Διαβολικά έργα τέχνης, σατανικοί στίχοι, βλάσφημοι καλλιτέχνες, πιστοί με αγιαστούρες έξω από κινηματογράφους, σταυροί που τους κραδαίνουν στον αέρα σαν κοντάκια όπλων. Σκαλοπατάκια που οδηγούν στις κορυφές του θρησκευτικού φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, όλων των δογμάτων, όταν ανακαλύπτουν τον εχθρό στα έργα τέχνης. Αν μπαζώσουμε όμως, ως κοινωνίες, τα σκαλοπατάκια, η πρόσβαση στην κορυφή θα είναι δύσκολη έως ανέφικτη. Διότι, επί της ουσίας και των προθέσεων, η καταστροφή από τους τζιχαντιστές του ναού του Βαάλ και άλλων μνημείων στην Παλμύρα ή οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε κέντρα και εκδηλώσεις της δυτικής ποπ κουλτούρας διαφέρουν από την κατακρήμνιση του γλυπτού Phylax του Κωστή Γεωργίου (που τελικά δεν το πήρε ο άνεμος) μόνο ως προς τα μεγέθη και το απότοκο διεθνούς δημοσιότητας.

Θα μπορούσε να ήταν το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος γκρεμίσματος» και όχι μόνο, διότι, με το που τοποθετήθηκε στην είσοδο του Δήμου Παλαιού Φαλήρου, άρχισαν οι αγιασμοί και τα «απεταξάμην». Ούτε μόνο διότι ζούμε σε μια χώρα που στα πανηγύρια πωλούν τις πέτρες του Ιωάννη του Δροσιστή για να κρατούν σταθερή τη θερμοκρασία στους 24 βαθμούς Κελσίου (όσα και τα χρόνια του αγίου). Αλλά κυρίως λόγω του φανατισμού που, απ’ όπου κι αν προέρχεται, έχει αναχθεί σε επικοινωνιακό πρόσημο. Μαζί με τους θρησκόληπτους συντάχθηκαν και οι διαδικτυακοί «ειδήμονες» που βρήκαν τον Phylax κακόγουστο και άρχισαν τα ειρωνικά σχόλια. Ενώ να μην ξεχνάμε και τους επαναστάτες του φρεντοτσίνο που αποκεφαλίζουν και βανδαλίζουν αγάλματα λογοτεχνών για να καταγγείλουν την αστική κουλτούρα.

Ανθρωποι εγκλωβισμένοι μέσα στον μικρόκοσμο της θρησκοληψίας, της πολιτικής ιδεοληψίας ή του εγωκεντρισμού τους. Που δεν γνωρίζουν πως όταν τα βάζεις με την τέχνη, μακροπρόθεσμα θα χάσεις. Γιατί η τέχνη είναι και αυτή θρησκεία. Αν την πιστέψεις, μπορεί να σε σώσει.

Τελευταία Νέα