Το φινάλε της περσινής σεζόν αναμφίβολα έδωσε θετικό πρόσημο στον Μανόλο Χιμένεθ, που κατάφερε να μεταμορφώσει προς το καλύτερο την εικόνα της ΑΕΚ, εξασφαλίζοντάς της παράλληλα το «καλό» ευρωπαϊκό εισιτήριο μέσω των πλέι οφ. Ετσι κέρδισε και το στοίχημα της παραμονής του στην Ενωση για τη φετινή σεζόν, κατά την οποία οι προσδοκίες ανέβηκαν κατακόρυφα.

Η ομάδα ενισχύθηκε με ποιοτικές μεταγραφές, κατάφερε να επιστρέψει στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης ύστερα από το έξι χρόνια καταγράφοντας δύο εντυπωσιακές εμφανίσεις επί της Μπριζ (έχοντας νωρίτερα αποκλειστεί από την ανώτερη ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και έδειχνε έτοιμη για το βήμα παραπάνω. Κάτι που αποδείχθηκε και από το ξεκίνημά της στη χρονιά, που ήταν εντυπωσιακό.

Η Ενωση, παρουσιάζοντας ομοιογένεια και δίψα για διάκριση, κατάφερε να βρεθεί από νωρίς οδηγός στην κούρσα του πρωταθλήματος. Καταγράφοντας μια εντυπωσιακή νίκη με ανατροπή επί του Ολυμπιακού, μια νίκη επί του ΠΑΟΚ και μια ισοπαλία στην Λεωφόρο κόντρα στον Παναθηναϊκό, στα τρία ντέρμπι. Κλείνοντας ωστόσο τον πρώτο γύρο ως δεύτερη, σε απόσταση βολής όμως από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.

Την ίδια στιγμή, που κατάφερε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στις 32 του Europa League, περνώντας ως δεύτερη στον όμιλό της πίσω από την Μίλαν, από την οποία απέσπασε δύο βαθμούς στις ισάριθμες αναμετρήσεις τους. Με τα παραπάνω επιτεύγματα να πιστώνονται σε μεγάλο βαθμό και στον Χιμένεθ.

Κάτι που ενδεχομένως έπαιξε τον ρόλο του και στην αλλαγή πλεύσης που παρατηρήθηκε στις μεταγραφές. Οπου τον Γενάρη η ΑΕΚ έκανε τις δύο πρώτες προσθήκες της από πολύ νωρίς, αποκτώντας τους παίκτες που επιθυμούσε ο ισπανός τεχνικός (Μασούντ, Μοράν), παρότι εντός ομάδας υπήρχαν ενδοιασμοί για τις εν λόγω επιλογές. Ειδικά για εκείνη του Ιρανού. Δείγμα της εμπιστοσύνης με την οποία περιβάλλει πλέον τον Χιμένεθ και η διοίκηση της ομάδας, δίνοντάς του επί της ουσίας το απόλυτο κουμάντο στο ποδοσφαιρικό τμήμα.