Η κίνηση του σκοπιανού διαπραγματευτή Βάσκο Ναουμόσκι να δηλώσει, χωρίς να έχει καν ενημερώσει την κυβέρνηση της χώρας του, ότι οι ιδέες που παρουσίασε στη Νέα Υόρκη ο Μάθιου Νίμιτς δεν συνιστούν βάση για μια αξιοπρεπή λύση ανέδειξε με απόλυτη σαφήνεια τις σοβαρές διαφωνίες που πρέπει να ξεπεραστούν στο εσωτερικό της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), ώστε να βρεθεί λύση στη χρονίζουσα εκκρεμότητα.

Η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος εκείνη την ώρα βρισκόταν σε δείπνο με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, στο οποίο συμμετείχε και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ, εξέδωσε λίγο μετά τα μεσάνυχτα ανακοίνωση με την οποία ουσιαστικά άδειαζε τον Ναουμόσκι (ο οποίος είχε επιλεγεί από την προηγούμενη κυβέρνηση) και έλεγε ότι όσα διημείφθησαν στα Ηνωμένα Εθνη υπό τον Νίμιτς μπορούν να αποτελέσουν βάση για να συνεχιστεί η διαπραγματευτική διαδικασία.

Ο Ζόραν Ζάεφ μπορεί να κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2016 στην ΠΓΔΜ, χάρη στη συνεργασία του με αλβανικά κόμματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η πορεία του είναι ανέφελη. Ο συνασπισμός της Σοσιαλδημοκρατικής Ενωσης (SDSM) του οποίου ηγείται ο Ζάεφ έλαβε 49 έδρες στο Κοινοβούλιο (σε σύνολο 120 εδρών), αλλά το μεγαλύτερο κόμμα σε αυτό αναδείχθηκε το εθνικιστικό VMRO – DPMNE που κέρδισε 51 έδρες.

Ο βασικός εταίρος του Ζάεφ είναι το αλβανικό κόμμα Δημοκρατική Ενωση για την Ενσωμάτωση (DUI), που αν και έχασε σχεδόν το ήμισυ της κοινοβουλευτικής του δύναμης, διατήρησε 10 έδρες. Συνολικά η κυβέρνηση έχει πλειοψηφία 62 εδρών στο 120μελές Κοινοβούλιο. Πρόκειται για ισχνή πλειοψηφία, που αφαιρεί μάλιστα κάθε δυνατότητα συνταγματικών τροποποιήσεων καθώς για αυτές απαιτούνται τουλάχιστον 80 έδρες.

Το εθνικιστικό VMRO – DPMNE που υπέστη και σοβαρή ήττα στις πρόσφατες τοπικές εκλογές προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές του μετά την περίοδο Γκρούεφσκι, η οποία σημαδεύτηκε από εκτεταμένη διαφθορά. Ουσιαστικά, μετά την αποχώρηση του πρώην πρωθυπουργού, ο άνθρωπος που εκφράζει τις θέσεις του VMRO είναι ο πρόεδρος Γκιόργκι Ιβανόφ που διατηρεί καλό όνομα εντός της χώρας. Η δε συνεργασία του Ζάεφ με τους Αλβανούς της χώρας αναδεικνύει περισσότερο τον ρόλο του Ιβανόφ σε αυτή την ιδιότυπη «συγκατοίκηση», όπως φαίνεται από την πρόθεσή του να ασκήσει βέτο στη διεύρυνση χρήσης της αλβανικής γλώσσας. Παρά τα προβλήματά του με τη Δικαιοσύνη, ο Γκρούεφσκι εξακολουθεί να ελέγχει σε σημαντικό βαθμό το VMRO – DPMNE, καθώς τον περασμένο Δεκέμβριο μπόρεσε να επιβάλει στην ηγεσία του κόμματος τον Χρίστιαν Μισκόφσκι, που θεωρείται «μαριονέτα». Ηδη έχουν υπάρξει αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος από κορυφαία στελέχη όπως ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Αντόνιο Μιλόσοσκι, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Τράικο Βελιανόσκι και ο πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας Ιλια Ντιμόσκι που είχαν ζητήσει αναβολή της εκλογής νέου αρχηγού.