Αναζήτηση
Γιατί άραγε ο απερχόμενος πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Γερούν Ντεϊσελμπλούμ επεδαψίλευσε ύμνο στον αντιμνημονιακό σχίστη των Μνημονίων Αλέξη Τσίπρα και στον πολύ πολύ αριστερό υπουργό του της Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτο; Ο «Γερούν γερά» ήταν σαφής. Εκτίμησε τον Τσίπρα όταν απέσυρε από τη διαπραγμάτευση τον Βαρουφάκη, στη Ρίγα της Λετονίας, κάτι που σήμανε την kolotumba της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Το επιβεβαίωσε και ο Γιάνης Βαρουφάκης, που φουρκισμένος έγραψε στο twitter ότι ο Ντεϊσελμπλούμ «έδωσε εύσημα στις μαζορέτες του αφεντικού του». Το επιβεβαίωσε, όμως, και ο Ευάγγελος Βενιζέλος στη Βουλή που, ουσιαστικός ως συνήθως, συμπεραίνει ότι, μετά το εξάμηνο της παραλίγο πρόσκρουσης στον τοίχο της παράνοιας, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι «απλώς πρόθυμη, μία κυβέρνηση που επιδιώκει να αποδείξει ότι κάνει delivery, όπως λέγεται η ανταπόκριση στις υποχρεώσεις στη διάλεκτο των Βρυξελλών, αλλά είναι μία κυβέρνηση απολύτως ενδοτική».
Για ποιο λόγο άραγε υποτάχθηκε η κυβέρνηση των ανθρώπων που «θα παίζανε το ζουρνά για να χορεύουν οι αγορές»; Υπάρχει άλλος λόγος πλην της γλυκιάς εξουσίας; Εντάξει, κίνητρο θα μπορούσε να είναι και η άγνοια κινδύνου, αλλά η άγνοια δεν είναι υποχρεωτικά εμπόδιο, αρκεί να υπάρχει κάποιος μπούσουλας για να ακολουθήσεις –και εν προκειμένω τον μπούσουλα τον κρατούν οι δανειστές.
Λέει αυτός ο μπούσουλας πουθενά για «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια; Το μόνο που λέει είναι ότι τελειώνει το τρίτο Μνημόνιο το οποίο υπέγραψαν Τσίπρας και Καμμένος. Ο απερχόμενος επικεφαλής του EuroWorkingGroup Τόμας Βίζερ, ήδη, έκανε λόγο για επιτήρηση ώς το 2060, και μάλιστα με βαρείς όρους.
Αρα, τι εννοεί ο Πρωθυπουργός μιλώντας για καθαρή έξοδο; Τίποτα. Πετάει μια λέξη που για όσους τον υποστηρίζουν ακόμα και για τις κομματικές οργανώσεις του μπορεί να χρησιμεύει για μια μικρής διάρκειας καινούργια αντιευρωπαϊκή ρητορική –θα του χρησιμεύσει αν κάνει τις εκλογές το 2018. Αλλά μετά; Μετά;
Μετά, τίποτα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος περιγράφει το μετά ως υπαρξιακό κενό. Η επόμενη μέρα έχει οικονομική καθήλωση και νέα λιτότητα. Αυτό φέρνει η υποταγμένη στους δανειστές δήθεν αντιμνημονιακή κυβέρνηση.
Οσο για την αντιπολίτευση, ας μην περιμένει απλώς το φρούτο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να σαπίσει. Η αντιπολίτευση, ΝΔ και Κεντροαριστερά, χρωστά στους πολίτες όχι γενικολογίες αλλά τις προτάσεις που θα γεμίσουν το υπαρξιακό κενό της μετά το τρίτο Μνημόνιο εποχής. Υπάρχουν;
