Μόνο τις τελευταίες μέρες και μόνο από το υπουργείο Παιδείας αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η συγκρότηση:
– Μιας τριμελούς επιτροπής που αποτελείται από πέντε μέλη.
– Μιας πενταμελούς επιτροπής που αποτελείται από οκτώ μέλη.
– Και μιας τριμελούς επιτροπής που αποτελείται από τέσσερα μέλη.
Ως «δόγμα Βαμβακούλα» έχει πλάκα. Αλλά δεν είναι τόσο αθώο.
Ουδέποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν οικειοποιήθηκε κατά τόσο απροκάλυπτο και απροσχημάτιστο τρόπο το κράτος δημιουργώντας αναρίθμητες γραμματείες, ειδικές γραμματείες, επιτροπές κι υπηρεσίες στις οποίες διορίζονται στρατιές φίλων της.
Αν η σύζυγος του Πρωθυπουργού εξακολουθεί να απορεί «ποιος από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επωφελήθηκε προσωπικά», δεν έχει παρά να ανοίξει την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Θα βρει περισσότερα ονοματεπώνυμα κι από τον τηλεφωνικό κατάλογο!
Προεκλογικά ο σύζυγός της δήλωνε σε μια συνέντευξη ότι θα καταργήσει τις «στρατιές μετακλητών» στο Δημόσιο. Τελικά διόρισε μετακλητό ακόμη και τον δημοσιογράφο (της «Αυγής») που του έπαιρνε τη συνέντευξη!
Το πρωτοφανές της γενικής επίδοσης είναι από μόνο του εντυπωσιακό, αφού και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν έχουν πολλά γαλόνια στην οικειοποίηση του κράτους.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όμως όχι μόνο τους ξεπέρασαν, αλλά το κατάφεραν σε περίοδο δημοσιονομικού περιορισμού κι αυστηρά ελεγχόμενων δαπανών και προσλήψεων.
Μάστορες. Διότι εκείνο που καθιστά τη φαυλότητά τους υποδειγματική είναι η έλλειψη φραγμών κι ορίων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο διορισμός στο ΔΣ της ΕΡΤ μιας κυρίας άσχετης με το αντικείμενο αλλά ήδη «μετακλητής υπαλλήλου» στο Γραφείο του Καμμένου.
Οταν ετέθη θέμα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, ο υπουργός Παππάς δικαιολογήθηκε λέγοντας:
Δεν θα πάμε στο άλλο άκρο, να θεωρείται μεμπτή η πολιτική στράτευση!
Ποια πολιτική στράτευση; Μετακλητή υπάλληλος είναι η κυρία! Εκτός κι αν στο μυαλό του αριστερού υπουργού η στράτευση και η υπαλληλία είναι περίπου ταυτόσημες έννοιες.
Στην προκειμένη περίπτωση δυστυχώς η φαυλότητα της επιλογής ωχριά μπροστά στον κυνισμό του φαύλου.
Ο οποίος αγγίζει τα όρια της γελοιότητας όταν ο επικεφαλής του κινήματος Δεν Πληρώνω διορίζεται στο Μέγαρο Μαξίμου. Αναρωτιέμαι: Ο «δεν πληρώνω» θα πληρώνεται;
Δεν ξέρω αν στην παγκόσμια ιστορία της φαυλότητας υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο.
Για την ακρίβεια, όμως, δεν πρέπει να υπάρχει άλλο προηγούμενο παράταξης της οποίας το συλλογικό ήθος να εκποιείται καθημερινά κι επώνυμα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Επιβεβαιώνοντας την υποψία πολλών (αλλά και του γράφοντος) ότι οι διαπρύσιοι εισαγγελείς της «λεηλασίας του τόπου» από τους προηγούμενους, τρεις σκασίλες έχουν για τη λεηλασία.
Το πρόβλημά τους είναι ότι για κάποιο λόγο βρέθηκαν στην απέξω και δεν πήραν μερτικό.
