Ο χορός στο Λαύριο με τους… Γουόριορς

«Ποιος είναι απόψε ο τυχερός, στο Λαύριο γίνεται χορός» τραγουδούσε (σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι) το 1965 ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και ύστερα από 53 χρόνια η μικρότερη πόλη που έχει φιλοξενήσει ομάδα μπάσκετ της Α’ Εθνικής τηρεί απαρεγκλίτως το νόημα των στίχων του Νίκου Γκάτσου…

Εδώ και τρεις μήνες στο Λαύριο δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να χορεύουν και να γλεντοκοπάνε, σαν να γιορτάζουν κάθε μέρα την πολιούχο και προστάτιδά τους Αγία Παρασκευή!

Μία αγωνιστική πριν από το τέλος του πρώτου γύρου (και μετά την προχθεσινή εμφατική νίκη επί του Προμηθέα Πατρών με 101-87) οι Λαυριώτες ρεμβάζουν μαζί με τον Ολυμπιακό από τη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πίσω από τον Παναθηναϊκό, τον οποίο αντιμετωπίζουν την ερχόμενη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ και εδώ σε θέλω μάστορα!

Τις προάλλες, σχολιάζοντας την εμφάνιση της ομάδας του στο ΣΕΦ, ο Χρήστος Σερέλης είχε πει ότι «τόσο καλά που παίζαμε για 27 λεπτά, νόμιζα ότι είχαμε πιει τα ούζα μας και τα έβλεπα όλα διπλά». Προϊόντος του χρόνου, μπορεί να τα βλέπει και… τρίδιπλα, διότι ενώ πέρυσι τέτοια εποχή το Λαύριο βρισκόταν στη 12η θέση με ρεκόρ 3-9 και πρόπερσι –στην παρθενική συμμετοχή του –ασφυκτιούσε στην έσχατη με 2-10, τώρα…

«Τώρα γλεντάμε σαν να ‘χουμε πανηγύρι» απαντά γελώντας ο αεί ων και ωσαύτως ων (από τη σεζόν 2003-04) προπονητής της ομάδας. «Δεν είναι μόνο ότι νικάμε και παίζουμε απολαυστικό μπάσκετ, περισσότερο μας συναρπάζει η ατμόσφαιρα και το γεγονός ότι έχουμε γίνει υπόθεση της πόλης. Το Λαύριο έχει 8.000 κατοίκους και το Σάββατο μαζέψαμε τους 1.300 από αυτούς»!

Σε αυτή την έως τώρα φρενήρη και φαντασμαγορική πορεία που έκοψε από νωρίς την κουβέντα περί πιθανού πυροτεχνήματος, ο Σερέλης δεν βάζει ταβάνι ούτε προορισμό. «Απολαμβάνουμε ένα υπέροχο ταξίδι, χωρίς να ξέρουμε πού θα καταλήξει. Πλάκα πλάκα θα φτάσουμε να παίξουμε ντέρμπι κορυφής με τον Παναθηναϊκό, αλλά τέτοια ματς είναι εύκολα. Θα… ξεκουραστούμε λίγο και όταν θα τον υποδεχτούμε στην έδρα μας, όπως και τον Ολυμπιακό, ίσως καταφέρουμε να τους υποβάλουμε σε μια δοκιμασία».

Το Λαύριο παίζει ένα σαγηνευτικό μπάσκετ που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες νόρμες των ομάδων με στενό ορίζοντα και συγκεκριμένο στόχο, χώρια που προσομοιάζει με το «Seven seconds or less», που λανσάρισε ο Μάικ ντ’ Αντόνι τη σεζόν 2005-06 στους Φίνιξ Σανς. «Ναι, αυτό εκφράζει τη φιλοσοφία μου και αρέσει σε όλους εδώ» υπερθεματίζει ο Σερέλης. «Παίζουμε γρήγορα, επιθετικά, θεαματικά και τολμηρά, κάνουμε βουρ στον πατσά, που λένε, διότι δεν φοβόμαστε την ήττα. Δεν εννοώ ότι είμαστε τυχοδιώκτες, απλώς έχουμε υιοθετήσει ένα δόγμα που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά των παικτών μας».

Οντως τα χαρακτηριστικά των παικτών υποστηρίζουν αυτό το στυλ, με αποτέλεσμα οι Λαυριώτες να μοστράρουν τη δεύτερη καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος (με μέσο όρο 83 πόντους) και –τηρουμένων των αναλογιών και σε μικρογραφία –να αποτελούν την ελληνική εκδοχή των ομόχρωμών τους Γουόριορς! Το Λαύριο διαθέτει έξι πολυβόλα προεξάρχοντος του Μακένζι Μουρ (16,2 πόντοι, 7,0 ριμπάουντ, 4,6 ασίστ, 2,9 κλεψίματα, μία τάπα, 5,8 κερδισμένα φάουλ) που φιγουράρει στο Νο 1 του ranking και επιβεβαιώνει αυτό που του είπε –λες και διάβαζε βουλωμένο γράμμα –ο Σερέλης, το καλοκαίρι όταν τον άρπαξε μόλις τον αποδέσμευσε ο Προμηθέας…

«Ελα εδώ και θα βγεις ΜVP του πρωταθλήματος»!