Για να προσπεράσουμε την ανόητη συζήτηση, θα υπενθυμίσω τις τρεις βασικές προϋποθέσεις επίλυσης του Σκοπιανού.
Προϋπόθεση πρώτη. Να συμφωνήσουν στην κυβέρνηση της FYROM μεταξύ τους.
Προϋπόθεση δεύτερη. Να συμφωνήσουν στην κυβέρνηση της Ελλάδας μεταξύ τους.
Προϋπόθεση τρίτη. Να συμφωνήσουν οι δύο κυβερνήσεις μεταξύ τους.
Ολα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα κι άνευ σημασίας. Αν θίχτηκε ο σκοπιανός διαπραγματευτής με τον Νίμιτς, αν οι βουλευτές της ΝΔ πάνε ή δεν πάνε στο συλλαλητήριο κι αν ο ΠΑΟΚ θα πάρει τον Μολέντο. Αδιάφορο.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι βασικές προϋποθέσεις δεν περπατάνε. Και γι’ αυτό δυσκολεύομαι να καταλάβω τους διάφορους «επισπεύδοντες».
Ο Πρωθυπουργός, λέει, εξέφρασε την αισιοδοξία του στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και ζήτησε να γίνει μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης του ελληνικού λαού.
Και για την αισιοδοξία, κανένα πρόβλημα. Δικαίωμά του. Παλαιότερα αισιοδοξούσε ότι η Μέρκελ «αποκλείεται να πει όχι» σε όσα της προτείνουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ –την ξέρουμε τη συνέχεια.
Αλλά την εκστρατεία ενημέρωσης δυσκολεύομαι να την καταλάβω. Δηλαδή ποιους να ενημερώσει και για ποιο ζήτημα; Εχει προκύψει κάτι που δεν ξέρουμε και πρέπει να ενημερωθούμε;
Το μόνο που διαβάζω είναι διάφορες αερολογίες στις κυβερνητικές εφημερίδες για τον Σαμαρά, τον Καραμανλή, τη ΝΔ και πόσο στριμωγμένος είναι (υποτίθεται) ο Μητσοτάκης.
Ωραίο το παραμύθι αλλά δυστυχώς δεν έχει δράκο. Διότι στριμωγμένος ή όχι, σίγουρα δεν είναι ο Μητσοτάκης που κυβερνά. Ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Καραμανλής, παρεμπιπτόντως.
Συνεπώς δεν είναι δική τους δουλειά να διαπραγματευτούν ούτε να λύσουν το Σκοπιανό. Είναι δουλειά εκείνων που (ευτυχώς, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εφημερίδες) δεν είναι στριμωγμένοι.
Και οι οποίοι τι ακριβώς κάνουν; Αν κατάλαβα καλά από όσα είπε ο Πρωθυπουργός θα… ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για κάτι που έως τώρα δεν υπάρχει!
Το έχουμε ξαναπεί. Η αγωνία της κυβέρνησης να καταγράψει μια πολιτική επιτυχία και να πιαστεί από κάποιο σωσίβιο κάνει κακό κυρίως στην κυβέρνηση.
Διότι την οδηγεί σε αλλοπρόσαλλες αντιδράσεις.
Από τη μια εγκαλούν την αντιπολίτευση για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο.
Κι από την άλλη ξέρουν πως αν πάνε να λύσουν το Σκοπιανό χωρίς τη συναίνεση της αντιπολίτευσης δύσκολα θα ξαναπεράσουν τον Πηνειό.
Υπό αυτήν την έννοια, η σιωπή είναι χρυσός έως ότου έχουν κάτι συγκεκριμένο να πουν. Και το συγκεκριμένο δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Οταν λοιπόν το βρουν, αν το βρουν κι αν συμφωνήσουν μεταξύ τους, εδώ είμαστε.
Με παλάσκες, σακίδια και ξιφολόγχες, έτοιμοι για την εκστρατεία ενημέρωσης!