Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η άποψη που είχε διατυπώσει σε ανύποπτο χρόνο ο σημερινός Πρωθυπουργός –«όταν έχεις την κυβέρνηση δεν σημαίνει πως έχεις και την εξουσία» –και επανέλαβαν αργότερα υπουργικά αλλά και πιο αναρμόδια χείλη έχει εκθέσει και τον ίδιο και την κυβέρνησή του.
Και τον έχει εκθέσει όχι μόνο ως θεωρητικό κατασκεύασμα που συγκρούεται ευθέως με τη λειτουργία της δημοκρατίας, δηλαδή με ένα σύστημα πολλών εξουσιών που ισορροπούν μεταξύ τους ελέγχοντας η μία την άλλη. Αλλά και ως αυτό που φαίνεται να είναι μία από τις εφαρμογές στην πράξη: οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη ή μάλλον ένα πλήθος παρεμβάσεων που γίνονται με διάφορους τρόπους και σε διάφορα επίπεδα.
Η αντιπολίτευση, ένας άλλος θεσμός της δημοκρατίας που έχει χρέος να ασκεί έλεγχο στην εκτελεστική εξουσία, μέτρησε περισσότερες από είκοσι μείζονες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη σε αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Παρεμβάσεις που, σύμφωνα με τον μακρύ αυτόν κατάλογο, αρχίζουν από δηλώσεις και υποδείξεις προς τους δικαστές και φτάνουν έως την ηθική εξόντωση μη αρεστών λειτουργών της Δικαιοσύνης.
Η κυβέρνηση έχει χρέος να απαντήσει σε αυτό το βαρύτατο κατηγορώ της αντιπολίτευσης. Εχει τη θεσμική υποχρέωση απέναντι στους πολίτες να ξεκαθαρίσει πώς αντιλαμβάνεται τις σχέσεις της με τους υπόλοιπους θεσμούς της δημοκρατίας. Και ασφαλώς να πείσει ότι πολιτεύεται με βάση τη συνταγματική επιταγή της διάκρισης των εξουσιών και όχι με αντιδημοκρατικές απόψεις που εκστομίζονται από αρμόδια και λιγότερο αρμόδια χείλη.
