Τα όμορφα σενάρια όμορφα καίγονται, είναι ο τίτλος που θα μπορούσα να δώσω στο σημερινό μου πόνημα, με αφορμή τα όσα διακινούσε χθες το πλήθος, ανώνυμο και επώνυμο, στα καφενεία πέριξ της γνωστής πλατείας Κολωνακίου περί της δήθεν άμεσης ένταξης στον ΣΥΡΙΖΑ του βουλευτή Σπύρου Δανέλλη. Φίλος από παλιά με τον Σπύρο, όπως είναι φυσικό και λογικό του τηλεφώνησα, κυρίως για να επιβεβαιώσω αυτό που αρχικά πίστευα για όλα αυτά –ότι δηλαδή δεν υπάρχει θέμα. Και δεν υπάρχει!
Ο άνθρωπος δεν πήγε να ψηφίσει στην προχθεσινή ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο, διότι όπως μου εξήγησε δεν ήθελε να βρεθεί στη δύσκολη θέση να καταψηφίσει όταν σε αυτό περιλαμβανόταν το «εμβληματικό», όπως μου το χαρακτήρισε, άρθρο για την καθιέρωση της αρχής της πλειοψηφίας στην κήρυξη μιας απεργίας.
–Εμείς αυτό το λέγαμε εξαρχής ως Ποτάμι. Πώς θα καταψήφιζα κάτι το οποίο πιστεύω και το οποίο θεωρώ ως τη μεγάλη πληγή του συνδικαλιστικού κινήματος και ως το στοιχείο που φέρει βαριά ευθύνη για ό,τι έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα; Προτίμησα λοιπόν να απέχω για να μη έρθω σε σύγκρουση με τα πιστεύω μου. Αυτό, τίποτε άλλο.
–Μα εδώ, ρε φίλε, σε φέρνουν να είσαι έτοιμος να προσχωρήσεις (τον πίεσα, έτι περαιτέρω) στον ΣΥΡΙΖΑ.
–Το ξέρω, αλλά δεν υφίσταται τέτοιο θέμα.
Πάνω που είναι να τον κλείσω, μου πετάει και την ατάκα: «Το φλερτ είναι μονόπλευρο, δεν υπάρχει ανταπόκριση από μένα, δεν με αφορά»!
Το οποίο, σε απλά ελληνικά, σημαίνει ότι κάποιος/οι τον έχουν διπλαρώσει τον άνθρωπο και τον βολιδοσκοπούν «μήπως θέλει να έρθει στον ΣΥΡΙΖΑ».
Μικροκομματικά κόλπα παλιού καιρού, θα επισημάνω…
Πολλά νεύρα
Ο Δανέλλης δεν πάει ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν πάει ούτε και ο άγνωστός μου κύριος Μεγαλομύστακας εκ Σερρών ορμώμενος, ο οποίος ούτε μεγαλομύστακα διαθέτει (ένα γενάκι του είδους τρεις μέρες αξύριστος) ούτε διατεθειμένος είναι να αποχωριστεί τον πρόεδρο τον Λεβέντη τον καραμπουζουκλή. Νέο παιδί, μόλις 29 ετών, βρέθηκε από καραμπόλες στη Βουλή, ως υποψήφιος με το λεβεντοκόμμα και τώρα με έκπληξη διαπιστώνει ότι είναι περιζήτητος από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προκειμένου να διευρύνουν την κοινοβουλευτική τους δύναμη. Αλλά το παλικάρι είναι βαθιά δημοκράτης και ούτε το σκέφτεται να παίξει «βρώμικα» τον πρόεδρο, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είναι στα κάγκελα μετά και τις τελευταίες εξελίξεις (προσχώρηση κυρίας Μεγαλοοικονόμου στον ΣΥΡΙΖΑ). Πολλά νεύρα, σου λέει. Και αναζητεί κάμερες να ξεσπάσει…
«Κρυφογελούσε!»
Φυσικά δεν θα δακρύσουμε γι’ αυτό. Διότι υπάρχει το παρελθόν του, από το οποίο τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω. Την κομπορρημοσύνη του ή την αλαζονεία του όταν ανέβαινε στο βήμα και μιλούσε (όπως και μιλάει) από καθέδρας; Επίσης που αυτό το σύμπτωμα της δημόσιας ζωής χαριεντιζόταν πριν από κανένα χρόνο με τον Τσίπρα και μας «θύμιζε» κάθε τόσο το πόσο τεράστιος είναι ο Πρωθυπουργός και πόσο ικανός είναι να τα βγάλει πέρα; Ή μήπως δεν κρυφογελούσε από ικανοποίηση που οι φήμες (εκπορευόμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα συστήματά του) τον έφερναν να είναι έτοιμος να αντικαταστήσει στη θέση του κυβερνητικού εταίρου τον τότε και νυν (και αεί) συνεταίρο Τσίπρα;
Ασε το άλλο, που την «έπεφτε» χωρίς αιτία πότε κατά της προέδρου Φώφης και πότε κατά του ΠΑΣΟΚ, διότι τάχα μου αυτός εκπροσωπεί τη δημοκρατική παράταξη και όλοι αυτοί οι υπόλοιποι είναι απλώς σφετεριστές του χώρου.
Τούτων δοθέντων, έχω την αίσθηση ότι αν ένα πράγμα ισχύει πέραν πάσης αμφισβήτησης είναι το «όλα εδώ πληρώνονται»…
Στάσου μύγδαλα…
Στο μεταξύ, ενώ εμείς ασχολούμαστε με τον πρόεδρο Λεβέντη και τα δεινά που επισώρευσε επί της κεφαλής του η όλη του παρουσία, συνταρακτικά γεγονότα εξελίσσονται με αφορμή το λεγόμενο «μακεδονικό».
Δεν αναφέρομαι φυσικά στον κυβερνητικό συνεταίρο Τσίπρα που κάνει ό,τι μπορεί για να ξεφύγει από τη μέγγενη της ονομασίας της Σκοπίων (μέχρι τον Ιντιάνα Τζόουνς υποδύθηκε χθες ο χριστιανός, εμφανίζοντας κάποιον χάρτη από το πουθενά…), διότι, όπως κατ’ επαναληψιν έχω εξομολογηθεί, αισθάνομαι μία αποστροφή ακόμη και να αναφέρω το όνομά του.
Οχι, αναφέρομαι στη μορφή που ακούει στο όνομα Γκλέτσος, Απόστολος Γκλέτσος, δήμαρχος και ενίοτε ηθοποιός, ο οποίος με τηλεοπτικό του μήνυμα χθες προειδοποίησε τον Τσίπρα και τον συνεταίρο του ότι μην κάνουν καμιά βλακεία και δεχθούν σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια, διότι ο άνθρωπος έχει λάβει δραστικές αποφάσεις.
Μεταφέρω αμέσως, το σχετικό απόσπασμα από την προειδοποίηση του περί ου ο λόγος σοβαρού δημοσίου παράγοντος, προς γνώσιν και συμμορφωσιν των προαναφερομένων:
«Κρίνοντας εντελώς ρεαλιστικά, αν τα Σκόπια πάρουν το συνθετικό Μακεδονία είναι η αρχή του τέλους για το έθνος μας. Αν συμβεί αυτό, θα παραιτηθώ το επόμενο λεπτό».
Οχι, ρε φίλε, στάσου. Στάσου μύγδαλα…
Γραμμάτιο ήταν και πάει
Υποθέτω οι επιμελείς εκ των αναγνωστών μου θα με θυμήθηκαν πληροφορούμενοι χθες ότι ο πρόεδρος Αλέξης έκανε μεν αποδεκτή την παραίτηση του (μ)παοκτσή Ζουράρι αλλά δεν συμπλήρωσε τη θέση του στο Υπουργικό Συμβούλιο, αναθέτοντας τα όποια καθήκοντα Ζουράρι ως υφυπουργού (αλήθεια, ποια ήταν; Παραμένει ένα μυστήριο αυτό) στον υπουργό Παιδείας Γαβρόγλου. Προφανώς δεν ήταν και τίποτε σπουδαίο αυτό που είχε επιφορτισθεί ο Ζουράρις. Δεν κατείχε ας πούμε κάποιο νευραλγικό πόστο, τέτοιο που μετά την αποπομπή του να δημιουργούσε αξεπέραστα προβλήματα στη λειτουργία του υπουργείου.
Δυστυχώς για τον επικεφαλής της Πυρικαύστου Ελλάδας (έτσι το λέει το κόμμα του ο ελληνιστής, φιλόσοφος και άλλα τινά Ζουράρις) παραπληρωματικός ήταν στην κυβέρνηση, ένα ακόμη γραμμάτιο του συνεταίρου Τσίπρα που ο άλλος έσπευσε να εξοφλήσει. Τώρα θέλω να δω ποιον θα βάλει εκεί.
Πάντως για το πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός τα λέγαμε και χθες. Να πραγματοποιηθεί πρώτα το Eurogroup και μετά βλέπουμε…
Επίδομα Τσάβες
Εσείς στην πρώτη σελίδα διαβάσατε για τη νέα μεγάλη επιτυχία ΣΥΡΙΖΑ (τη μείωση – σοκ του αφορολογήτου), αλλά υπάρχουν και ευοίωνες, αισιόδοξες, ειδήσεις. Ερχονται φυσικά από τη Βενεζουέλα, όπου ο γιος του θεού Τσάβες, πρόεδρος Μαδούρο, έκανε χθες μια γενναία κίνηση –του λοιπού θα δίνει επίδομα 3,8 δολαρίων μηνιαίως (ΜΗΝΙΑΙΩΣ!!) στις κυοφορούσες κυρίες!
Να τα βλέπει ο πρόεδρος Αλέξης αυτά και να παίρνει μαθήματα για το πώς γίνεται η επιδοματική πολιτική…