό, μάλιστα, είχε ως αλεξικέραυνο τη λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά, που και μόνο η ένταξη στους κόλπους της σε συγχωρούσε από επικρίσεις, μάλιστα μπορούσε να σε κάνει και συμπαθή, ως sui generis ιδεολόγο –άσε που ο Κώστας Ζουράρις δήλωνε καθηγητής, επειδή κάποτε είχε διδάξει στη Βενσέν, στο Παρίσι, τα χρόνια που η πρόκληση παραλίγο να γίνει καθεστώς. Ενταγμένος, ανένταχτος, αργότερα κοινοτιστής νεορθόδοξος, ο Ζουράρις συνέχισε το ταξίδι μέσα από την πρόκληση. Εξειδίκευσε ένα πασπάλισμα στον Θουκυδίδη, εισηγήθηκε το συναμφότερον για να εξηγήσει την «ελληνική φυλή» και, κρυμμένος πίσω από τον Παναγιώτη Νέλλα και τον Κωστή Μοσκώφ, συνέχιζε να καρπούται τη δόξα ενός που πουλάει στο πόπολο εξωτισμό με την άνεση του κακομαθημένου ξερόλα.
Ωσπου άρχισε να εκφράζεται ως αυτό που πραγματικά ήταν: ένας εχθρός της προόδου. «Μακεδονομάχος», έδωσε αγώνα για να μην περάσει η μεταρρύθμιση Καποδίστρια στον τόπο της καταγωγής του, δόξασε όποιον αναχρονισμό περνούσε από μπρος του, κάποια στιγμή έφτιαξε και κόμμα, το είπε Πυρίκαυστος Ελλάδα και συνέχισε να παριστάνει τον παρεμβατικό. Υστερα, στη Θεσσαλονίκη, βγήκε στα στέκια του ΠΑΟΚ ως φανατικός χούλιγκαν και εξελέγη βουλευτής, για να συμμαχήσει με τον Πάνο Καμμένο και, στη συνέχεια, με τον Αλέξη Τσίπρα και όσους εντυπωσιάζονται από τον καθαρευουσιάνικο αυταρχισμό, τα γαλλικά και το πιάνο του. Μέχρι και υπουργός υπό τον Γαβρόγλου έφτασε!
Αλλά ο κόσμος των γηπέδων που απαξίωσε πιο πρόσφατα δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, ως κανονικοί άνθρωποι δεν κομπλάρουν με την καθαρεύουσα ή το πιάνο. Κι ο γιος του σεξολόγου που έχει σε μεγάλη εκτίμηση το στεατοπυγικό του σύστημα την πάτησε. Ας πρόσεχε, το παραφόρτωσε το σύστημα.
