Η Αριστερά για τον Αλέξη Τσίπρα, ανέκαθεν, ήταν όπως την περιέγραψε η κυρία Μπέττυ Μπαζιάνα στην πρόσφατη συνέντευξή της. Η πρώτη φορά που εκείνη η άκαμπτη αντίληψη για τον κόσμο συμπληρώθηκε με μια στοχαστική προσαρμογή της ήταν όταν ο μετέπειτα Πρωθυπουργός ανακάλυψε, σαν σε όραμα, την Αριστερά του Κυρίου, επισκεπτόμενος τον Αύγουστο του 2014 το Αγιον Ορος.
Οπως ίσως θυμάστε, όλα συνέβησαν όταν ο Τσίπρας επισκέφτηκε την εκκλησία του Πρωτάτου των Καρυών, όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που αποκαλείται και «Αξιον εστί». Μετά την ξενάγησή του στον ναό από τον πρωτεπιστάτη γέροντα Συμεών τον Διονυσιάτη, ζήτησε να μείνει για λίγο εντελώς μόνος μέσα στο ιερό. Τελικά, έμεινε με την εικόνα για δέκα ολόκληρα λεπτά. Δεν ξέρουμε αν έζησε την έκσταση, ξέρουμε όμως ότι στη συνέχεια έριξε γέφυρες στην εκκλησιαστική ιεραρχία, υπέστειλε μια καταστατική θέση του κόμματός του για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους και μια χαρά εντάχθηκε στην ελληνορθόδοξη ιδεολογία της χώρας.
Για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν παρά του Αδώνιδος Γεωργιάδου του προφήτου, ότι και με τον Χομεϊνί θα πάει προκειμένου να κυβερνήσει τη χώρα.
Με τον Χομεϊνί δεν πήγε. Πήγε όμως με τον Πάνο Καμμένο. Και τα βρήκαν μια χαρά σε όλη τη διαδρομή της διακυβέρνησής τους –μάλιστα, όταν χρειάστηκε, ο Τσίπρας, ως Πρωθυπουργός, προτίμησε να θυσιάσει τον Νίκο Φίλη προκειμένου να μη δυσαρεστήσει τον συνεταίρο του. Μικρή θυσία, εδώ κάποιος άλλος από τη θρησκευτική παράδοση είχε θυσιάσει τον μόσχο τον σιτευτό.
Οποια θυσία κι αν κάνει όμως ο Τσίπρας, στη δεδομένη συγκυρία της απόλυτης μνημονιακής κωλοτούμπας, χάριν της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά ακόμα, τα πράγματα σκουραίνουν. Οσο κράτος κι αν απέμεινε για να λεηλατήσει η κυβέρνηση, όση προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσει, τα νούμερα δεν βγαίνουν: οι επόμενες εκλογές θα είναι εκλογές ήττας για τον ΣΥΡΙΖΑ και τις ακατάσχετες υποσχέσεις του. Στην αγωνία του να βρει πεδίο για να πλήξει την αντιπολίτευση, ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε το ξεχασμένο Μακεδονικό. Το ανακάλυψε όχι για να το λύσει, αλλά για να το χρησιμοποιήσει ως καταλύτη εξελίξεων στο εσωτερικό της ΝΔ.
Τι κατάφερε όμως εντέλει; Να το κάνει πρόβλημα της κυβέρνησής του. Οχι μόνο ενδοκυβερνητικό πρόβλημα, λόγω της δοκιμασίας στην οποία εισέρχεται η συνοχή του συνεταιρισμού του με τον Καμμένο, αλλά πιθανόν και του κόμματός του. Τι θα κάνει, αίφνης ο Πρωθυπουργός, αν δει κάποιους βορειοελλαδίτες πασοκογενείς συριζαίους στη συγκέντρωση του Φραγκούλη Φράγκου;
Αυτές οι συγκεντρώσεις, τις οποίες η ΝΔ παρέκαμψε εύκολα ενσωματώνοντας στην πολυσυλλεκτικότητά της το λαϊκοδεξιό προφίλ των μακεδονομάχων εντός της, θα μπορούσαν να γίνουν ιδεολογικό πρόβλημα για τον Τσίπρα και, κυρίως, για την Αριστερά της Κυρίας του.
Γι’ αυτό ο Τσίπρας έσπευσε όχι στον Χομεϊνί αλλά στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, επιδιώκοντας ήπιες αντιδράσεις από την Εκκλησία. Για να σώσει την Αριστερά της Κυρίας του, έσπευσε ως εκπρόσωπος της Αριστεράς του Κυρίου. Είθε τα οργισμένα ράσα να τον σπλαχνισθούν. Αλληλούια!
Τελευταία Νέα